Tesadüfen/ Yarı Texting

** Ona dokunma **

Mert

Yiğit, Aynur, ve Melek birlikte gelicekti.
Bulut bize ve Kuzey'in evine yakın olduğu için Kuzey ile birlikte gelicekti.

Ve ilk onlar geldi.
" Diğerleri daha yok mu?" Dedi Kuzey.
" Yok birazdan burda olurlar" dedim.

" Gelin. Sizi babamla tanıştırmak isterim." Dedim
Bahçeye doğru yürüdüm ve onlar da hemen arkamdan geliyorlar.

" Baba bunlar Kuzey ve bulut" dedim.
" Memnun olduk" dedi Kuzey.
" Evet Evet memnun olduk." Dedi bulut.
" Bende memnun oldum çocuklar." Dedi babam.

" Daha bir erkek ve iki kız var onlar da gelirler birazdan" dedim.
" Tamam oğlum." Dedi babam.

Kuzey ve bulut bahçede oturdular bende kapının yanında diğerlerini beklemeye başladım.

Aslında onların gelmesi pek de iyi değil di.
Hayır onlar ile sorunum yok tu.
Sorun şu ki Can her bir kıza yürüyor.
Onlara bırak dokunsun bir şey dese hiç kimse rahat durmaz.

Gerçeği öyle bir şey olsa ben Can'in kafasını kırcam zaten.
Zaten piç'i sevmiyorum kafasını kırmam için bir sebep vermiş olacak.

Melek

Sonunda evin önüne geldiğimiz de Mert'i dışarda kapıya dayanmış bizi beklediğini gördük.
Bizi görünce düşüncelerini bir kenara bırakıp bize döndü.

" Hadi gelin babamla tanışın. Sonra da Kuzey'in ve Bulut'un yanına gidelim." Dedi

Hepimiz başımızla onayladık ve onunla birlikte bahçeye doğru yürüdük.

Sonra bir adamın yanına gittik.
" Geldiler baba. Yiğit, Aynur, ve Melek." Dedi.
" Memnun oldum çocuklar " dedi
" Bizde memnun olduk" dedi yiğit biz de onu onayladık.

Bana baktı. " Çok tanıdık geliyorsun Melek. Seninle tanışıyor olabilir miyiz " dedi Mert'in babası.
" Baba bu o Melek hani küçükken bir mahallede yaşıyor dük.
Zeynep teyze annem ile çok yakın arkadaş tı. Bir de kızı vardı Melek." Dedi Mert.
Babası biraz düşündü.
" Haaa o Melek. Doğru ya. Annen nasıl.
O şerefsiz baban doğruldu mu?" Dedi birden.

Öyle sorduğuna göre gerçekten hatırlamış.
" Annem gayet iyi, ve o doğrulmadı.
Hatta annemle boşandılar. Şuan annemle gayet güzel yaşıyoruz." Dedim.

.
.

Mert

Herkes eğleniyor du.
Bende eğleniyor gibiydim Can'ı görene kadar.

Hayır. Şuan bize doğru geliyor du.
Bu geri kafalı belasını arıyordu.

" Selamlar. Nasıl siniz sizinle tanışmadık daha. Ben Can." Dedi.
" Gerek yoktu ya. Biz iyidik öyle sen arkadaşlarını alıp geri dönebilir sin" dedi melek.

" Aaa niye böyle diyorsun" dedi ona bakarak.
Aslında bildiğim kadarıyla melek kalabalığı sevmiyor du.
Hatırlıyorum küçükken de öyle di.

Birden boş yerlere o ve arkadaşları oturdular.
" Tanıştırayim. Bu Esra, Fulya, Selin, Ozan ve  Ender." Dedi can ve bana döndü

Aptal bu herif ya.
" Memnun olacaklarını sanmıyorum ama
Yiğit, Bulut, Kuzey" dedim ve isteksiz'ce davam ettim.
" Aynur ve -" melek sözümü kesti.
" Beni bilmese de olur" dedim.

" Niye. Korkma insan yemiyorum." Dedi can.
" Aslında umursamıyorum" dedi melek.

Melek ve can sözlü kavga mı ediyor.
Kim kazanır acaba.
" Neden benimle öyle konuştuğunu anlatabilir misin." Dedi can ve bana baktı.
" Yoksa biri benim hakkımda bir şey mi anlattı." Diye ekledi.
" Yok. Ben seni tanıyorum. Daha fazlasına gerek yok." Dedi melek.
Kaşlarımı çattım nerden tanıyor du.