Felix'ten...
Seungmin'le birlikte kol kola girmiş Changbin'in evine ilerliyorduk. Yorulduğumu belli etmemeye çalışıyordum, Seungmin'e baktığım da çoktan yorulmuş gibiydi.
Çocukları kaçırıldığım....
Kaçırıldığım günden beri çok aramıştım.
Ama daha çok küçük olduğum için nerde olduğumu da bilmiyordum.İçinde bulunduğum durumu asla kabullenemiyordum, fakat hayat şartları ben ne kadar direnirsem direneyim daha fazlasıyla geliyordu. Artık ruhsal ve bedensel olarak dayanamayacak hâle gelmiştim. O, o adam yüzünden hayatım alt üst olmuştu. Çocukları, en çok da Hyunjin'i... çok özlüyordum.
-"Heyy"
Düşüncelerimden sıyrılmama Seungmin yardımcı oldu.
-"Hm?"
-"Daldın gittin bakıyorum da. Azıcık kaldı, şu köşeyi dönünce eve varmış oluruz zaten."
-"Tamam."
Bir elimi diğer elimdeki bilekliğe götürdüm, bu bilekliği o vermişti ve aynısından onda da vardı. Sonsuza kadar çıkarmayacağımıza söz vermiştik.
Acaba hâlâ takıyor mudur?Düşüncelerimle birlikte sokağın köşesini döndük.
-"Bu site. Gel hadi girelim içeri. Çok yoruldumm"
-"Ağğ bendeğğ."
Seungmin'in site güvenlik görevlisiyle konuşmaya başladı, fakat benim aklım hala Hyunjin'deydi, beni gerçekten tanımamış mıydı? Bu düşünceyle birlikte yüzüm düştü. Onun beni unutmuş olması gerçeği...
Seungmin elimi tuttu ve binaya doğru ilerledik. Kapıdaki tuşlara basarak kilidin açılmasını sağladı. Kapı açılınca kendimizi içerde buldum. İçerisi ferahtı ve ışıklandırması baya iyiydi. Asansöre doğru ilerledik ve gelmesi için tuşa dokundum.
Asansör geldi ve kapı açılınca içeri doğru adımladık. Seungmin'e Hyunjin'i sormak istiyordum fakat daha yeni gelmiştim ve çocuklarla daha doğru düzgün konuşmamıştım bile.
Eve geldiğimizde çocuklarla hasret gidermek istiyordum, hepsini çok özlemiştim.
Hyunjin. Onunla da ayrı konuşmak istiyordum konuşmamız gereken bir sürü konu vardı, ona açıklamam gereken bir ton şey vardı. Acaba beni dinler miydi? Acaba beni hâla eskisi kadar seviyormudur? Onsuz geçirdiğim her yıl onun ilgisine daha çok muhtaç kaldığımı hissetmiştim. Ona bir açıklama bile yapamadan gitmiştim. Gitmek zorunda kalmıştım.
Kaçırılmıştım...Asansörün kapısı yavaşça açıldı, ileri adımladık. Seungmin kapının önünde durduğunda anahtarı çıkartıp deliğine yerleştirdi sağ tarafa doğru çevirip kapının açılmasını sağladı ve gülümseyerek bana baktı,
-"Tekrardan hoş geldin Felix."
-"Hoş buldum."
Seungmin'in sıcak tavrına karşılık verdim. Seungmin kapıyı örtüp salona doğru ilerledi.
-"Felix buraya gel istersen."
-"Geliyorummm. Gelmemişler mi?"
-"Göründüğüne göre öyle. Neyse ben arayayım şu Bangchan'ı."
-"Ara bakalım."
Seungmin telefonun kulağına yerleştirdi,
-"Alo? Nerede kaldınız? ... Oha yani. ... Oldu canım başka isteğin bir arzun var mıdır? ... Ay yok ben uğraşamam yoruldum zaten. ... Neyse hadi boş yapma da gelin artık. ... Aynen aynen, hadi kapat."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Yıldız || Hyunlix☆
FanfictionKardeş gibi olan Hyunjin ve Felix, yolları yetimhanede birleşen iki çocuktur. Fakat herşey istedikleri gibi olmayacaktır. Felix arkadaşlarını bırakıp yetimhaneden bir anda kaybolur, ve arkasında onu umutla bekleyen 7 çocuk bırakır. Acaba umutları ya...