bir grup tesadüfen bulunan nerdeyse aynı yaşta olan 6 genç. kız kendini yanlız hissediyor ve numaraları sağlayıp grup yapıyor.
ilk başta ne olduğunu anlamıyorlar..
fakat yavaş yavaş birbirine bağlanıyor lar...
İyi gidiyor du. Ve grup büyüyor du.
Bir...
Melek: hem iki saat sonra yine İstanbul'a dönüyor uz. Gitmeden önce bi gelin vedalaşarak gideyim. Kim bilir ne zaman dönerim tekrar buraya.
Aynur: olur ama kız kardeşimi de getirsem olur mu?
Melek: olur tabiki küçük prenses ile tanışmak isterim.
Melek: bulut, yiğit siz de geliyor müsünüz.
Yiğit: evet
Bulut: tabiki de geliyoruz.
Kuzey: neyse hadi benim gitmem gerekiyor.
Melek: iyi zaten çok kaldın.
Kuzey: tamam şeytan'cim sana da iyi günler.
Melek:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kuzey çevrimdışı.
Aynur: hadi ozaman konum at geliriz.
Melek: ( konum)
Aynur çevrimdışı
Bulut çevrimdışı
Yiğit çevrimdışı
Melek: insan bir görüşürüz falan der.
Melek: neyse bana ne .
Melek çevrimdışı.
Kuzey'den
Gruptan çıktığımda. Aşa indim. Hiç bir şey demeden kahvaltı masasına oturdum. Sadece Engin ve Ayşe vardı. Baran yoktu.
Yemeye başladım. " Kuzey. Diyorum ki istersen gel şirkete çalış" demişti Engin.
" Niye burada sizin paranızla geçindiğim için mı?" Dedim. " Hayır sadece belki şirkete çalışmak istersin diye düşündüm." Dedi. " Gerek yok ben en kısa zamanda kendime iş bulurum." Dedim.
Ve yemeğimi yemeye devam ettim.
Melek'ten
Aynur ve yiğit gelmişti. Aslında yiğit nereye geleceğini biliyor du. O yüzden atığım konumuna bakmamıştı bile.
Onları içeri davet ettim. Aynur'un kız kardeşi çok güzel di. Yağmur da ablasının yanına gitti.
Annem onlara portakal suyu ve kurabiye getirmişti. Fakat yağmur ikisinden de almamış tı.
" Yağmur'cum niye yemiyor sun?" Diye sordum. Bana baktı. " Sonra ablama kızarsın iz ama" dedi bir anda. Kaşlarımı çatım. Aynur'a baktım.
" Yok güzelim onlar kızmaz sen istediğin kadar ye" demişti Aynur yağmur'a bakarak. Yağmur bana baktı. Ona gülümsedim.
Aynur'a baktım. " Aynur bana yardım eder misin." Dedim. Yağmur başı ile onayladı.
Ve benimle geldi. Onu mutfağa getirdim. " Aynur. Yağmur neden öyle dedi?" Diye sordum .
Gözlerini kaçırdı. " Bak anlatmak zorunda değil sin. ama yardım edebileceğim bir şey var ise" dedim.
" Aslında.." diyerek sandalye'ye oturdu. " Annem ve babam vefat etti. Ben ve yağmur amcam denen o pislik herif ile kalıyor uz. " Dedi ve devam etti.
Duyduklarım ile gözlerim dolmuştu. Gerçekten böyle bir amca olmaz olsun. Birden annemin sesi ile oturduğum yerden sıçradım.
" Kusura bakmayın kulak misafiri oldum" demişti annem ve bir sandalye çekip oturdu.
" Bakın. Melek ben babanla boşandım. Yani o artık bizim hayatımızda yok. Aynur diyorum ki bizimle İstanbul'a gel orada sen okula ve işe gidiyor iken ben yağmur ile ilgilenirim." Dedi.
Aynur bana baktı. " Ne bakıyorsun Aynur ya kabul et. Hem yağmur da emin ellerde olacak hem sende okuyup iyi bir işe girebilirsin " dedim.
" Baban gitti ve sen beni mi düşünüyorsun?" Dedi. " O adam benim babam değil di. Asla da olmayacak." Demiştim.
Bakışlarından anladığını, anladım. "Tamam ama okuldan sonra kafeye yada öyle bir yere gidip çalışırım" dedi.
Ona tamam anlamda kafa salladım. Annem de aynı şekilde.
Annem yine oturma odasına gitti. " Hadi biz de dönelim " dedi Aynur. " Tamam dur" dedim ve sabah aldığım çikolatalı dondurmayı buz dolabından çıkardım.
Herkese verdim. Anna annem istememiş ti. Zaten dişleri yoktu sanırım o yüzden istemiyor du.
Artık gitme vakti gelmişti. İlk bulut'a sarıldım. Sıra yiğit'e gelince ona da sarıldım ve kimse duymasın diye kulağına fısıldadım.
" Umarım yine görüşürüz acılarımız neredeyse aynı olan arkadaşim" dedim. Oda kulağıma aynı şeyi söylemişti.
" Umarım yine görüşürüz acılarımız neredeyse aynı olan arkadaşim" dedi.
Geri çekildiğimde ona gülümsedim. Oda bana. " Biliyor musun yiğit. Artık o adam benden kurtulacak yolu buldu. Ve annemden boşandı." Dedim.
Acı bir gülümseme ile baktı. " Zaten seni hak etmeyen biri"demişti.
Aynur anlamıştı yiğit'in de bildiğini. Bulut ise anlamamış gibi aval aval bakıyordu.
" Ne oluyor ya benden bir şey mi sakladınız gerçekten inanamıyorum size." Demişti güldüm.
" Biz şimdi gidiyoruz komik kekim ama yiğit sana anlatır " dedim.
Sonra Aynur da bulut ve yiğit ile vedalaştı. Sonra arabaya binerek aynur'un kaldı o eve sürdük. Oraya vardığımızda Aynur içeri girdi ve amcasına söyledi. Sonra da bir bavul içinde kendi ve yağmur'un eşyaları koydu.
