𝐂𝐨𝐫𝐯𝐮𝐬 [𝐓𝐨𝐦 𝐑𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞]

9'

𝐦𝐞𝐝𝐲𝐚|𝐂𝐨𝐫𝐯𝐢𝐧𝐚 𝐂𝐨𝐥𝐥𝐢𝐧𝐬

•

"Biraz daha dramatik aşk hikayelerinizi dinlersem çıldıracağım!" Fısıltılı ama birkaç bakışın bize dönmesini sağlayacak kadar net çıkan sesimle Mavis yüzünü buruştururken Profesör Slughorn'ın duyup duymadığını kontrol ediyordum.

"Senin aşk hayatın hepimizinkinden daha karmaşık Corv." Runa ve Maven gülüştürken Mavis hafifçe kıkırdadı.
Aptal şakası yüzünden Runa'nın kafasına elimdeki kitapla vurduğumda başını ovuşturarak kötü bakışlarını yolladı.
Haksız mıydı? Hayır.

Sıkıntıyla başımı masaya yasladım.
Bir haftadır etrafta yoktu.Belki de sadece etrafımda yoktu.
Bunu neden dert ediyordum ki? Birlikte olamayacağımızı açıkça belirtmişken, neden hâlâ aklım ondaydı.Dilim ne söylerse aklım her zaman tam tersindeydi.

Sıkıntılı bir nefes daha verdiğimde yanımda oturan Mavis başını eğdi.
"Pekâlâ şimdi sorununu söylemenin tam vakti." Kapalı olan gözlerimi açıp yukarı baktım. "Sorun Riddle değil mi?" Hızlıca başımı iki yana salladım.Bu halime gülüp inanmadığını belirtecek bir gülümseme yerleşti dudaklarına.

Sessiz geçen birkaç dakikanın ardından Profesör Slughorn eşyalarını toplamaya başlayıp öğrenciler dışarı koşuşturduğunda, masanın üstündeki kitabı gelişi güzel çantaya fırlatıp çantamı omzuma taktım.Kızlar önden yürümeye başlarken yavaş adımlarla peşlerine takıldım.Soğuk koridor ürpermeme neden oldu.Camdan dışarı baktığımda yağmaya devam eden kar sayesinde yüzümde bir gülümseme belirdi.Kış en sevdiğim mevsimdi.

"Dışarı çıkalım mı?" Sorumla duraksadıklarında bana deliymişim gibi baktılar. "Hava çok soğuk Corv." Runa itiraz etse de omuz silkerek adımlarımı dışarıya yönlendirdim.Muhtemelen yemeğe gideceklerdi.
Her zamanki ağaca yaslanıp cübbemin cebinden sigara paketini çıkardım.Kar taneleri gökyüzünden düşerken bu manzaraya hayran kalmamak elde değildi.

"Collins." Malfoy'un sesi iç çekerek gözlerimi devirmeme neden olurken yanıma gelene kadar sesimi çıkarmadım.
"Sadece rahat bir nefes almaya çıkıyorum ve hemen yanıma geliyorsun.
Ne istiyorsun Malfoy?" Önce kaşları çatıldı ardından güldü. "Belki...sigara?"
Omuz silkerek paketten bir tanesini çıkarıp avucuna tutuşturdum.

Sigarayı rüzgardan koruyarak ateşlediğinde derin bir nefesi içine çekti.
"Geçen hafta yaptığın şey..." Duraksadı.
"Toplantının ortasına dalmandan bahsediyorum." Güldüm. "Herkesin cesaret edebileceği bir şey değil."
Bir elimle saçlarımı düzeltirken diğer elimdeki sigaranın dumanını çektim içime. "Doğru.Kimsenin cesaret edemeyeceği bir şey."

Egolu tavırıma göz devirdi.Sigaram bittiğinde yere atıp üzerine basarak söndürdüm. "Bu arada..." Gözlerimi yüzünde gezdirdim. "Sen ve arkadaşların.Benden uzak dursanız iyi olur." Yavaş adımlarla onu arkamda bırakırken ardımdan güldüğünü duydum.Aptal.

Kastettiğimi çok iyi biliyordu.O ve grubunun gözleri sürekli üzerimdeydi.
Bir hata yapmamı bekliyorlardı.Böylece Marvolo'nun yanında yer almayacaktım.
Onlara göre bir melez -ki bu Marvolo değil ben oluyordum- Marvolo'nun yanında yer almamalıydı.Sikik safkan takıntısı.Bu takıntının en büyüğü ise ondaydı.

Düşüncelerimden dolayı çatılan kaşlarım ve sinirli yüzüm dışarıdan oldukça belli oluyor olmalıydı ki, bana selam vermek için elini kaldıran Miles bile bu halimi gördükten sonra duraksadı. "Selam Corvina!" Gülümsemeye çalışarak yanına doğru adımladım. "Selam Miles." Elini ensesine götürdü. "Son konuşmamızın üzerinden biraz zaman geçti, biliyorsun."
Duraksadı ve kaşları çatıldı. "Sanırım bizim konuşacak bir şeyimiz yok ama..."