Epilogue

173 4 4
                                    

"Huh? Are you serious?" Tanong ko sa kaibigan ko.

"Oo. Mukha ba akong nagbibiro? Hanep, 'tol, sa'kin pinapagawa lahat ng mga assignments niya. Noong una, sige, go, give it to me, I'll answer it. Pero kalaunan, inabuso katalinuhan ko, bro. Kawawa naman ako."

"Hinaayan mo naman na ganunin ka?"

"Hindi. Kanina lang, tinanong ko siya kung ano ba kami kasi she's giving me a reason para umasa, sabi niya hindi kami lovers, pero hindi rin friends. Hanep, taga gawa lang siguro ako ng assignments niya?" Sunod-sunod niyang reklamo. I don't know how to comfort.

"What grade she is?" I asked with all my curiosity.

"Grade 7 nga din, pre. Balak ko pa naman siyang bigyan ng teddy bear sa blue magic."

Napatawa ako kaya masama niya akong tiningnan. We're just in grade 7.

"Hindi ko kasalanang pinanganak ako ni Mom na gwapo. Genes, bro, genes! Palibhasa, you don't have someone to entertain," he added.

"That's not my thing. You know what are my priorities, right? I don't have any time for such a thing."

"Alam ko. Since elementary we're already friends. At kahit minsan, wala kang nababanggit na babae o naging crush mo. Baka kapag may nagustuhan ka, magpa-party pa ako."

"As if, Kendrick. I don't want to date a girl if I won't marry her. I want a serious relationship, though. If I'll court someone, someday, I only want her, no one else, but her."

"Ay, sorry, takot kasi ako sa commitment kaya hindi ko kayang mag-risk sa serious relationship. Hanggang flirt lang ako."

"Gusto mo ng someone? May kilala ako. Pero hindi ko pala sure kung makaka-get along niyo ang isa't isa. Priorities din inuuna no'n, e. Just like you. Mamaw rin 'yon sa studie—" Naputol ang sasabihin niya when my cousin arrived.

"Ey! Ang aga niyo maglabasan? Ang unfair naman! Kung noong 3rd Quarter kaya pa, madali pa. Halo-halo na 'yong formula sa utak ko! Masyadong nakakamatay!" She complained.

I can't help but laugh at her. I already gave her my notes when I was in grade 6 like her. She already gets it naman kasi tinuro ko rin ulit sa kaniya.

"Sus, basic lang 'yan. Wanna help?" Kendrick smirked at Rai.

"Help mo mukha mo. Kapag kasi bine-basic lang ang Math at Science, mag-quiet ka na lang, okay? Ga-graduate din ako." Rai rolled her eyes.

Sus, kung maka-irap, ganap na ganap, ah? Like she doesn't have feelings for this shit beside me. Alam kong crush niya si Kendrick. Pero hindi ko sinasabi sa kaniya, it's for him to find out.

"Gutom ka na, Rai? Kain na tayo, baka sakaling lumamig ang ulo mo at mabawasan pagka-stress mo," anyaya ko.

"Fraze! Crush ka raw ng kaibigan ko!" Napalingon ako sa sumigaw sa pangalan ko. Nginitian ko na lang.

"Rai, I'll call Tita para ipasundo ka, May training today. Volleyball."

"Ihahatid ko na lang si Rai, Fraze. Pwede ba? I'll tell our driver," It was Kendrick.

"Sa akin, ayos lang. Tita might be busy today, may inaasikaso yata."

"As usual. Sige, Kendrick. Sabay na ako sa'yo mamaya. Thank you."

After our lunch, pinatawag ang mga Arveans Council Officers. Can I just disappear?

I'm the grade 7 Representative, and I still don't know kung tatakbo pa ako next year. I have to be more responsible if I'll still run as a representative.

Strive to Aim the Paradise(Arveans Series)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon