හිරුට පෙම් බැන්ඳෙමි - Sinhala Bl ( COMPLETED )

පළමු කොටස 🌹

නිමක් නොවන කල්පනා සයුරක ගිලී සිටි නිලේශ් තම දුරකථනය අතට ගත්තේ දිනකට සිය පාරකටත් වඩා අසන තමන් ආසම ගීතය නැවතත් ඇසීමටය.ඇත්තටම එය තමන් ආසම ගීතය කියනවට වඩා තමන්ට වැඩිපුරම දුක හිතෙන ගීතය කිව්වොත් එය නිවැරැදිය.එම ගීතයේ වචනයක් වචනයක් ගානේ ඔහුට දැනෙන්නේ ඔහුගේ හිත තුළ හිර කරන් ඉන්න ආදරය, තනිකම, පාළුව, වේදනාවම පමණකි.නිවාඩු දවසක් වූ හෙයින් මේ වන විටත් ඔහු එම ගීතය වෙනදාටත් වඩා වාර ගණනක් අසා තිබුණි.අවුරුද්දකටත් වැඩි කාලයක් පුරාවටම මෙසේ කොපමණ වාර ප්‍රමාණයක් එම ගීතය අසා තිබුණත් ඔහුට එම ගීතය කිසිම දිනක එපා වී නොතිබීම මෙන්ම එම ගීතය අහන හැම වාරයකම ඔහුගේ දෙනෙතට කඳුළු පිරීම දැන් සාමාන්‍ය දෙයක් වී තිබුණි.තමන්ගෙ හිතේ පිරිලා තියෙන ආදරය ඇත්තටම කියන්න පුළුවන් උනා නම්..

සිතට හොරා මන් ඔබේ වෙලා දැන්..
ලොවට හොරා මන් පෙම් කරන්නම්..
ඇගේ නිසා, මන් දුරින් හිඳින්නම්..
දුරට වෙලා මන් පෙම් කරන්නම්..
වැටහෙන්නෑ...කඳුළු ඇයි මෙසේ..
වෙන් වෙන්නෑ...මියෙන තුරු මගේ ආදරේ...

දුරකථනයෙන් ගීතයේ හඬ ඇසෙන්නට විය.එම වචන ඇහෙද්දි හැමදාමත් වගේ නිලේශ්ගේ දෙනෙත් මෙව‍රත් තෙත් වුණේය.ඇත්තටම එම ගීතයේ තේරුම මොකක්ද කියා ඔහු දන්නේද නැත.එහෙත් එම ගීතය තමාට ගැලපෙනම ගීතයක් බව ඔහු ඇදහුවේය.ඔහු ආදරය කරන්න පටන් ගත්තේ ඔහුගේ සිතටත් නොදැනීම ඔහුගේ සිතටත් හොරෙන් බව ඔහු දැන සිටියේය.එමෙන්ම ඔහුට ලෝකයටම, සමාජයටම හොරෙන් ආදරය කිරීමට සිදු වී ඇත.එයට හේතුව ඔහුගේ ආදරය සමාජයෙන් පිළිගනිවිද යන්න ඔහුට විශ්වාස නැත.සමාජයෙන් පමණක් නොව ඔහුගේ ආදරයේ හිමිකාරයද ඔහුගේ ආදරය පිළිගනීවිද කියා විශ්වාසයක් ඔහුට නැත.එහෙත් ඒ හැම බාධාවක්ම අමතක කරත් තිබුණු ලොකුම බාදාව වූයේ ඔහුගේ ආදරයේ හිමිකාරයා වෙන අයෙකුට අයිති වී තිබීමය.නිලේශ්ට සිදු වී ඇත්තේද ඔහුගේ ආසම ගීතයේ තියන වචන වල පරිදි ඔහුගේ ආදරයේ හිමිකාරයා "ඇගේ" නිසා දුරට වෙලා පෙම් කිරීමට පමණි.

සිතුවිලි දාමයක වෙලී සිටි නිලේශ් පියවි සිහියට ආවේ දොර ඇරෙන සද්දයත් සමගිනි.ඒ සමගම නිලේශ් දුරකථනය අතට ගෙන අසමින් සිටි සින්දුව නවතා දැමුවේය.දොර ඇරගෙන පැමිණියේ වෙන කවුරුත් නොව නිලේශ්ගේ ආදරය හිමි නිලේශ්ගේ මුළු ජීවිතයම වූ සමාජය පිළිගනීවිද කියා ඔහු නිතරම වද වෙන ඔහුගේ ඒක පාර්ශ්වික ආදරවන්තයා වූ දෙනුවන්ය.ප්‍රසිද්ධ හෝටලයක ඉන්ජිනේරු අංශයේ වැඩ කරන ඔහුත් ඔහුගේ ආදරවන්තයා වූ දෙනුවනුත් සිටියේ එකම බෝඩිම් කාමරකය.එතරම් ඉඩක් නොතිබුණත් ඇඳන් දෙකක් මේසයක් ඇඳුම් රැක් එකක් පුටු දෙකක් සහිත වූ එම කාමරය ඒ දෙදෙනාටම සෑහීය.

"උඹ තාම කෑවෙ නැද්ද බන්.? මන් රයිස් එකකුත් අරගෙන ආවෙ." දෙනුවන් පැවසුවේය.

දෙදෙනාම රැකියාව කරේ හෝටලයක වූ හෙයින් රැකියාව කරන වෙලාවට කෑම බීම සියල්ල හෝටලයෙන්ම ලැබුණි.ඔවුන්ට සපුරා ගැනීමට තිබුණේ ඔවුන්ගේ රාත්‍රී කෑම වේල පමණි.බොහෝ විට කඩේකින් රයිස් එකක් කොත්තුවක් ගෙනැවිත් කෑමට ගත්තත් තේකකින් පමණක් රාත්‍රී ආහාරය සපුරා ගන්නා අවස්ථාද ඇතැම් දින වල තිබුණි.නිවාඩු දිනයක් වූ නිසා අද දිනයේ දවල්ට කෑමට සිදු වී ඇත්තේද කඩයකින්ය.

"මන් තාම කෑවෙ නෑ අයියා.ඔයා එනකන් හිටියා." කඳුළු වලින් තෙත් වී තිබූ තම දෙනෙත් වල කඳුළු සැඟවීමට තම මුහුණ අතින් පොඩි කරමින් නිලේශ් පැවසුවේය.

"යකෝ දැන් තුනත් පහුවෙලානෙ.මොනව හරි ගෙනත් කන්න එපැයි." දෙනුවන් පවසන මෙම වදන් වලට නිලේශ් ඇත්තටම කැමති විය.ඇත්තටම නිලේශ් නොකා සිටියේද මෙම වදන් ඇසීමටය.දෙනුවන් මෙසේ පවසන සැමවිටම නිලේශ්ට හැඟුනේ දෙනුවන් ඔහු ගැන වද වෙන බවය.එම හැඟීමට නිලේශ් ආස කළේය.

"බඩගින්නක් ආවෙ නෑ අයියෙ.අයියා ඒත් ඇයි එන්න පරක්කු උනේ.? නිලේශ් දෙනුවන්ගේ ඇස් දෙසම බලා විමසුවේය.

"මන් දෙව්මිවත් හම්බෙලා ආවෙ බන්." නිලේශ් අහන්න අකමැතිම නම දෙනුවන්ගේ කටින් පිටවුනේය.ඒ නම අන් කිසිවෙකුගේ නොව දෙනුවන්ගේ පෙම්වතියගේය.නිලේශ් ඇයගේ නම ඇසෙනවාට වත් අකමැති වන්නේ ඇය දෙනුවන්ගේ පෙම්වතිය වන නිසා නොව,ඇත්තටම දෙනුවන් පෙම්වතිය එක්ක සතුටින් ආදරෙන් ඉන්නවා නම් ඔවුන් දෙදෙනගේ ආදරය දැක සතුටු වීමට නිලේශ්ට හැකියාව තිබුණි.එහෙත් දෙනුවන්ටත් දෙව්මිටත් ඇත්තේ නිතර සණ්ඩුසරුවල් වෙන ප්‍රේම සබඳතාවක් නිසා නිලේශ් එම සම්බන්ධයට වැඩි කැමැත්තක් දැක්වූයේ නැත.

"ආ එහෙමද අයියෙ." නිලේශ් වෙනසක් නොපෙන්වා පැවසුවේය.

"ඔව් බන්..කාලා ඉමු නේද..බඩගිනියි.ඔය පුටුවත් අරන් වරෙන්." එසේ පැවසූ දෙනුවන් අතේ තිබූ පාර්සලයෙන් රයිස් එක එළියට ගෙන මේසය මත දිග හැරියේය.පාර්සලයේ තවත් ඉතිරිව තිබුණේ සෝස් පැකට් එකත් හොදි පැකට් එකත් සහ බියර් ටින් එකකුක් පමණි.

"අදත් අත හෝදන්නෙ නැතුව කන්නද හදන්නෙ." නිලේශ් ඇසුවේ දෙනුවන්ගේ කලබල ගතිය දැක සිනාසෙමිනි.

"මෙන්න මෙහෙ වරෙන් බන්."

************************************************