Fark Etmeden Senin Olmuşum // Sadgül

7. bölüm

Sadi duyduğu cümle ile acı bir tebessüm kondurdu yüzüne ve gözlerini kadının gözleri ile birleştirip kafasını olumsuz şekilde salladı.

Sadi: hayır, ben aydınlık tarafı seçtim.

Genç kadın doğru mu duymuştu? Karşısında oturan adam yani mafyalıktan tövbe edip tanık koruma programına giren bu adam ona aydınlık tarafta olduğunu mu söylüyordu?

Songül: n-nasıl ya? Sen, sen 7emin değil misin?

Sadi: öyleydim, ama emin karanlık bı adam değildi songül.

Songül: ben, ben anlamıyorum. Sen mafya değil misin ya?

Sadi: ben mafya değilim, ben istihbarata çalışan bir polisim. Ailemin intikamını almak için aydınlık tarafı seçip polis oldum ben. İstihbarata çalıştığım için aralarına sızdım ve onlardan biri oldum. Tabi onlardan biri derken kötülerin düşmanı olan mafyalardan oldum. Herkesin güvenini kazandım ve her şeylerini öğrendim. Bir kaç yılım daha vardı bu görevde aslında ama bazı şeyler ters gitti ve teslim olmaya karar verdim.

Songül duyduklarına inanamiyordu, duydukları onu fazlasıyla mutlu etmişti. Aşık olduğu adam bir suçlu değildi, ayrıca bu anlattıkları ona güvendiğini gösteriyordu ve bu genç kadının fazlasıyla hoşuna gitmişti.

Songül: sen kötü biri değil misin yani?

Sadi duyduğu soru ile gülümsedi, duyduklarının kadını mutlu ettiğinin farkındaydı. 'Aramızda hiç bir engel kalmadı' diye düşündü kendi kendine.

Sadi: değilim.

Songül: e ama tanık koruma, sen suçlu değilsen ben niye seni koruyorum?

Sadi: çünkü eğer benim yaşadığımı öğrenirlerse hiç iyi şeyler olmaz o yüzden beni koruman lazım.

Songül: e şey yani özel olmazsa bı soru sormak istiyorum

Genç adam, karşısındaki kadının aklından geçenleri anlamıştı yüzündeki tebessümü daha da büyüttü.

Sadi: o şerefsiz hak ettiği cezayı aldı, hala içerde.

Songül: ben, ben çok sevindim senin adına. Yani aileni kaybetmene sevinmedim tabiki, basın sağolsun tekrardan. Ben iyi biri olmana ve intikamını almana sevindim. Darısı benim başıma artık.

Sadi duyduklarına anlam verememişti 'darısı benim başıma' mı demişti genç kadın?

Sadi: saol songül de darısı benim başıma derken?

Genç kadın, ağzından kaçırdığı şey ile yerinde huzursuzca kıpırdandı.

Songül: aman canım boşver sen beni kekini ye hadi bak çayın da soğudu, tazelememi ister misin?

**

Sadi, başını gece yastığa koyduğunda uzun zaman sonra ilk defa huzur dolu olduğunu fark etti. Sevdiği kadın ile aralarında hiçbir engel kalmamıştı, yapması gereken tek şey zamanını beklemek ve ona göre davranmaktı. Ayrıca geçmişini birine anlatmanın da ayrıca bir huzuru vardı içinde. Geçmişini öğrenen ikinci kişi idi songül. Birincisi, kardeşi, can dostu geldi aklına. 'keske yanımda olsa' diye geçirdi içinden. 'Belki birgün tekrar görüşürüz' diye de devam etti. Geleceğe dair güzel planları vardı Sadi'nin ve bu planların düşüncesi bile mutluluk veriyordu genç adama.

Songül de yüzünden silemediği tebessüm ile uzandı yatağa. Sevdiği adam sandığının aksine iyi bir insan çıkmış, ayrıca ona tüm geçmişini anlatmıştı. Bu Songül'ü fazlasıyla mutlu etmişti. Şimdi sadece uygun zamanı kollayıp duygularını Sadiye açmak kalmıştı. 'İnşaallah çok uzun sürmez' diye düşündü ve kendini uykunun kollarına bıraktı.