Kayıp Yıldız || Hyunlix☆

17- Sen Öpersen Belkisi Olmaz

Askımsular öncelikle bölümü fazla kontrol etmedim yazım hataları varsa uyarırsanız sevinirim <3

Dudaklarınızı öpüyorum, iyi okumalar ;>

Jeongin'den...

Hyunjin henüz yeni gelmişti. Şu an beraber salonda oturuyoruz. İş hakkında konuştuk, biraz da Felix ve benim okul hayatımla ilgili.

Hyunjin'le ben konuşurken Felix lavabodaydı. Fakat neden bu kadar uzun süredir lavabodaydı?

Tam aklımdan bu düşünceler geçtiği sırada içeriden yere sert birşey düştüğünü anlayacağımız bir ses geldi.

Ben daha henüz ne olduğu pek sindiremeden Hyunjin koşarak lavabonun kapısının önüne gitmiş, bağırıyordu. Sesini çoğu kişinin duyduğundan eminim.

-"FELİX? İYİ MİSİN BEBEĞİM?"

Hyunjin'in en son böyle bağırdığını duyduğumda hepimiz çok daha küçüktük. Ne düşünüyorum ben? Ayağa kalkamıyorum bile?

Felix'in sesi duyuluyor gibiydi. Hyunjin kapıyı açmaya çalışıyordu. Ben hâlâ ayağa kalkamıyorum. Kaşlarımı çatmış omuzlarım dik bir şekilde oturuyorum.

Hâlâ oturup ne kadar dramalık yaptığımı kendime hatırlatıp hızlıca ayağa kalktım. Yüksek bir ses, Hyunjin'in kırdığı kapının sesi ve Hyunjin'in Felix'le konuşmak için bağırması.

-"FELİX?" Koşarak onların yanına vardım. Görüntü tahmin ettiğimden daha kötüydü. Ya da ben abartıyordum, emin değilim.

-"Jeongin, hemen Changbin'i ara birşey yap!"

-"Tamam, tamam sakin ol Hyunjin Felix'le ilgilen!"

Tekrar koşarak salona gittim ve koltuğun üzerindeki telefonumu aldım.

Changbin'i aradım... Açmıyordu! Ne işi var bilmiyorum ama açmıyordu! Tekrar tekrar Changbin'i aramaya çalışırken Hyunjin Felix'i kucağına almış kapıdan çıkıyordu.

Ne yapacağımı anlamadım. Hiç beklemeden bende arkalarından gittim.

Anahtar?

Kapının kulpuna asılmış bir anahtar vardı, büyük ihtimalle bu olmalıydı. Anahtarı ve telefonumu hızlıca cebime koyup bende evden çıktım. Kapıyı hemen bir kez kilitleyip aşağıya indim.

İndiğimde Hyunjin'in ve Felix'in Taxi'ye bindiğini görmüştüm. Onlar gidiyordu ama ben ne yapacağımı bilmiyordum. Ne düşündüğümü bilmiyorum. Başlarına kötü birşey gelmesinden hep korkuyordum ve şu an bu başıma gelmişti, yaşıyordum.

Tekrar Changbin'i aramayı denedim.

Yine açmadı.

Neden Chan Hyung'u aramıyorum ki? Sonunda aklıma gelen mantıklı şeyi yaptım ve Chan Hyung'u aradım.

-"ALO?"

-"Jeongin, ne oldu?"

-"Hyung. Felix, Felix'e birşey oldu ne oldu bilmiyorum Hyunjin'le gittiler ama çok hızlı oldu yani ben..."

-"Tamam Jeongin panik yapma Changbin oraya geliyordu, nerede?"

-"Hyung, nasıl bu kadar sakin olabilirsin?"

-"Hyunjin Felix'in yanınsayda Felix'e birşey olmasından endişe etme."

-"Ama şu an bunu konuşamayız! Changbin telefonlarımı açmıyor!"

-"Hyunjin'i ara, telefonu cebindedir eminim."

-"Sakin olduğunu anladıkça panik yapıyorum! Tamam arıyorum!"