Een waargebeurd verhaal
Een Marokkaanse moslim jongen die verliefd wordt op een Nerderlands christelijk meisje....
Angst, discriminatie, geloof en afgunst.
Liefde, geluk en verdriet....
Meeslepend....
Gaat de liefde het overwinnen?
Lees het verhaal...
Ik loop het kantoor binnen en ik zie Romy bij de balie al helemaal opgestart. Ze kijkt mij aan en begint te lachen. Ja, Ilyas het lukt jou nog steeds niet om eerder dan mij hier te zijn" zei ze lachend en deed haar armen over elkaar.
Echt, jij bent een vroege vogel. Ik zette mijn tas en ik wilde een beker koffie pakken.
ILyas, Marc wil je spreken "zei ze op een serieuze toon. Ik draaide mij om en Ik keek haar geschrokken aan. Ja, je dagen zijn geteld, zei ze. Wat! Heb ik iets verkeerd gedaan?. Heb je iets gehoord? Vroeg ik.
De adrenaline schoot door mijn lichaam....... Waarom wilde Marc mij spreken...
Ze schoot nu in de lach. Heerlijk hoe snel jij hapt, zei ze lachend.
Ik zag de vrolijke blik in haar ogen en ik slaakte een zucht...
Hij was vrolijk, dus het is denk ik goed nieuws" zei ze nu. Zou het om de functie gaan? Voeg ik nu en fronste met mijn wenkbrauwen.
De functie waar jij op gesolliciteerd hebt? Vroeg ze nu. Het zou kunnen"zei z3 en haalde haar schouders op.
Ja, maar ik denk niet dat ik een kans maak, zei ik. Waarom niet? vroeg ze. Je scriptie is toch goedgekeurd? Ja, ik moet het alleen nog verdedigen en dan ben ik klaar.
Nou dan, je maakt net zoveel kans als al die afgestudeerden" zei ze op een serieuze toon..
Ik keek haar weer aan. Ik wilde er niet eens op hopen... "En je hebt nu de ervaring" zei ze nu lachend.
Je moet niet zo onzeker doen. En al helemaal niet in de bankenwereld' zei ze weer... Ze had ook gelijk..
Maar schiet op, straks ben je nog te laat, zei ze.
Bedankt Romy………
IK pakte mijn tas op en ik liep eerst mijn kantoor binnen. Ik legde mijn tas neer. De laptop zette ik al vast aan... Ik pakte de koffie en liep door naar het kantoor van Marc.
Ik hoefde niet een te kloppen want de deur stond wagenwijd open.
Ik weet het niet, maar ik werd nu toch wel zenuwachtig. Dit was toch megaspannend. Ik skate weer een diepe zucht...
Mijn eerste echt sollicitatie na mijn studie was al behoorlijk zwaar. En nu krijg ik het antwoord en ik weet gewoon niet of ik het wil horen.
Ik zuchtte weer en stapte zijn kantoor in.
Goedemorgen Marc, zei ik en nam tegenover hem plaats. Goedemorgen, zei Marc.
Marc stond ineens op en liep richting de deur.
Je bent toch niet in de kerk geboren, zei hij lachend. Nee man, in de Moskee, zei ik lachend. Ik houd van je humor, zei hij lachend.
Hij liep terug en ging weer tegenover mij zitten. Ik zag nu een vreemde blik in zijn ogen. Het zou toch een serieus gesprek worden.
Wat kan ik voor je doen? Vroeg Marc...
Ik hoorde van Romy dat je mij wilde spreken" zei ik.
Ja dat klopt, zei Marc. Ik doe het ook meteen in de ochtend en dan zijn we beide niet in spanning, zei hij lachend.
Ik keek hen aan en ik wist nu zeker dat het om de functie ging. Het kan gewoon niet anders.
"Ik zal er niet omheen draaien" zei hij. "Ik wilde je daarom ook vroeg spreken". Dan heb je nog tijd om gebak bij de koffie te halen" zei hij lachend.
Ik keek hem een beetje verward aan.
Ylyas we nemen jou aan. "We gaan het risico aan" zei hij en deed zijn armen over elkaar elkaar heen...
Ik ..... Echt! Zei ik. Ja, man. "Je doet het harstikke goed" zei Marc. "De klanten zijn tevreden en je onderzoek was ook uitstekend". "We willen je graag de kans geven". Oh echt fijn, zei ik." Jullie zullen er geen spijt van krijgen" zei ik lachend.
Dat weten we wel zeker, zei hij lachend.
"Je krijgt een aanstelling van een jaar en als je blijft functioneren zoals je nu doet, zetten we het om in een vast dienstverband" zei Marc..
Ik keek hem aan en ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik wreef over mijn gezicht...
Hij keek mij weer lachend aan...
Bedankt man, zei ik blij.
"Sta op en doe om 9 uur die bestelling ”zei hij nu op een serieuze toon.
Ik keek hem weer verward aan. "De bestelling bij de bakker" zei hij lachend." Nogatientje voor mij"zei hij en keek mij weer lachend aan.
Tuurlijk man "zei ik en ik gaf hem een hand. "Echt bedankt." Je maakt mijn dag beter nog beter dan dat deze al was".
Zo heb je meer te vieren vandaag? Vroeg Marc. Ja man. Mijn jubileum met Kimberly.
"Die prachtige brunette die hier weleens binnenkomt, zei Marc lachend. Ja man, die. We zijn alweer 5 jaar samen en ik wil haar echt ten huwelijk vragen……….
Doen" zei hij. "Die moet je niet laten lopen"………. Een lieve maar vooral een prachtige meid, zei Marc. Ik weet het" zei ik.... en helemaal van mij...
Nogmaals gefeliciteerd, zei Marc. Bedankt man" zei ik weer.
Ik liep daarna naar mijn kantoor en mijn geluk kon niet op. Ik wilde eigenlijk Kimberly meteen bellen maar ik wist dat zij nu op school was. Zij moet nog zeker twee jaar. Maar twee jaar kan ik echt niet wachten.
We zijn al 5 jaar samen en het was al heel moeilijk. Mijn ouders weten ergens dat ik iemand ken maar vragen er nooit iets over. Voor haar geldt hetzelfde. Ik ben nooit bij haar thuis geweest en zij nooit bij mij.
Mijn ouder zijn moslim en gruwelijk ouderwets Haar ouders zijn streng katholiek................. Maar in de oorlog der liefde, heiligt het doel de middelen....
Ik zuchtte............Maar ik weet dit nu zeker voor mezelf. "Zij is het voor mij en niemand anders" zei ik hard op....
Ik.kan en mag haar niet verliezen.... Ik heb het jaren voor mezelf ontkend.... Maar mijn hart wist het vanaf dag 1. Zij is het.....
Ik ga haar vanavond ten huwelijk vragen…………En ik hoop echt dat ze JA zegt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
