9. bölüm

622 54 3
                                    

Zülfikar duyduğu tartışma sesleri ile başını kaldırınca gördüğü sima ile ayağa kalktı hemen.

Zülfikar: Sadi hoca değil mi lan o?

Can: aa evet yenge ile tartışıyorlar galiba.

Aylin: yenge mi?

Can: he az önce markette karşılaşınca tanıştırdı Sadi hoca

Mert: e bı selam verelim o zaman dimi?

Melek: aynen.

Mert: HOCAM!

Genç adam duyduğu ses ile çocuklara döndü ve gülümseyerek onlara doğru hareket etti.

Sadi: aa gençler napıyonuz burda? Ödevler bitti mi?

Songül: yuh Sadi ilk günden ödev mi verdin çocuklara?

Sadi: yok be songül genel olarak sordum ben.

Çocuklar ikilinin tatlı tartışması karşısında kıkırdadılar.

Zülfikar: nasılsınız hocam, yengem?

Sadi: iyiyiz çocuklar saolun, sizler nasılsınız?

Mert: bizde iyiyiz hocam, oturuyorduk öyle.

Sadi: aa bakın yengeniz az önce bir sürü cips aldı ben ona sonra alırım size hediyem olsun.

Mert: olur mu hocam öyle şey?

Songül: olur olur çocuklar, ben biraz fazla almışım galiba. Açken gitmeyelim markete diyorum ama anlamıyor hocanız.

Sadi elindeki cips poşetini çocuklara uzatırken inanamaz bir bakış attı genç kadına.

Sadi: pes ama songül, bunun da mı suçlusu benim?

Songül: ben öyle birşey mi dedim Sadi ya? Dedim mi öyle bir şey çocuklar sizde birşey diyin, kızlar?

Erkekler şaşkın şaşkın olayı izlerken kızlarda kendilerini tutamayıp gülüyorlardı.

Melek: yok songül abla demedin tabiki.

Songül: yürü be kız, neydi senin adın? Sizinle tanışmadık biz.

Melek: Melek, memnun oldum songül abla.

Aylin: Aylin bende.

Zülfikar: Zülfikar bende yenge.

Mert: mert, tanıştığımıza memnun olduk songül abla.

Songül: bende memnun oldum çocuklar.

Genç kadın adamın elindeki cips poşetini alıp cana uzattı.

Songül: alın bakalım bunu, benim tanışma hediyem olsun size.

Can: saol yenge gerek yoktu.

Sadi: yengenizin kalbi çok temiz çocuklar, yapar arada böyle şeyler. Hadi biz gidelim songül yoksa kollarımı birdaha kullanamayacağım ben.

Songül: hani benimkileri de sen taşıyacaktın Sadi? Noldu ağır mı geldi?

Zülfikar: biz yardım edelim hocam.

Sadi: yok yok ev şurada zaten, hallederim ben.

Can: elimize mi yapışır hocam, verin işte.

Sadi: iyi peki yengenin elindekileri al o zaman.

Can Songül'ün elinden birkaç poşet aldı Zülfikar da Sadi'nin elinden.

Sadi: delikanlı sen kızların yanında kal, biz hallederiz.

Fark Etmeden Senin Olmuşum // SadgülHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin