𝐂𝐨𝐫𝐯𝐮𝐬 [𝐓𝐨𝐦 𝐑𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞]

2'

𝐦𝐞𝐝𝐲𝐚|𝐂𝐨𝐫𝐯𝐢𝐧𝐚 𝐂𝐨𝐥𝐥𝐢𝐧𝐬

•

Kapatmakta ısrar ettiğim ama Runa'nın açmakta ısrarcı olduğu gözlerimi, kafama atılan yastık sayesinde açtım.
Lanetler savururken birbirine girmiş saçlarım daha çok öfkelenmeme neden oldu.

"Şuanda çok komik görünüyorsun."
Runa elini ağzına götürüp kıkırtılarını bastırmaya çalışırken yüzümü buruşturdum.

"Neden beni uyandırıyorsun ki?" Lavaboda yüzümü yıkarken her adımımı izliyordu. "Senin diğer öğrencilerden farkın ne?"

Bıkkın bakışlarımı yüzünde gezdirdim. "Ders başlayacak ya hani,gitmemiz gerekiyor." Gözlerimi devirdiğimde yatağımın üzerine bırakılmış cübbe ve formalar dikkatimi çekti. "Dumbledore'a tekrar başlayacağımı söylemedim bile."

Duraksadım. "Çünkü tekrar başlamayacağım." Umursamazca omuz silkti. "Ben haber verdim bile.Bugün yeni döneminde ilk günün!"

Runa heyecanla odada gezinirken formalarımı giymeye başladım.Aynadaki görüntüm çoğu günün aksine farklıydı.Bunları giymeyeli uzun zaman olmuştu.Cübbemi de üzerime geçirirken Runa asamı elime tutuşturdu.

"En son ne zaman büyü yaptım hatırlamıyorum bile." İç çekerek beni süzdü. "Sana tekrar hatırlatırım."

Runa bugünkü tüm dersleri sıralarken çantama gerekli kitapları doluşturdum.
Gerçekten inanılmaz biriydi.Gece benden habersiz tüm kitaplarım ve ihtiyacım olacak eşyaları halletmişti. Beni kalmaya ne zaman ikna etti bunu bile bilmiyordum.Sanırım Zoey'e mektup yazmam da gerekirdi.

Runa ile beraber yatakhaneden çıktığımızda gördüğüm tanıdık kişilere selam veriyordum. "Bu çok garip." Runa kaşlarını kaldırdı. "Garip olan tek şey kabarmış kıvırcık saçların."

Gözlerim şaşkınlıkla büyürken koridorun ortasında öylece kaldım. "Bunu bana yeni mi söylüyorsun?"
Runa'nın çantasından bir ayna çıkarırken saçlarımın hâline göz gezdirdim.Berbat görünüyordu.

Asamı cebimden çıkararak saçlarımda gezdirdim.Harika,bir şeyler yapabiliyordum.

"Demek ki her şeyi unutmamışsın." Omuz silktim. "Unutmayı sevmem."

Yemekhaneye girdiğimizde hızlıca Ravenclaw masasına yöneldik.Karşılıklı boş bir yere otururken hiç iştahımın olmaması kendimi kötü hissetmeme neden oldu.

"Runa ben hâlâ emin değilim." Ekmeğine sürdüğü reçelden başını kaldırdı. "Neyden?"

İç çekerek elimi çeneme yasladım. "Seni aynada o haldeyken gördüm ama şuan gayet iyisin.Sanırım dönmeliydim."
Duraksadı. "Saçmalama şu ayna meselesini çözmeden gidemezsin."

Güldü. "Hem biraz daha kalman için bahane de olur." Zorlukla gülümsedim. "Neden bir şeyler yemiyorsun?"

Başım salladım. "Aç değilim." Kaşlarını çatarak bana bakarken gözlerimi kaçırdım.

İlk ders Aritmansiydi.Hangi binayla ortak olduğunu bilmiyordum.Dersler konusunda çoğu şey aklımda bile değildi ama uyum sağlamaya çalışacaktım.Hep öyle yapmıştım.

"Runa doyduysan kalkalım mı?"

•

Hiçbir saniyesinde dinlemediğim aritmansi dersinden çıktığımızda Runa bitik görünüyordu.

"Kimya dersi bu aptal şeyden daha kolay." Anlamamış olacak ki garipçe bana baktı. "Muggleların gördüğü bir ders."
Başını sallayarak önüne döndü.