I LIKE GIRLS? (G×G)

CHAPTER SEVENTEEN

"Irene." Tawag ko sa kanya ng makita ko syang palabas ng hall.

Katatapos lang ng graduation namin.

"May kailangan ka?" Tanong nya na parang nabobored.

Nasasaktan ako pero wala e, mahal ko sya.

"Can we talk?" Tanong ko at tumingin sa kanya. Nakablanko ang ekspresyon at parang ayaw nya akong makita.

"H-Huli na to." Naiiyak na ko pero kailangan kong lakasan ang loob ko.

I miss her so much. I miss her touch, hugs, kisses and the way she care for me. I miss everything about her.

|| FLASHBACK ||

"Ano ba Andie may gf na ako, can u pls stop?" Pagalit kong bulong kay Andie.

Nandito na rin ang iba pang barkada ni kuya.

Nasa kusina kami ngayon dahil kukuha ako ng pagkain para samin ni Irene ng dumating sya.

"I like u." Di ko alam bakit nya sinasabi to ngayon, knowing na may gf din sya.

Nakorner nya ako sa mesa at nilapit ang mukha nya sakin. Umiwas ako ng balak nyang halikan ako at doon ko nakita si Irene na nakatayo sa pinto at seryosong nakatingin samin.

"Irene." Habol kong sabi ng magmadali syang umalis.

"Ang gsgo mo Andie." Galit na sabi ko sa kanya at sinundan si Irene.
____________

Simula nun ay naging malamig sya sakin, until now. Puro 'ily' ang natatanggap ko from her at Wency ang tawag sakin. Tf it hurts like h3ll.

"I miss you." Sabi ko ng makarating kami sa kung saan kami lang ang tao.

Niyakap ko at tulad ng inaasahan she didn't hug me back.

"Ayaw mo na ko kausapin? Ayaw mo na sakin?" Sabi ko habang nakatungo sa harap nya.

"Naexplain ko na sayo lahat lahat m-mahal. Ikaw naman yung mahal ko e. Ikaw lang nmn."

"I'm tired begging u. Di ko nga a-alam kung san pa ko kumukuha ng pag asa na magkakayos tayo e haha. Kasi i-ikaw parang ayaw mo na."

"B-Bakit?" Tanong ko at inangat ang tingin sa kanya.

Wala na kong pakialam kung nagkalat na ang make up ko, sobrang nasasaktan ako. Tiniis nya ako ng more than one month.

Nilayo nya ang tingin sakin.

"Let's end this." Sabi nya.

Para namang biglang nanlamig ako sa sinabi nya. Napahawak ako sa braso nya ng maramdaman kong matutumba na ko.

Unti unti ng lumabas ang mga luha ko.

Napaupo ako sa damuhan dahil di ko na kinaya. Napasubsob ako sa tuhod ko.

"Ang sakit sakit mo." Pahikbing sabi ko.

"Di ka nag explain kung bakit. Tapos tatapusin mo lahat."

"Pano ako Irene?"

"D-Diba mahal mo ko. Sabi mo yun e."

"Irene love, n-nagbibiro ka lang diba?" Umangat ako ng tingin sa kanya. Ang layo pa rin ng tingin nya.

Dahan dahan akong tumayo at kumapit sa balikat nya.

"May sasabihin ka pa ba?" Tanong nya.

Hinalikan ko sya sa labi. I want her back. I want her to explain.

Di naman pwedeng dahil yun doon sa nangyari samin ni Andie. Naexplain ko lahat sa kanya.

Mas pinalalim ko ang paghalik sa kanya pero di sya nagrerespond. Thats why i bite her lower lip to enter her mouth.

Ngayon ko lang sya ulit nahalikan. Napaluha ako ng nagrespond sya at hinawakan ako sa bewang ko.

"I love u, im sorry." She said between our kisses at pinaghiwalay ang labi namin.

-

Nandito kami sa kwarto ni Irene para mag usap. Inamin nya sa'kin kung bakit ganun ang pakikitungo nya.

"I'm sorry love. Nasaktan kita." Sabi nya habang yakap yakap ako. Nakaupo ako ngayon sa kandungan nya.

"Pwede mo naman kasi sabihin sakin bakit ganun pa? Sobrang sakit nun akala mo ba."

Naiiyak na naman ako, naalala ko kung pano ako nagmamakaawa sa kanya na pag usapan ang kami, kung pano ako nag overthink sa gabi, at gano ko sinumpa si Andie dahil sya ang naisip kong dahilan kung bakit biglang nagbago ang lahat samin ni Irene.

She kisses my face at lalo pa akong naluha dahil don.

"Im sorry. Ayun lang kasi ang naisip kong dahilan para malimutan mo ko, even it hurts me too."

"Alam mo namang ayaw kong nasasaktan ka, lalo na kapag ako ang dahilan."

"But I already did my girl, im sorry, i love you."

Mahabang sabi nya habang haplos haplos ang mukha ko.

"At sa kung sino man yung babaeng umamin sayo, wla naman akong pakialam dun e, she just like u. Ako mahal kita and u love me." May halong inis na sabi nya.

Sumubsob sya sa bandang leeg ko.

"Bakit kasi kailangan pa naming lumipat e, ang layo pa." I heard her sobs.

Ang sakit saming pareho ang sitwasyon nya. Ayos kami, ang tadhana lang ang hindi.

Sa US sya magccollege at dun na rin sila magsstay for good.

Ang layo layo nya na sakin.

"Shhh. Isipin mo na lang na that's for ur future mahal."

"Nandito lang ako palagi to support u." I said as I kissed her forehead.

Mas hinigpitan nya ang yakap sa bewang ko.

"I-I'll miss u love. I will miss ur kisses, hugs, your presence." Sabi nya.

"Kelan alis nyo?" Tanong ko.

"End of this march." Sabi nya.

"Gawa tayo baby bago ka umalis." Sabi ko to lighten up the mood.

"Aba talaga huh? At di ako aalis hangga't walang mabubuo sa cute na tummy na to." Sabi nya at hinaplos ang tyan ko.

"Papagurin lang natin mga sarili natin nun." Sabi ko naman.

She faced me at nakita ko ang nakakaloko nyang tingin.

"Atleast masarap diba." Then she winked at me.

Hinampas ko nmn sya sa balikat.