စိတ်ရဲ့ကွယ်ရာ

စိတ်ကွယ်ရာအပိုင်း၈

ပြွတ်စ်!
ထို့ကြောင့်ဤအပိုင်းကိုအမှောင်ရေးပါမည်။
*ဂျီပြန်ရအောင်လေ*
ဂျီနှင့်မောင်ပြန်လာခဲ့သည်။
ဒီလိုနှင့်
အချိန်တစ်ပတ်ကျော်ကြာသောအခါ
မောင်နှင့်ဂျီလက်ထပ်ပွဲကျင်းပသည်။
‌လက်ထပ်ပွဲတွင်မောင်၏သစ္စာစကား
ကြောင့်မျက်ရည်ကျသေးသည်။
*ဂျီ မောင်ကလေ
နာကျင်မှုဆိုလည်းအတူတူဝေမျှချင်သူ၊
ပျော်ရွှင်မှုဆိုလည်းအတူတူဝေမျှချင်သူ၊
တာဝန်ဆိုလည်းအတူတူဝေမျှချင်သူ
ဆိုပေမယ့်
အချစ်ကတော့တစ်ဦးထဲပိုင်ဆိုင်ပါ့ရစေ။
မောင်ကိုဘဲယုံကြည်ပြီး
မောင်ကိုဘဲချစ်ပေးပါ
ကျန်တာမောင်ဖြေရှင်းပေးပါ့မယ်။
မောင်ဘဝခရီးအတူတူလျှောက်ကြတာပေါ့။
မောင်လက်ကလေ
ဂျီတစ်ယောက်ထဲအတွက်ပါ
တသက်လုံးအတွက်ချစ်တယ်ဂျီ*
အောက်ကဧည့်သည်များပါမျက်ရည်
ဝဲအောင်မောင်ပြောခဲ့တဲ့ကတိစကား
သိပ်ချစ်တာဘဲလားမောင်ရယ်။
*ဂျီကတော့ရိုးရှင်းပါတယ်တစ်ခု
ပြောပါ့ရစေ။
အချစ်ခံရတာဒါပါလားဆိုတဲ့
အရာကိုမောင်ကဘဲပေးခဲ့တာပါ
ကျေကျေနပ်နပ်
လက်တွဲမဖြုတ်ဘဲ
မောင်နဲ့နေပါရစေ။
မောင်ကိုချစ်တယ်
ဂျီကိုမထားခဲ့ပါနဲ့*
မောင်နဲ့ဂျီတို့မျက်ရည်အသွယ်သွယ်ကျဆင်းခဲ့ရသည်မှာမနည်းမနော
ဒါပေမယ့်ပျော်လွန်းခဲ့ကြသည်။
မောင်နှင့်ဂျီ
Honeymoonခရီးအဖြစ်
အီတလီကိုထွက်ခဲ့သည်။
ဟိုတယ်ကိုရောက်တော့
ဂျီရင်တုန်နေသည်။
မောင်မျက်နှာကိုဒီနေ့ကြည့်ရတာ
ဘယ်လို့မှအဆင်မပြေ
ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့သာ
ဂျီသိပ်ကြည့်မရတော့
သို့သော်ဒါကမင်ဂလာဦးညမလား
မောင်နှင့်ရေချိုးပြီးတော့အိပ်ယာထဲ
လှဲနေရင်း
ဂျီလက်ဖျား‌ခြေဖျားအေးစက်လာသည်။
ဂျီကြောက်ရွံမှုကိုမောင်ကသိသည့်အတိုင်း
ပြွတ်
ပြွတ်
ပြွတ်
ပြွတ်(ဘာမှမဟုတ်ဘူးNFတစ်ခွင်
ပြွတ်နေလို့)

တဖြည်းဖြည်းမောင်ရဲ့အကြည့်က
အရိုင်းဆန်လာသည်။
*ဂျီ*
*အင်းမောင်ပြောလေ*
*ဂျီကိုလိုချင်တယ်*
*ဂျီကိုမောင်ပိုင်ပါတယ်*
ထိုစကားကို
ပြောပြီးနောင်တရချင်သည်မှာအတော်ကြာမှဖြစ်သည်။

မောင်သည်ဂျီပါးလေးကိုနမ်းကာ
အရမ်းချစ်တာဘဲဆိုသည့်မျက်ဝန်းဖြင့်ကြည့်နေသည်။
ဂျီသည်
ရှက်ရွံစွာဖြင့်မျက်စိမှိတ်လိုက်သည်။
ထိုနောက်ဖူးဖူးကြွကြွဖြစ်နေသောနှုတ်ခမ်းလေးအား
ပြွတ်
ပြွတ်
ပြွတ်
(အာဒီပြွတ်ကြီးကို မေ့မရပါလားဟ)
ထို့နောက်
လည်ပင်းဖွေးဖွေးလေးအားနမ်းရင်း
ဂျီ၏အဝတ်ကိုချွတ်ကာ
အခုတော့နှစ်ဦးသားဘာမရှိတော့
ချယ်ရီသီးလေးကို
အသာအယာစို့ရင်း
တစ်ဖက်ကအသာအယာချေပေးနေမိသည်။
တစ်ဖက်စီစို့လိုက်သောအခါ
ဂျီထံမှ
ငြီးသံလေးကထွက်လာသည်။
*အင်း အင်းအင်း*
ဂျီသည်အမြဲလှသည်ဆိုပေမယ့်
အိပ်ရာပေါ်ကအလှတရားကိုမှီမယ်
မထင်။
ထို့နောက်ဂျီရဲ့အငယ်ကောင်လေးကိုအသာအယာငုံခဲမိတော့
ဂျီခြေထောက်တွေကအိပ်ရာခင်းပေါ်တွန်းကန်လာခဲ့သည်။
ထို့နောက်ဂျီသည်မောင့်ဆံပင်ကိုဖွဖွဆုတ်ကိုင်လာခဲ့သည်။
ထိုနောက့်တွင်အသံသဲ့သဲ့ဖြင့်
မောင်လိုချင်ပြီဟူသောစကားကို
ကြားလိုက်ရသည်။
ထို့နောက်
ဂျီရဲ့တွင်းလေးထဲမောင်ရဲ့မြွေကြီး
တွင်းအောင်းတော့သည်။
မြွေမှန်ရင်တွင်းဝင်ဖြောင့်တယ်မလား။
သူမြွေကြီးလည်းတွင်းမှန်တော့ဖြောင့်ဖြူးသည်သာ
တဖြည်းဖြည်းနှေးရာကနေ
မြန်လာသောအခါ
ကုတင်သည်ငလျင်လှုပ်သလို
လှုပ်လာသည်။
ဂျီမျက်နှာသည်လည်း
ရဲဖောက်လာသည်။
မောင်သည်လည်းကြပ်ကြပ်တည်းတည်း
တွင်းထဲဆင်းလို့မဝသေး။
မောင်မြွေကြီးအတော်ပျော်ပုံရသည်။
ကုန်းလိုက်။
မှောက်လိုက်။
ပက်လက်။
ထိုင်လိုက်။
မတ်တပ်ရပ်လိုက်။
ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာမှောက်ပြီး
မက်မွန်သီးထောင်ကာတွင်းအောင်းလိုက်နှင့်။
မောင်မြွေကြီးအလုပ်များနေတော့သည်။
တွင်းကလည်းကြပ်ကာနွေးပြီး
စေးကပ်ကာမြွေကြီးကို
ပြန်မထုတ်ချင်အောင်
ဆွဲဆောင်နေသည်။
‌ညစောစောပိုင်းကနေ
ဖလှယ်လိုက်တာ
မနက်အတော်လင်းခါနားနီမှ
အိပ်ရတော့သည်။
ဂျီဘာမှမသိတော့။
အိပ်ချင်တာဘဲသိတော့သည်။