Een waargebeurd verhaal
Een Marokkaanse moslim jongen die verliefd wordt op een Nerderlands christelijk meisje....
Angst, discriminatie, geloof en afgunst.
Liefde, geluk en verdriet....
Meeslepend....
Gaat de liefde het overwinnen?
Lees het verhaal...
De dagen daarna probeerde ik haar weer te bereiken. Ik ging na het werk bij haar in de straat parkeren.
Bij haar ouders was er niet. Ook op haar stageadres was ze er niet meer. Ze was blijkbaar daar al klaar. Ook op school was ze niet te bekennen. Ze leek echt van de aardbodem te zijn verdwenen.
Ze was gewoon spoorloos....
Ik was letterlijk gek aan het worden.... Iedereen die haar kent heb ik benaderd.
Sandra was ook nergens te bekken. Ik belde daar een paar keer aan. Haar auto was er ook niet................ Die was ook uit het niets verdwenen. Zouden ze samen ergens zijn?
Israe en Saliha dachten misschien dat ze op vakantie was om alles op een rijtje te zetten.
Zelfs mama leek mij nu te stimuleren. Ze vroeg vaak of ik haar al gesproken had. Mijn vader zei dat het als het voorbestemd is dan is het voorbestemd. Verder zei hij er niets over.....................
Ik begon steeds te geloven dat ze misschien op vakantie was. Het kan haast niet anders. Ook haar ouders zag ik niet. Madelon probeerde ik ook te bereiken maar ook zij had een ander nummer. Ik wist alleen niet waar ze werkte.
Ik wilde het een week laten rusten, en dan weer propberen.
IK legde de focus op mijn huis. Het moet klaar zijn. Als Kimberly terug bij mij is, dan komt ze bij mij wonen. Ik ga het gewoon halal maken en we trouwen voor de wet. Vanaf daag gaan we kijken hoe het verder moet met haar ouders.
Ik had ook meubels gekocht waar geen levertijd op zat. Alles was binnen een week al binnen. Saliha hielp mij met de decoratie. Ergens was het ooit de bedoeling dat ik en Kimberly het zouden doen.
De kleinste kamer richtte ik als werkkamer en de groter zou dan ooit een babykamer worden inchaallah. Ik kon zo al dromen dat we samen vier kinderen zouden hebben en dan natuurlijk in een groter huis.
Kimberly zei ooit dat ze er maar twee wilde. Meer wilde ze er echt niet uitpersen........Ik moest er altijd om lachen. Maar voor mij zou ze het doen, had ze beloofd..............
Alleen aan haar denken, maakte mij al kapot...
Oooh wat mistte ik haar. Hoe stom kon ik zijn. Ik had iemand die mij boven iedereen plaatste. Ze liet mij tijd voelen Dat IK de wereld voor haar was.... Ook boven haar ouders werd ik geplaatst..... En wat doe ik............De tranen prikte in mijn ogen..............
Vandaag had ik mezelf beloofd om na het werk weer te gaan.
Ik reed door naar hun huis en ik zag de auto van haar vader staan. Ze zijn weer terug. Ze waren misschien toch nog op vakantie.................... Het voelde als een opluchting. Ik wilde eerste kijken of Kimberly misschien bij Sandra was. Daar kan ik tenminste met haar praten.
Ik reed die richting op en de auto van Sandra zag ik nu ook gewoon staan.
IK klopte aan en ik hoorde al stemmen. De stem van Kimberly kon ik ook horen.........De deur ging open en ik zag Kimberly en Sandra staan.................
Ze keek mij geschrokken aan. Kimberly wilde de deur dichtdoen en ik hield hem tegen. Lieverd, ik wil gewoon even praten, zei ik. Nee, zei ze. "Ik ga met je praten" zei ik en duwde de deur keihard open.
Sandra keek mij geschrokken aan. Je hoeft niet bang te zijn.: Ik wil gewoon met Kim praten" zei ik..............
"Er valt niets te zeggen" zei Kimberly. Hoor mij dan alleen aan, zei ik en ik wreef over mijn gezicht. Sandra keek ons en liep weer naar binnen.
Ik keek Kimberly weer aan en ik kreeg een brok in mij keel. Ik keek haar in de ogen en ik wist nu pas hoe gebroken zei was.............. Ik pakte haar gezicht en kuste haar lippen... Oh wat snakte ik naar haar...Ik wilde haar weer kussen.... Ze duwde mij weg....
"Kimberly" zei ik. Nee, Ilyas, alsjeblieft maak het niet moeilijker" zei ze met een droevige stem.
"Kim hoor mij aan". Ik zat fout"...................... Ze schudde met haar hoofd. Nee, zei ze. Wat je ook gaat zeggen, ik wil het niet" zei ze...................
Ik keek haar aan....alsjeblieft Kim...
Luister Ylias, wat ik nu ga zeggen doet mij echt heel veel pijn.
"Ik wil niet terug naar je" zei ze met een brok in haar keel. De tranen gleden over haar wangen... " En het is niet omdat ik niet van je zei ze snikkend.
" Ik kan het gewoon niet meer" . Lieverd, we moeten niet opgeven" zei ik nu haast smekend. Nee, Ilyas, jij had het al opgeven" zei se met de droevige stem.....
"Op het moment dat je moest vechten liet je mij los. "Het doet er nu niet toe" .
"Geloof mij het is beter zo" zei ze . Je kan mij niet overhalen" Het is klaar....Ik wil niet meer.... Ga wg" zei ze....
Ik greep haar vast en omhelsde haar... KIMBERLY, DOE DIT NIET, schreeuwde ik... Ze maakt zich los van mijn greep...
Ilyas...ik moet....GA WEG..
Ze keek mij aan en de tranen rolden over haar wangen.....
Het is wat het is....we zijn niet voorbestemd... "Er zal een dat komen dat je over mij heen bent". En ik zal dan ook over je heen zijn.
"We zullen de pijn niet meer voelen. Er komt een dag dat je niet eens meer aan mij gaat denken" zei ze snikkend...
Ik schudde met mijn hoofd.... Doe dit niet....ik houd van je....
Ze slikte.... "Er komt een dag dat je een andere vrouw in je handen zult hebben", zei ze en de tranen gleden weer over haar wangen. Die dag zal je mijn grootste spijt zijn................ "En toch hoop ik dat dat moment gaat komen"................
Lieverd, ik weet dat je verdrietig bent. "Ik heb je pijn gedaan". "Laat mij het alsjeblieft goedmaken".
Nee, zei ze. "Het is te laat en het heeft geen zin meer". Ik wil nu dat je gaat, zei ze snikkend. Ik smeek het je." Zoek mij niet op" . Het is klaar en uit.........................
Ik wilde haar weer vasthouden en zij zette een stap terug. "Ga alsjeblieft weg, zei ze................... Ik keek haar aan en ik schraapte mijn keel............. Ze liep weg en ik greep haar van achteren DOE DIT NIET, schreeuwde ik... Wollah, ik geef niet op, zei ik... Ik hoorde haar zwaar ademen.... Ik liet nu los..... Ik liep daarna naar buiten en zij deed de deur dicht.....................
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
