"Love, love! Ano nga ang G.A mo sa First sem mo noong grade 12 ka?" I asked him.
We are both studying, nag a-advance reading siya, while me, gumagawa ng research namin na kailangan naming i-defend ng mga groupmates ko.
Feeling ko ay pinagpala ako sa part na naging ka-group ko si Rai. Minsan lang ito mangyari.
"Hmm, mine's 99, why?" He looked at me.
"Na-released na kasi 'yong grades namin for the first semester."
Tinigil niya ang pagbabasa niya at tiningnan ako na mayroong excitement sa kanyang mga mata.
"Really? Can I see? Can I see?" He cutely asked.
"Actually, hindi ko pa siya nakikita. Kaka-release lang siya now."
I gave my phone to him. "Ayoko pa siyang tingnan, kasi baka bagsak ako, 'di ba?" Tumawa ako.
But I'm really scared. I'm nervous.
Hindi ko alam kung pinagbutihan ko ba noong first sem or what.
Call me Grade conscious as much as you want, but that's what really I am. I'm a grade conscious. I'm scared to fail. I'm scared to have a line of 8.
It feels like all ma i-invalidate lahat ng pinaghirapan ko. The way I study all night, para lang may maisagot sa exam, quiz, recit. Pati 'yong times na iniiyakan ko lahat ng research ko, iniisip kung kaya ko ba i-defend.
And lahat nang 'yon, alam ni Neiz. Lagi kaming sabay mag-study if kaya. Then if kailangan talaga namin ng focus, nag se-set kami ng oras.
Like, kapag may ginagawa kami or exam week, hindi kami mag-uusap ganoon. Focus muna kami sa acads. Then after that week, doon namin babawiin lahat.
Then one time, hindi ko na talaga kaya, hirap na hirap ako, so nag-rant ako sa kanya. He told me na he'll call. Then sabay kaming nag-study. Tinulungan niya ako sa mga subjects na hindi ko talaga kaya.
May mga bagay kasi kaming kahinaan na kaya nung isa sa amin, so ang ginagawa namin is nagtutulungan. Lalo na sa Physics, kahinaan ko talaga.
Hindi ko siya matingnan, baka ma-disappoint rin siya. Kinakabahan na nga ako pag na-seen ako nina Mama, lalo na si Ate, nakakatakot siya magalit.
"Woah! The fuck, ang galing mo!" Lumapit siya sa'kin.
"Baby, look at your average for the first sem. You got 99!"
"W-what? 99?!" Hindi pa rin mag-sink sa utak ko.
"Yes. Ninety-nine. You did it! It's just a first sem but look at your gen ave. Congratulations!"
"I also got 99!"
"Paano kung bumagsak na 'yan sa 2nd sem?"
"Hindi 'yan babagsak. Naniniwala ako sa'yo na kaya mo. I'm just here to support you. I'm just here to be with you at your lowest. Just like how you stayed at my lowest and how you support me."
"Let's have a date. We deserve it. My girl deserves it."
"Ang pangit ng damit ko," I told him. I'm just wearing a pants and sleeveless top. Wala nga akong dalang jacket.
"It doesn't matter. Hindi naman ang damit mo ang ida-date ko. All I need is you."
BINABASA MO ANG
Strive to Aim the Paradise(Arveans Series)
Teen Fiction[C O M P L E T E D] Eline Viera came from a simple family. She's known as consistent honor student. She's almost perfect. People expect too much from her. People look her up. Halos nasa kaniya na ang lahat, pero ang tingin niya sa kaniyang sarili a...
