9.

1.5K 140 101
                                    

Jisung'un ağzından.

Haftasonuydu. Sonunda uyana bilmiştim. Ağrılarım bir hayli azalmıştı. Kendimi düne kıyasla çok iyi hissediyordum. Hemde bu gün mutluydum belkide o yüzden kendimi hem ruhsal hem de fiziksel olarak iyi hissediyordum. Bu gün mutlu olmamım sebebi Chan'la ve diğerleri ile vakit geçirecek olmamdı. O kadar iyi hissediyordum ki, kendimi.

Chan
Jisung nasılsın? Uyanık mısın? Uyanıksan hemen hazırlan istersen çabuk alayım seni daha vazla vakit geçiririz.

Jisung
Selam Chann! Evet uyandım. Sen konum at ben kendim taksiyle gelirim. Seni yormayayım boş yere. Hem karda yağıyor.

Chan
Hiç sorun değil benim için Jisung. Ben gelip alacağım seni.

Jisung
Chan bu son günlerde bana çok fazla iyilik yaptın ve lütfen izin ver kendim geleyim, sana daha fazla mahcup olmak istemiyorum.

Chan
Hayır Jisung sakın böyle düşünme am bu kadar ısrar ediyorsan tamam kendin gel. Gele bileceksin değil mi?

Jisung
Evet Chan teşekkürler.😊🫶🏻

Chan
Emojilere bak yerim❤️

Telefonu kapatıp masama buraktım ve hazırlanmaya başladım. Çok güzel bir kombin yaptım. Altıma bol ve rahat bir eşofman üzerime siyah üzerinde "f*ck" yazan bir tişört üzerine, bol şişmeli bir mont, ve sihay bir şapkayla kombinimi tamamlayıb salona gittim.

-Günaydın oğlum. Nasılsın? Ağrıların nasıl?
-Günaydın anne. İyiyim. Hayır ağrım yok. Bu gün gidecegim biliyorsun değil mi?
-Hani şu benden izin alan arkadaşın mı? İsmi Chan'dı sanırım? Yada Chris?
-Chan anne.
-Gide bilirim demi?
-Evet ama önce yemek yemeğe ne dersin?
-Yok ya aç değilim. Hem orda yeriz.
-Tamam. Şimdi mi gidiyorsun?
-Evet daha fazla vakit geçirmek için.
-Hoşcakal, dikkatlice git. Güzel güzel eğlen. İlaclarınıda al yanına. Hatta istersen bir çanta hazırlayalım. Hem pijama falan alırsın, yedek kiyafette al.
-A olur. Ben o heyecanla tamamen unutmuştum yanıma yedek kiyafet almayı.

Çantayı hazırlıyorduk. Birden kapı çaldı.
-Ben bakarım anne.

-Sen mi geldin baba?
Dedim soğuk sesle ve odama gitmek için adimlamaya başladım.
-Hayırdır hazırlanmışsın. Bir yere mi gidiyorsun?
-Evet. Arkadaşlarımda kalıcam?
-Anlamadım?
-Nesini? Arkadaşlarımda kalacağım.
-Benim neden bundan habarim yok?
-Eve geldiğin mi var haberinde olsun.
-Anlaşılan dilinde uzamış?
-Ne söylememi bekliyorsun?
-Bana laf yetişyireceğine kendini korumayı öğren.
-Öğretseydin yapardım BABA.

Baba kelimesini bastırarak söylemiştim.

-Sen bana laf mı sokmaya çalışıyorsun? İyice kendini salmışsın kendine gel. Babanla konuşuyorsun farkındaysan!
-Sana baba demek bile istemiyorum. O kelimeyi hakk etmiyorsun.
-JİSUNG BAK BU SON UYARIM LAFLARINA DİKKAT ET BABANLA KONUŞUYORSUN.
-Yine söylüyorum, seni babam olarak gor-mu-yo-rum.

*Şlap(Bu nasıl şlap neyse)
-SEN HADDİNİ AŞTIN. ÇABUK ÇIK GİT EVDEN. GÖZÜME GÖZÜKME.

Jisung ağzı patlak bir şekilde evden çıktı. Yanına Şemsiye bile alamamıştı. Dışarıda hava soğuktu ve kar yağıyordu. Aslında yağmur muydu kar mıydı tam emin değildi. Ama ıslanıyordu ve bundan emindi. Jisung bir delilik yaptı ve Chan'a gelemeyeceğini söyledi. Aferin Jisung. Şimdi ne yapacaksın bu soğukta nereye gideceksin. Jisung Chan'la vakit geçirmeyi her şeyden çok istiyordu. Ama şu an o havada değildi. Babasıyla yaşadıkları, onu ruhtan salmıştı  Yürüyordu Jisung nerdeyse 20 dakikadır yürüyordu. Aklında en kötü durumda otele gitmek vardı. Ve böyle de yapacaktı. Hızlı hızlı yürümeye başladı çünkü hava kararmaya doğru gidiyordu ve yağmur şiddetlenmişti.

-Gel buraya aptal çocuk ıslanacaksın.

Jisung arkasından gelen tanıdık sesle durdu ve sesin geldiği yöne doğru döndü...

Bölüm atamıyordum özür dilerim.💗

Zorbam değişti.?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin