Tesadüfen/ Yarı Texting

** İlk buluşma **

Aynur: arkadaşlar size önemli bir haberim var.

Aynur: melek kaza geçirdi. Şuan daha iyi.

Yiğit: ne ne demek kaza şimdi mi söyleniyor ya konum at geleyim.

Kuzey : ne kazası.

Aynur: araba çarptı ona bir de kaçmış sonra Şerefsiz.

Mert: ne zaman oldu bu.

Aynur: bir kaç saat önce.

Aynur: ameliyat oldu daha iyi şuan eli kırılmış ama.

Aynur: bir de...

Bulut: bir de ne

Aynur: başını çok fena çarpmış hafıza kaybı olabilir dedi doktor bey.

Yiğit: tamam konum at sen.

Aynur : ( konum )

Yiğit çevrimdışı

Bulut çevrimdışı

Mert çevrimdışı

Kuzey çevrimdışı

Aynur çevrimdışı.

Aynur.

Bir kaç saat önce melek'e araba çarpıp kaçmıştı.
Ben Zeynep teyze ( melek in annesi )
Ve yağmur öylece bekliyor dük.

Gruba yazdıktan sonra iki saat falan geçmişti. Bir den içeri Kuzey girmiş ti.
Yanıma geldi " hala bir haber yok mu" dedi Kuzey.

" Dediğim gibi şimdilik iyi eli kırılmış ve hafıza kaybı olabilir ve hala uyanmadı doktor ne zaman uyanır bilmiyoruz belki bir kaç gün baygın kalır." Demem ile anladım der gibi başını salladı ve Zeynep teyze ile konuşmaya gitti.

Yarım saat sonra Mert geldi.
Yanma geldi onunla ilk defa görüşmüş tük.
Gülümsedim oda bana gülümsedi.
" Uyanmasını bekliyoruz. Ne zaman uyanır bilinmiyor doktor belki bir kaç gün sonra uyanır dedi." Diye açıkladım kısaca. Tamam dedi ve kuzeyin yanına gitti.

Kuzey

Mert yanıma geldi.
Onunla ilk defa karşılaşıyor dum.
Yiğit ve bulut ile de ilk defa karşılaşıyor olacam.

Mert Zeynep teyze ile tanışırken aslında birbiri tanıdıkları ortaya çıktı.
" Demek sen sin çok büyüdün Mert. Anneni öğrendim başın sağolsun " dedi.
" Teşekkür ederim Zeynep teyze.  Siz gittiniz sonra biz de gittik bir daha da görüşemedik. " Dedi.
"Öyle yapacak bir şey Yok " dedi sonra yağmur ile kantine gitti yağmur acıkmış.

" Nerden tanışıyor sunuz.?" Sormam ile Mert bana baktı ve cevap verdi.
" Küçükken Melek ile aynı okulda dik hatta aynı mahallede yaşıyor dük.
Melek ile sürekli kavga ediyor duk ama arkadaş gibiydik de. Sonra ben başka okula oda başka okula ve evlerimiz de değişti. Öyle " diye kısaca anlatı.

Sonra beklemeye başladık.
İki buçuk saat Daha geçti birden içeri yiğit ve bulut girdi.
Onlara da anlatık kısaca.
Şuan hepsimiz öylece bekliyor dük.
Gece saat 1.21 oldu herkes olduğu yerde uyuyordu.

Yani herkes değil di.
Ben ,  Mert  ve yiğit hala uyanık tık.
" Ne düşünüyorsunuz?" Dedi Mert birden.
" Babası tarafından hiç bir şekilde sevgi görmemiş benim gibi " dedi yiğit.
" Ve benim gibi " diye ekledim.

Öylece onu izliyorduk.
Birden kıpırdadı. Bulut de uyandı ve herkesi uyandırdı.

Melek yavaşça kalktı etrafa baktı fakat hiç bir şey demedi.
" Şuan sanırım bizi hatırlamıyor" dedi bulut . Melek ona baktı sonra hepimize birer birer baktı.

" Siz kimsiniz?" Diye sordu.
" Ben Aynur kankam hatırlamıyor musun" dedi Aynur kendisini gösterir Ken.
" Benim acılarımız nerdeyse değil artık acılarımız aynı olan arkadaş im" dedi yiğit.

" Melek ablaa bak benim yağmur " dedi yağmur el sallayarak.
Annesine baktı.
Ama bir şey demedi gerçekten kimseyi hatırlamıyor muydu.

" Sizi tanımıyorum kimsiniz?" Dedi yine .
" Kimseyi mi hatırlamıyor sun bak annene onu da mı hatırlamıyor sun" dedim Zeynep teyze yi gösterirken.

Herkes üzüldü. Gerçekten şuan kimse bir şey demeden öylece melek'e bakıyordu.
Birden gülmeye başladı.
Kahkaha atıyor du resmen.
" Bunu telefonumda kayıdı olması gerekiyor du ya herkes nasıl baktı " diyerek gülmeye devam etti.

Zeynep teyze gidip eline vurdu o hemen.
" Ahhh anne napiyorsun elim kırılmış hala vuruyor sun " Zeynep teyze yeni hatırlamış gibi hemen telaşla " ihh kızım uyumuş um. Bir ağrın var mı doktor çağrıyorum bekle " hiç kimse bir şey diyemeden o odadan çıkmış tı.
Herkes güldü.

Melek

Herkes gülerken birden
" Çocuk sun işte dedim ben küçük diye "
Bunu diyene baktığımda Mert di.
Ohaa onu ilk defa görüyordum.
Fakat nedense çok tanıdık geliyor du bana.

" Ne oldu küçük niye bana böyle bakıyor sun " dedi birden gözlerimi kaçırdım.
Sonra tekrar ona baktım.
" Çok tanıdık geliyorsun bana acaba seninle daha önce hiç karşılaştım mı?" Dedim.
Bana baktı baktı.
" Bilmem belki şöyle desem hatırlar sın.
' küçük çirkin ördek'  " dedi . Gözlerim kocaman açıldı.

Bu o Mert olamazdı dimi.
Gülümsedim. " ' ozaman sende büyük çirkin ördek sın' " diyince o da güldü.
" Evet küçük ördek o benim " diyince güldüm.
" Demek çirkin kelimesini kaldırdın bu artık güzel olduğum anlamına mı geliyor?" Dediğimde güldü.

" Sanmıyorum ama hatırlamış Ken hala küçük çirkin ördek sın" diyince gözlerimi devirdim. " Sende hala büyük çirkin ördek sın ama bir şey diyor muyum " dedim o güldü.

" Siz tanışıyor muydunuz.?" Dedi bulut.
" Evet. Yani geldiğimde Zeynep Teyze ile aslında bir birimizi tanıdığımız anladık." Diye açıkladı Mert.
" Eskiden aynı okula ve aynı mahallede dik." Diye devam etti.

Herkes anladım der gibi başını salladı.
İçeri doktor ve annem girdi.
Doktor bey amca bana bir kaç kontrol yaptı ve bir kaç soru sordu.
Ardından iyi olduğumu söyledi fakat ancak yarın taburcu olabilirmiş im.

Doktor bey amca gitmişti.
Birden gülmeye başladım. " Başını çarptı ya öyle yan etkileri vardır şimdi" dedi Aynur. Öyle demesi ile gözlerimi devirdim.
" Hayır be. İlk buluşmamız böyle olmasına gülüyorum.
Yani daha önce öyle buluştuğumuz var ama öyle altı kişi aynı anda hiç buluşmamiş tık " dedim herkes onay verdi.

" Evet yani bu ilk buluşma komple olarak" dedi bulut kısaca.

" İki gün sonra okulda balo var son sınıfa girenler için." Dedi Aynur bir konu açmak istercesine.
" Ha doğru ya" dedim bende.
" Fakat partner ile ya ben gitmeye düşünmüyorum" dedim.
" Aynen " dedi Aynur.

" Biz de gelelim. Diyecektim ama burda bir kaç gün kalacak yerim yok ama belki hotel de kalabilirim." Dedi bulut.
" Evet neden olmasın hem melek iyileşene kadar onunla kalalım biraz." Dedi yiğit.

" Gelin bizim evde kalın"  dedi Mert.
" Benim yanımda kalın derdim ama
Beni yetimhaneye bırakanlar beni tekrar yanına aldı. " Dedi birden Kuzey.
Ona baktık.
" Neyse. Zaten Aynur biliyor sanırım Zeynep teyze'nin yanında şirkete işe başladım paramı yapıp o evden çıkıp kendime ev Alcam." Diye devam etti.

Kimse bir şey demedi.
Sessiz di herkes.
" Boş ver Kuzey. Zaten yanımda kalır lar merak etme" dedi Mert birden.
" Baban bir şey demez dimi?" Birden yiğit sordu.
Ona baktım. " Yok bir şey demez. Üvey kardeşim belki der çünkü kendisini bir bok sanediyor onu görmezden gelin sadece." Dedi Mert.
Yiğit tamam dercesine kafasını salladı.

" Baloya gelecek misiniz yani" dedim heyecanla.  Herkes başını evet anlamda salladı.
Tam o sırada içeri doktor bey amca gitmişti.
" Melek dinlenmen gerekiyor o yüzden uyusan iyi olacak" dedi.
Başımı tamam anlamda salladım ve
" Tabi fakat uyumak için uyku ilacı gerekiyor. Çünkü uyku ilacı olmadan uyamıyorum " dedim .

Tamam diyerek gitti.
Çok geçmeden hemşire girdi içeri bana uyku ilacı ve bir bardak su verdi.
Onları içip uzandım.
Herkese iyi geceler diyip gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Bitti

Görüşürüzz🤍