Rayiha//Sekai

Suikast

"Ben... Ben tüm bunları bilmiyordum, yani Geumsang hakkında." Prens Sehun, gözlerini bir an bile üzerinden çekmeyen adamdan bakışlarını kaçırdı. Bu kadar yoğun bakışın altında eziliyor, bir nebze de olsa belirsizlik hissediyordu. Lakin bu belirsizliğin kaynağının huzursuzluk mu hoşnutluk mu olduğunu çıkaramamıştı.

Veliaht Prens bakışlarını kaçıran Genç Prens'e gülümsedi. "Duyduklarınız sizi rahatsız mı etti?"

"Hayır." Prens Sehun tok sesiyle itiraz etti "Rahatsız etmedi, sadece Goguryeo'da böyle şeylerin affı yoktur. Sanırım biraz şaşırttı, belki de biraz yargıladım."

Açık bir biçimde dürüstlüğüne kendisi de inanamıyordu. Kral Junhaseon, Silla Veliaht Prensi ile oturup özgürlük hakkında muhabbet ettiğini duysa muhtemelen çok sinirlenir, suratına güçlü bir tokat patlatırdı. Sonrasında Valilik görevi elinden alınır, soğuk sarayda ağabeyinin tahta çıkışını beklerdi. Aklına üşüşen düşünceler tenini soğuttu.

"Yargılamanız çok olası, kendinizi bu konuda rahatsız hissetmeyin. Silla bile henüz buna alışabilmiş değil, eşcinsel ilişkiler soylu değilseniz sonunuzu getiriyor."

Bundan sonra daha fazla konuşmadılar. Kahvehanenin sahibi bulanıktan hallice çayı önlerine koyduklarında da tek kelime etmediler. Prens Jongin karşısındaki Genç Prens'in dumura uğrayacağından emin bir biçimde tüm bunları anlatmış, nitekim hedefine de ulaşmıştı. Bir süre cıvıldayan kuş seslerini dinleyip, çaylarını yudumladılar. Nihayet çayları bitmeye yaklaştığında ayağa ilk olarak Genç Prens kalktı.

"Sanırım yağmur geliyor, bir an önce karargaha dönmemiz lazım. Kibar çay teklifiniz için teşekkür ederim Veliaht Prens." Pelerinini omuzlarına çıkararak muhafızlarına seslendi.

Prens Jongin, onu taklit ederek ayağa kalktı. "Sizinle konuşma şerefini bana verdiğiniz için ben teşekkür ederim Genç Prens, şayet reddetseydiniz benden hoşlanmadığınızı düşünecektim." Son cümlesini kapıdan içeri giren Goguryeolu muhafızlara bakarak söyledi.

Diğeri açıkça bu cümleden rahatsız oldu, lakin içeriye adımlayan Sillalılar ile birlikte daha fazla uzatmak istemedi. Kafasını öne eğerek selam verdi. "Görüşmek üzere, Veliaht Prens."

Ardından arkasına bile bakmadan onu bekleyen muhafızlarına doğru adımları. Veliaht Prens'in açıkça düşmanlık bildiren bu cümleyi kurmasına gerek yoktu, üstelik çay saati teklifi karşılık bulmuşken. Prens Sehun sorun çıkartanın kendisi olacağı konusunda çok gergindi, lakin karşı tarafın sorun çıkartmaya başlıyor oluşu düşündüğünden daha fazla rahatsız etmeye başlamıştı.

Askerlerinin yanına varmasına üç adım kala, küçük bahçede büyük bir gümbürtü koptu. Biraz sonra Prens Sehun kendini, az önce çay içtikleri masanın altında buldu. Ne olduğunu anlayamadan algıları birkaç feryat, oraya buraya savrulan uzuv ve keskin kan kokusunu seçti. İkinci patlamayla bulunduğu masa üzerinden fırlayarak, arkasındaki duvara çarptı. Özellikle sol kolu dayanılamaz bir acıyla sızlıyor, aldığı nefes ciğerlerine ulaşamıyordu. Sağ eliyle kafasını koruyarak derin bir nefes almayı denese de, sindiği duvara oluk oluk kan kusmaya başladı.

"Prens Sehun!" 

Veliaht Prens Jongin onun bir ölüden farksız bedenini çevirerek elini boynuna dayadı, hissettiği nabızla derin bir nefes vererek arkasındaki askerlere seslendi. "Derhal Geumsang'a tüm ulaşım yollarını kapatın! Özellikle Goguryeo'ya giden tüm yolları!" 

Muhafız Baekhyun tek kulağını tutarak, çarpa çarpa Veliaht Prens'in kollarındaki Prens'in yanına ulaştı. Havadaki tozun izin verdiği kadarıyla bedenini taramaya başladığında sol kolundan akan kanı görerek bağırdı. "Prensim!" Elini kulağından çekerek pelerininin bir kısmını yırttı, ardından Prens'in kopmak üzere olan kolunu tutarak sertçe sıktı. Yüce Buda eğer yanlarında ise Prens buradan hemen çıkartılır, bir an önce tedavi edilirdi. Aksi halde Prens Sehun geri dönülemez bir biçimde kolunu kaybedecekti. Yanında duran Veliaht Prens'in varlığını hissettiğinde kendisiyle beraber diğer bedeni de biraz geriye çekti. "Prens Sehun buradan çıkmalı, aksi halde kolun kesilmek zorunda kalınabilir."