Marrying My Fake Boyfriend!!! (Completed)

Chapter 57 My Husband is Sick...

Thank you sa pag support....

MMFB will last soon.. ^_^

iPad gamit ko kaya pagtiisan niyo nalang...

----

Rianna's POV

Wah !!! HAHAHAHA wala Lang... Trip trip ko Lang... Btw, andito Ako sa bahay. Himala at Hindi pumupunta sa bahay ko. Hmp. Anyare dun? Parang namimiss ko tuloy siya? Hmp. Pinagiisipan ko tuloy Kung pupuntahan ko siya or hahayaan ko Lang siya?

Tss. Hindi ko Siya matiis! Anu ba? Hay! Sige na nga KenVin taw again na nga kita. Kainis ka eh! Tinitiis mo pa ako!

Calling KenVinMahal...

Calling KenVinMahal...

Calling KenVinMahal...

Calling KenVinMahal...

Calling KenVinMahal...

Calling KenVinMahal...

*M/N: paki follow naman po ang pinsan kong si LilFabFunky. Magaganda yung story Nya Lalo na yung Marrying my Crush :">*

hayst! Bat Hindi niya sinasagot yung phone? Buhay pa ba yun? Ay! Rianna naman eh! Bat parang gusto ko siyang Makita? Hmp. Wag Lang siyang magkamali na...

Na... may babae siya? Kundi, talagang mapapatay ko siya nang di oras. Hahhaha joke lang. I am sure naman na hindi niya magagawa yun. 100% sure.

Kung puntahan ko nalang kaya siya? Pero, baka wala naman sila sa bahay nila? 

Pero, parang may nangyayari dun sa mahal ko eh.

Sige na nga. Pupunta na kung pupunta na. Kenneth, Rianna's Here!

***

*Toktok*

Kumatok na talaga ako sa bahay niya. Alam kong andito siya kasi andito yung kotse niya. Aang arte arte nun pag naglalakad. Haizt.

*TokTok*

Bakit hindi nila binubuksan? Wala ba talaga siya dito? Weh? Di nga?

*Toktok*

Nakakatatlong katok na ako ah. Alam kong andyan ka Kenneth! Kung may babae kang dinadala dito humanda kang talaga! Swear!

*Toktok*

Pinihit ko ang doorknob na yun and tangna lang! Nakabukas naman pala. Kainis ah. Pinagttripan ba ako nun? Lechugas!

Tumingin ako sa loob. And, walang katao tao. How nice? So, wala talaga siya dito? Baka may pinuntahan? Baka, may binili? O kaya naman nagkasalisi kami nun kaya hindi siya nakapunta? Baliw.

Aalis na sana ako nang may narinig akong kalampag mula sa taas. OMO! magnanakaw?! Dali dali akong umakyat. At parang sabi nang paa ko na pumunta sa kwarto ni Kenneth.

And tada! Binuksan ko ang kwarto ni Kenneth. Nakita ko siyang nakahiga sa lapag at nagkalat lahat nang gamit niya. Shet lang ah. Anyare? 

Taos nakita ko pa siya, parang nilalagnat. So, nilapitan ko siya.

Nung hinawakan ko siya. OMG! ANG INIT NIYA! SHOCKS! PWEDE NANG IPANGLUTO SA ITLOG!

Kaya kahit ambigat bigat niya, dinala ko pa din siya sa kama niya. Tapos inayos ko ang higa niya. Bababa muna ako para kumuha nang maligamgam na tubig at mainit na soup. Pati na din gamot.

Pero aalis palang ako nang hinawakan niya ang braso ko...

''Rianna, Dont leave me. Please'' sabi niya nang mahina pero dinig na dinig ko. Wow! Kahit maysakit siya, gusto niya nasa tabi ko pa din siya. I love you na!

''No, I will not. Kukuha lang ako nang gamot mo. Okay?'' tumango naman siya. Tapos bumaba na ako.

So, pinunasan ko na nga si Kenneth nang maligamgam na tubig. Tapos pinakain ko na din siya nang noodles. Sabi niya, subuan ko daw siya kaya naman sinubuan ko na. Hehe. Para sweet! :''>

After nun pinainom ko na sa kanya yung gamot. Tapos kinumutan ko siya then hinele. Joke. Tinapik tapik ko lang siya sa braso. Tapos pinatong ko ulo ko dun.

Humarap siya sakin tapos bigla niya akong niyakap. Nagrespond na ako sa yakap niya. Kahit may sakit pa siya, hindi naligo isang linggo, or may sakit siya or kahit matanda na siya... still yayakapin ko pa din ang Kenneth ko.

Mahal ko 'to eh. 

May Kenneth ba kayo? Ako lang meron!