Een waargebeurd verhaal
Een Marokkaanse moslim jongen die verliefd wordt op een Nerderlands christelijk meisje....
Angst, discriminatie, geloof en afgunst.
Liefde, geluk en verdriet....
Meeslepend....
Gaat de liefde het overwinnen?
Lees het verhaal...
Jaeda keek mij weer aan. Ken je hen? Vroeg ze. "Ja ik ken haar" zei ik met een zucht.
Ik wist niet wat ik had, maar het moest weer binnen vallen..... Ik zag Dennis zijn arm om haar schouders doen....
I slikte en wendde even mijn blik.....
Wil je wat drinken? Vroeg Jaeda. "Ja doe maar een koffie, zei ik. Ik draaide mij weer om naar Kimberly... Ook zij bleef mij aankijken...
Een vreemde grauwige blik in haar ogen.... Ze bleef mij heel inetens nu aankijken en ze zette daarna voorzichtig een glimlach op. Ze liepen daarna weg....
Ik keek nu weer naar Jaeda... "Sorry dat je hier met mij opgescheept zit, zei ik. " Nou ik hoop alleen dat je om hier zit". Dat ik de veroorzaker ben van je lijden" zei ze droog
Nou eigenlijk wel" zei ik plagend.... Jij was toch degene die mijn riep............... Mooi" zei ze. "Dan kan ik echt zeggen dat een maan echt om mij is gevallen en zo erg dat hij in het ziekenhuis belandde "zei ze lachend.
Ik keek haar en begon ook te lachen Een uur later reden we al richting mijn appartement. Ik was nu zo blij dat er een lift was in het gebouw. Mouna bracht Achraf terug en Jaeda besloot om even te blijven. Ze zei dat ze de privacy wilden geven.
Ik was er nog steeds op tegen. Ik hoopte zo dat Mouna niet weer blind ging vallen. Hij leek nu anders maar ik ken hem gewoon te lang..
Boven hielp Jaeda mij met mijn spullen. Ik wilde zelf eerst even gaan douchen. Ze keek even rond in mijn appartement. Ze leek les goed te observeren en liep door naar het raam....
Ze keek naar buiten en draaide zich weer om. Hoelang woon je hier? Vroeg ze. "Een aantal maanden" zei ik. " Het ziet er heel netjes uit, zei ze. Leuk ingericht.
"Mijn zus, zei ik snel. Ik weet niet waarom, maar ik wilde haar niet alten denken dat er een andere vrouw dit heeft gedaan.
Ik zag haar nu ongemakkelijk staan... Die stoere meid leek nu wat zenuwachtig.... Ze was die hardheid kwijt en dit had ook haar charme.... Even zag ik een teder, onschuldige verschijning...
Ik wilde haar nu alleen op haar gemak stellen... Maak het je gemakkelijk". Ik ga even snel douchen en dan kom ik zo" zei ik.
Ze begon hard te lachen. "Voordat jij bij je badkamer bent, dan zijn we denk ik al een uur verder Kapitein haak"..........En dan moet je nog douchen ne terug kruipen..............
Jaeda, je solliciteert ernaar. Waarnaar? Vroeg ze bescheiden en zette een onschuldige blijk..............
"Een pak slaag met deze kruk" zei ik en ik wees ernaar. Ga, zei ze.............Ik zet alvast een film op...........
Nou ze had gelijk.......... Het was ellende. Het duurde veel langer dan ik dacht. Ik denk dat ik er langer dan ene half uur het overgedaan.
Ik huppelde naar de woonkamer en ik zag dat Mouna er ook inmiddels zat.
Mouna keek mij aan en glimlachte. Ik heb wat broodjes meegenomen, zei ze. Ik ben even langs de sub geweest." Bedankt " zei ik. Ik pakte mijn krukken goed en ging weer richting de bank. Mouna en Jaeda stonden op om wat glazen te pakken.
Ik zag Jaeda nog kijken en glimlachte naar haar. Deze meid is echt een verhaal apart. Iets trok mij zo naar haar toe......
Ik ging even goed zitten en ik hoorde mijn telefoon overgaan.
Ik paket mijn telefoon uit mijn broekzak en ik herkende het nummer niet.
Ik nam op en er werd meteen opgehangen. Vreemd, het zal verkeerd zijn.
Jaeda en Mouna kwamen met de glazen terug. "We hebben ook cola uit je koelkast gepakt", zei Mouna en deed haar tanden op elkaar. Ewa safi." Pak wat jij wilt" zei ik.
Ik wilde een hap nemen van mijn broodje en de telefoon ging weer. Het was weer hetzelfde nummer. Ik keek Jaeda aan en nam weer op.
Hallo met Ilyas, wie is dit? Ik ben het kimberly, hoorde ik haar met een zachte stem zeggen. Ik was stil en keek Mouana en Jaeda aan. Mijn hartslag leek zich nu te versnellen...
Ik was nu ook niet in de conditie moet om even weg te lopen.
Hoe is het? vroeg ik maar. "Ik mis je" zei ze.
Je mist mij, zei ik. Ja, en ik wilde weten hoe het met je was" zei ze weer. "Ik zag je in het ziekenhuis en ik hoop dat het niets ernstigs is".
Nee Kimberly, zei ik en Mouna keek mij meteen aan. Ik ben gevallen en niets ernstigs.
Het was daarna even stil....
Kan ik iets voor je doen? Vroeg ik." Ik wil graag met je praten". Ik wil graag wat dingen uitleggen "zei ze.
Alleen dingen uitleggen", zei ik op een harde toon. Ze was weer stil en ik hoorde haar een paar keer zuchten.
Ben je nog steeds met hem? Vroeg ik. Ze was nog steeds stil............
Ilyas.....zei ze............... Nou, ik stel je een vraag" zei ik op een harde toon. Ze bleef stil. " Nou Kimberly, dan hebben we elkaar dan niets te zeggen". Ik denk dat we al uitgepraat zijn. JE HOEFT MIJ DAN NIETS UIT TE LEGGEN!
Ylias alsjeblieft, laten we ergens afspraken en met elkaar praten" zei ze............
Is Dennis nog bij je? Vroeg ik weer. Ze zuchtte en zei weer niets.........
Ik keek weer naar Jaeda....... Ik schraapte mijn keel
" Ik denk dat we al heel lang uitgepraat zijn Kimberly" zei ik............. Ze was nog steeds stil en ik hing daarna op..............
Was dat Kimberly? Vroeg Mouna. Ja, zei ik en keek weer naar Jaeda.......
Hoe is het met haar? Vroeg ze weer. Ik zou het niet ei ik . "Ik heb geen contact met haar".
" Ik weet niet waarom ze eigenlijk nu belt, zei ik met een zucht. "Omdat ze ons in het ziekenhuis zag", zei Jaeda op een harde toon. Ze had meteen de link gelegd.
De sfeer was nu ook meteen anders. Ik zag dat Jaeda nu veel stiller was.
Mouna probeerde het gesprek levend te houden maar ik kon ook niets meer zeggen. Ik voelde en dacht van alles door elkaar. Ik was het even kwijt...........
Na het broodje gegeten te hebben wilde Jaeda ook meteen weg. Ik zag haar ook meteen naar Mouna kijken. Ik wilde er verder niets van zeggen. Ze stonden samen op en ik kon met moeite opstaan.
" Jaeda", zei ik. Mouna keek ons en liep meteen weg.
"Ik weet het" zei ze. Maak je niet zorgen. Het is nog vers................. Wat bedoel je vroeg ik. Ik zag het aan je ogen" zei ze. Ik wilde nog iets zeggen en ze liep meteen al naar de deur. Ik hoorde daarna de deur dichtgaan. Ik liet mij op de bank ploffen en zuchtte...............
Ik was het nu echt even kwijt............. Ik wist even niet wat ik mezelf aan moest.........
Ik dacht aan Jaeda maar Kimberly bleef door mijn gedachten rennen......... Ik dacht weer aan alle momenten samen. Haar lacht toen ik haar voor het eerste ontmoette tot haar laatste blik...............
Haar laatste blik, die kon ik maar niet loslaten...................
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
