TERRITORIAL PRINCE (Mafia Series 3) (Completed✓)

CHAPTER 5

YOU KNOW what's the most annoying scene I've ever encountered? Ang araw na 'to, ang araw na 'to ang pinaka-iniinisan ko. Kung pwede ko lang siyang sinipa, ginawa ko na. He's staring at me as if we're close. I can't believe na hanggang ngayon nandito parin ako sa harap niya at tinitiis ang pambwi-bwisit nito.

I don't know him, yet, mukha siyang tangang salita nang salita kahit hindi ko naman pinapansin.

After I finish eating, tumayo na ako at iniwan ang kumag na hindi ko kilala. Napapikit naman ako sa inis dahil ramdam kong nakasunod siya sa'kin, I kept walking at hindi siya pinagtutuonan ng pansin. Alam kong kapag gagawin ko 'yon, hindi na ako makakatiis at ma-sigawan siya sa harap ng maraming tao.

Wala sa vocabulary ko ang makagawa ng gulo dito. As much as I can, I have to make sure na hindi madudungisan ang unang araw ko sa Pilipinas. And yes, because I am a very good girl, I will try my best to ignore this brute.

Nag-abang ako nang taxi sa labas ng restaurant. Napapamura narin ako dahil sa tindi ng init.

“Umbrella?”

Napatingala ako dahil may biglang pumayong sa'kin. “Hey—”

“—Will you fúcking stop tailing me?” -masama ko siyang tinignan. “Just who the hell are you?”

He cleared his throat. “Since you're asking my name now—”

“—Stop,” -I cut him off. “I didn't ask your name. I don't give a fúck about you. I don't give a shit about this weird things you're doing. Save your breath, I don't wanna hear it,” -I breathed. “Fúcking please. Tantanan mo na ako.”

“Whew,” -he wiggled his brows. “Savage.”

Ugh! I can't stand him! Why the hell he's so annoying? Bakit ba siya sunod nang sunod sa'kin? Hindi naman siya mukhang pulubi. Actually, he's handsome, pero yung ginagawa niya hindi ko maintindihan. I asked him a hundred times kung anong kailangan nya sa'kin pero palaging ngisi lang nito ang sinasagot. He's weird! Hundred percent!

May humintong cab sa harap ko kaya binuksan ko na 'yon at pumasok. I was about to lock the door when a hand intervened.

“Sasakay din ako,” -aniya at pumasok.

Tumingin ako kay Kuyang driver dahil sa sobrang inis. “I am so sorry, Kuya, lalabas na lang po ako.”

Lumabas ako nang cab bitbit ang sama ng loob. Naglakad ako palayo at naghanap ng pwedeng masakyan. Sumilong ako sa isang waiting area at dun nakisama sa ilang pasaherong naghihintay ng masasakyan. Mostly mga studyante ang nandito.

Napatingin ako sa kanila nang bigla na lang silang tumili at tumingin sa gawi ko. Tinapunan ko naman ng tingin ang daan na tinatanaw nila. And after I saw the person na tinitilian ng mga 'to? Agad na nagtagis ang bagang ko sa galit.

Ilang beses akong bumuga ng hangin. Paulit-ulit ko lang yung ginagawa habang nakapikit. This is I usually do whenever kapag nagagalit ako or nag ta-tantrums. It helps me a lot, kanina pa ako nagtitimpi. Dumagdag lalo sa inis ko ang tilian ng mga kababaihan. Wala yung tigil na para bang nakakita sila ng isang artista o sikat na Royalty.

“You’re so rude.”

Annoyance filled my face when I heard him said it. “Excuse me?”

“Leaving me there was rude, woman.” -ngumisi na naman siya sa'kin. “I hate it when people leaving me alone. Alam mo bang nakakainis 'yon?”

“And you think talking to me casually is not rude? Really?” -I fired back. “Look, Mister. I don't know you, I don't know every inch of you. Hindi kita kilala kaya itigil mo ang kakasunod sa'kin,” -I fisted my hand. “Why are you always following me? Why are you talking to me? Pwede bang sagutin mo ako nang tama?”