𝐂𝐨𝐫𝐯𝐮𝐬 [𝐓𝐨𝐦 𝐑𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞]

3'

𝐦𝐞𝐝𝐲𝐚|𝐂𝐨𝐫𝐯𝐢𝐧𝐚 𝐂𝐨𝐥𝐥𝐢𝐧𝐬

•

"Corvina,sence hangisi daha güzel?"
Runa elindeki elbiseleri gözüme sokmaya çalışırken,henüz açılmamış gözlerimi açmak için kendimi zorladım.
"Ne elbisesi?"

İç çekerek aynanın karşısına geçti.
"Öküz gibi uyduğunu söylemiş miydim?" Gözlerimi büyüterek ona baktım. "Ne uyuması?" Gözlerini devirdi ve elbisenin birini yatağın üzerine fırlattı. "Saatlerdir uyumandan bahsediyorum."

Başımı pencereye çevirdim.Hava kararmıştı. "Şaka yapıyor olmalısın." Runa başını iki yana salladı. "Muggle dünyasında ne kadar yorulduğunu daha iyi anlıyorum." Üzerimdeki ince örtüyü bir kenara savurdum. "Dersleri kaçırdım."

Runa mavi elbiseyi giymeyi başlarken bir yandan aynadan kendini inceliyor diğer yandan bana kaçamak bakışlar atıyordu."Profesörler seni sormadı."
Kaşlarım çatıldığında güldü. "Yine hasta numarası yaparak izin aldın değil mi?"

Ayağa kalkarak üzerimi düzelttim. "Ne izin alması Runa? Ben odadan hiç çıkmadım ki." Duraksadı. "Ben senin izin aldığını düşünmüştüm."

Sahi,ben izin almadıysam ve profesörler bunu fark etmesiyse bu çok garipti. Başımı iki yana salladım. "Duş alacağım."
Başını salladı. "Astronomi dersi için geç kalma."

Belli belirsiz onaylarken kendimi banyoya attım.Suyu soğuk ayarda ayarlarken üzerimdekilerden kurtuldum.
Buz gibi su hem ürpermemi hem de kendime gelmemi sağlarken kafamdaki düşünceler beni bunaltmaya başlamıştı.

Gün boyu kaçırdığım dersleri nasıl halledecektim? Muhtemelen birkaç saatlik uyku bana pahalıya patlayacaktı.
Birde izin konusu vardı.Garipti.
Omuz silktim,bazı şeyleri umursamayı bırakmam gerekiyordu.

Dakikalar sonra sonunda sudan ayrıldığımda Runa'nın gitmiş olduğunu gördüm.Yatağımda ise kıyafetlerim benim için hazırlanmış bir şekilde duruyordu.Hızlıca saçlarımı hallettikten sonra formalarımı es geçerek siyah bir tayt ve mavi bir kazağı üzerime geçirdim.Gecenin bu saatinde o rahatsız edici kıyafetleri giyecek halim yoktu.

Asamı ve defterlerden birini elime alarak Astronomi Kulesine doğru yürümeye başladım.Hava keskin bir soğuğa sahipti ve ben,üzerime daha kalın bir şeyler almadığım için kendime lanetler okuyordum.Annem bu halimi görseydi hasta olacağım konusunda bana kızardı.

"Hiç gelmeyeceğini sandım." Runa'nın yanındaki yerine geçerken gözlerimi devirdim. "Geldim işte." Hemen ardından Profesör Sinistra içeri girdiğinde sessizliğe bürünmek zorunda kaldım.

Başımı sıraya yaslayarak dersin hızlıca bitmesini bekledim.Saatlerce uyumuş olmanın verdiği uyuşukluk yüzünden kolumu bile kaldırmakta zorlanıyordum.
Gözlerimi kapatarak hafifçe esen rüzgarın beni rahatlamasına izin verdim.

Buraya geldiğimden beri çok fazla şey yaşamıştım.Belirsiz ilişkim ve ona ait anıları unutmaya çalışıyordum-her ne kadar mümkün olamayacağını bilsem de-ama sürekli yoluma çıkması işimi zorlaştırıyordu.Onun ve diğerlerinin bakışlarını üzerimde hissediyordum ve çoğu zaman haklı çıkıyordum. Kararlıydım.Eski hatalarımı tekrarlamayacaktım.Hata,onun için bile güzel bir kelimeydi.

Saçmaladığımı fark ederek başımı iki yana salladım.Bu,gözlerimi açarak direkt olarak Bayan Sinistra ile göz göze gelmemi sağladı.Gülümsemeye çalışarak başımı kaldırdım.Muhtemelen beni fark etmemişti bile.Omuz silkerek bakışlarımı elinde tuttuğu büyük parşömen ve üzerinde çizili olan şekilde gezdirdim.

Bu... Bir takım yıldızıydı.Sadece bir takım yıldızı değildi.Benim takım yıldızımdı.Gözlerimi kırpıştırarak bakışlarımı gökyüzüne çevirdim.Orada duruyordu.