Münhasır

6' İlk yedi gün

Biraz zaman atlamalı bölüm olabilir ona göre okursanız sevinirim.

İyi ki varsın güzel bebeğim, iyi ki doğdun Ilgın'ım

6. Bölüm ( İlk yedi gün)

İyi okumalar...

Belki bir şeyler bulurum umuduyla dikkatli bir şekilde etrafa bakıyordum. Oda musluk harici bomboştu.

Sakin kalıp psikolojimi korumam lazımdı.

Tabi mümkünse

Yukarıda kalan pencereye baktım. Çoktan gece olmuştu. Acaba İlker beni merak etmiş miydi? Peki annemler telaşlanmış mıydı yoksa ilgi budalası olduğumu mu düşünüyorlardı?

Aker ona verdiğim mesajı anlamış mıydı umarım anlardı yoksa beni bulacaklarından şüpheliyim.

Yere çöktüm dizlerimi kendime çekip avuçlarımı dizlerime koyup çenemi yasladım.

Acaba Akın beni arıyor muydu?

Yanaklarıma dökülen gözyaşlarımı hissederken gözlerimi kapattım. Yaşları silmedim yüzümde kurumasına izin verdim. Yapacak hiçbir şeyim yoktu, kaçacak yerim dahi yoktu. Gördüğüm kadarıyla üç tane kamera vardı. Herhangi bir hatamda kendi canımı tehlikeye atardım.

Hissettiğim aydınlıkla gözlerimi araladığımda tepede sallanırken yanıp sönen ışığı fark ettim. Kesilmesi yakındı.

Karanlık.

Hiç sevmezdim. Korkmak değil sevmiyordum.

24 yaşım var dört ay sonra 25 olacağım buna rağmen karanlığı sevmem ama beni çok karanlıkta bırakmışlardı. Karanlıkta kaldığım için bazı travmalarım oluşmuştu.

Sevinebilirsiniz. Ben hala karanlıkta dururken tırnaklarımla kendimi yırtıyorum. Tam da istediğiniz gibi oluyor.

Işığın aniden kesilmesiyle çığlık attım. Kollarımı bedenime sarıp tırnaklarımı kollarıma geçirdim. Canım yanıyordu ama tırnaklarımı geçirdiğim için değildi.

Gözlerimi açtığımda etrafa baktım. Hala aynıydı, tek fark sabah olmuştu. Kapının metal sesi ile oraya döndüm. İçeriye bir poşet peşinden defter atıldı.

Birkaç dakika sonra odayı robotik bir ses doldurdu.

"Defterin içinde yazanları oku"

Yavaş adımlarla kapıya ilerleyip yerde duran poşeti ve defteri aldım. Eski yerime adım atıp bağdaş şekilde oturdum. Defterin ipi sıyırıp kapağını açtım. Geriden başlayarak sayfaları inceledim. Çoğu boştu sadece en ön sayfa da yazı yazıyordu.

1. Gün

Seninle olan maceramız daha güzel hal almaya başladı ha ne dersin. Başlayalım bakalım isteklerimize; Poşette duran kıyafetleri giy, kendi kıyafetlerini geri poşete bu defter ile beraber koy.

Merak etme musluğun olduğu kısma bakan kamera yok orada rahat edebilirsin.

Sevgilerimle mavili

Poşeti alıp musluğun olduğu tarafa geçtim. Poşette ki kıyafete baktım. Uzun bir elbise vardı. Üzerimde duran Akın'ın tişörtünü eteklerinden tutup çıkarttım. Elbiseyi üzerime geçirip pantolonunu çıkarttım. Elbiseyi düzeltip üzerime baktım. Bir sorun yoktu.

Kıyafetleri katlayıp poşete koydum. Olduğum bölümden çıktım. Hastane duvarına benzeyen duvarlara baktım. Buradan çıktıktan sonra akıl hastanesi şart gibi duruyordu.