Een waargebeurd verhaal
Een Marokkaanse moslim jongen die verliefd wordt op een Nerderlands christelijk meisje....
Angst, discriminatie, geloof en afgunst.
Liefde, geluk en verdriet....
Meeslepend....
Gaat de liefde het overwinnen?
Lees het verhaal...
Ik keek hem aan en moest even slikken. Hij keek woest uit zijn ogen. Ik keek Kimberly aan en ik probeerde zo kalm mogelijk voor haar te blijven. "Dag Henk" zei ik. Hoe is het....... Hij zei niets en keek Kimberly aan.
Kan ik je even spreken? Vroeg hij haar. Nee, zei ze. We zijn uitgepraat. Ik weer naar Kimberly. Mag ik met kim praten en dan kunt u een gesprek met haar aangaan. Ik ben binnen twee tellen klaar. Hij zuchtte en liep naar buiten.
Kimberly schat, ik beloof dat het goed komt. "Ga gewoon naar huis met je ouders" zei ik. Je wilt zelf dat het goedkomt. En dat wil ik ook." JE ouders zijn niet vervangbaar" zei ik. Ze houden van je en uiteindelijk zullen ze toegeven.
Nee, zei ze. Ik ken mijn vader. "Hij gaat niet veranderen" zei ze.
Die het voor mij, zei ik. Ik wil het niet, zei ze. Kimberly doe het alsjeblieft voor mij.
"Als het niet gaat, dan ga je daar weg. Maar geef het een kans" zei ik. Ze zuchtte en keek mij aan. "Ik doe dit voor jou", zei ze. Ik weet het lieverd. Ik gaf haar een kus op haar lippen. Ik ga nu en let op je woorden zei ik en glimlachte naar haar.
Safi, ik spreek je straks, zei ze en zette een glimlach op. Wat zei je nu? Vroeg ik SAFI., Ja klinkt leuk zei ze en glimlachte weer. Echt jij maakt mijn hart gek........
Heel goed, zei ze........Die van mij is ook niet meer te genezen. Ik keek haar weer aan. Ga nu maar, voordat ik van gedachten verander. Oké, zei ik en gaf haar weer een kus.........
Ik liep naar buiten en ik zag haar vader gelukkig nergens. Het was maar goed ook. Ik had al helemaal nu geen zin in een discussie met hem.
Onderweg dacht ik de hele tijd aan Kimberly. Ik was al zo blij dat ik nu een woning had. Ik kan niet wachten om in mijn eigen huis te wonen.
Ik reed net de wijk in en ik zag tante Rachida met een zware boodschappentas lopen. Ik stopte en deed het raam open. Gelti ( tante) kan ik je ergens brengen vroeg ik.
Oh fijn Ilyas, dit is zo zwaar. Ik stapte uit en gaf haar een kus op haar hoofd. Zij is de zus van mijn moeder en mama ziet haar als moeder omdat mama haar moeder nooit heeft gekend. Mijn oma is doodgegaan toen mama heel jong was.
Ik pakte de boodschappentas en deed deze in de kofferbak. Ze stapte en ik reed richting haar huis. Hoe is het tante? Vroeg ik. Elhamdoelilah zei ze. En met jou? vroeg ze. Ook goed, zei ik. Het was daarna even stil.
Ik reed haar straat in en stopte voor de deur. Ilyas" zei ze. Je doet je moeder veel verdriet, zei ze. Je kunt niet met die Hollandse trouwen" zei ze en keek mij heel doordringend aan..... Denk aan de familie. "Je ouders hebben hard gewerkt om je groot te brengen en is dit hoe je wil terugbetalen". Met een schande, zei ze op een boze toon....
De woede borrelde in mij op. Tante semhilie, maar dit is mijn leven" zei ik. Ik doe niets wat Allah verboden heeft. "Ik ga trouwen". Wat gaan de mensen wel niet denken, zei ze. Dat is het probleem. "Stop met het bezig zijn van wat anderen mensen vinden", zei ik boos.
Ze was stil en zei niets meer. Ze keek mij boos aan. Wollah je hebt geen respect meer.... Waar zijn je normen en waarden? Ik praat met je moeder, zei ze boos...
Ik pakte haar tas en legde het voor de deur. Beslama" zei ik......... Ik zat in de auto en moest even zuchten. Ya ra bi, straks gaat ze mama weer gek mama. Die was net aan het bijdraaien.
Thuis aangekomen was niemand thuis. Papa vertelde dat mama met Saliha mee was. Israe was met een vriendin en we zouden bij Saliha eten. Ik ben naar boven gegaan en ben even op het bed gaan liggen.
Ik zette Netflix aan en zette een film op. Ik had even rust nodig en mijn gedachten moest ik op nul zetten. Ik weet niet eens hoe laat het was, maar ik schrok van de telefoon. Ik zag een nummer dat ik niet kende.
Hallo met Ilyas zei ik. "Ja met Kimberly" zei ze gejaagd. Ik bel met het toestel van Madelon zei ze met een onvaste stem........"Je moet nu komen"zei ze. Ik ben mijn spullen aan het inpakken. Waar ben je dan? Thuis, zoals je verzocht. Kom nu!!! Zei en ze hing op.
Ik stond meteen op. Wat is er nu weer aan de hand? Ya ra bi dit gaat niet ophouden. Ik snelde de auto in en ik sjeesde richting haar huis. Ik probeerde haar te bellen maar haar telefoon stond uit..................Wat is er toch aan de hand? Mijn hart ging te keer.............Het is zeker weer geëscaleerd....................
Ik parkeerde voor de deur en ik hoorde geschreeuw................. Ik wist nu echt niet wat ik moest doen. Moet ik aanbellen?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
