Son Sınıf

Unut Beni

Mustafa beni görür görmez yanıma koşup bana sarıldı. Evet bu Mustafa, Gizem ve Savaşın kuzeni, benim ise belalım. Mustafa küçüklükten beri bana sürekli bulaşan ve ağlatan kişiydi. Ne kadar korkulu rüyam olsada hiç bir zaman nefret etmedim ondan.

Bende ona sarıldığımda beni bırakıp anneme sarılmaya başladı.
"Alara ne kadar uzun zaman oldu değil mi? Bakıyorumda artık o küçük sümüklü kız değilsin."
"Herhalde büyüyoruz Mustafa" diyip gözlerimi devirdim.
*
Bir süre daha orda takıldıktan sonra eve dönüp kendimi yatağa atmıştım.
Ne kadar uyuduğumu bilmiyorum ama çalan telefon sesiyle mükemmel uykumdan uyanıp normal hayata döndüm.
Ekrana bakmadan açıp kulağıma dayadım.
"Sen hangi densizsin ve beni bu saatte niye arıyorsun?"
Ses gelmedi bir süre
"Ya sana diyorum cevap versene. Allahın manyağı."
"Seni özledim." onun senini duyduğumda yutkunup telefonu kapatmam ne kadar sürdü bilmiyorum, ama şu anda tek bildiğim uykumun açıldığıydı. yataktan doğrulup ellerimi saçlarımın arasından geçirdim.
Zaman çok çabuk geçiyordu. Beklediğimden çok hızlı hemde.
Hayatın kanunu gibiydi unuttum derken gene karşına çıkar.
Ama çıkmamalıydı, durmalıydı ve ben unutmalıydım. Derin bir nefes alıp yattığım yerden kalkıp ayağıma yerde duran filli terliklerimi geçirip yandaki Ardanın odasına geçtim.
Kapıyı çalmaya gerek duymadan girip yatakta öküz gibi uyuyan Ardanın yanına doğru ilerledim.
Yatağın ucuna doğru oturup dürttüm onu.
Önc cevap vermesede sonradan biraz gözleri açıldı ve beni gördü.
"Noldu?"
"O aradı kendini iyi hissetmiyorum yanında yatabilirmiyim?"
Yana doğru kayıp bana yer açtı. Yanına yatıncada kollarını belime doğru sardı.
"Hayatın kanunu bu biliyorsun"
"Sen vazgeçtiğinde o geri döner."
"Aynen öyle. Biliyorum onu hala seviyorsun. Ne ara onu bu kadar çok sevdin bilmiyorum ama şu anda onu seviyorsun. Elinden birşey gelmiyor onuda biliyorum. Ve bu kolay kolay geçmeyecekte. Ama sana söz veriyorum sende mutlu olacaksın. Sana söz veriyorum."
*
Gece Ardanın kollarında uyumuştum. Bana söylediği sözlerle beni rahatlatmıştı ama hala canım yanıyordu.
Okula giderken sürekli bunu düşündüm. Bir gün karşıma çıksa ben döndüm dese napardım? Sanırım şaşkınlıktan birşey yapmazdım. Ben birşey yapmadan Berna yumruğu suratının ortasına geçirirdi.
İşte benim kızım.
Telefonumu çıkarıp bizimkilerin yazıştıklarına baktım

ANİMALS WHATSAPP GRUBU
Doruk Akçam: bugün ne boktan bir gün emeği geçen herkesin a....
Enes Malik: küfür etme çarpılcan.
Tuğba Keskin: ya Doruk ne zamandan beri böyle öküz biri oldun sen?
Doruk Akçam: Gizemle takıla takıla.
Valentina Gizem B: bana bok atma sen beni bozdun hep.
Doruk Akçam: sus kız kalk soğan doğra
Ben:Hayır yani ne bu enerji.
Doruk Akçam: dimi hayatım pazartesi pazartesi anlamadım yani sizi ben bizimlen değilsiniz.
Berna Alataş: Ya bu çocuğun beyin fonksiyonları yerinde mi ciddi soruyorum.
Mert Yüksel: Değil ölçüm yaptırdım ben.
Doruk Akçam: billah tillah yalandır.
Enes Malik:susun ben susun gelmiyorum ben okula uyuyacam.
Aycan Kankır : Bende gelmiyorum ne bu çene ya.
Tuğba Keskin: ya o zaman bende gelmeyeyim sizde gitmeyin.
Ben: Çok geç ben okulun kapısından içeri giriyorum sizdende en az üç kişiyi okulda istiyorum öptüm uyuyacaklar zıbarsın gelcekler gelsin.
*
Ben mesajı atmama rağmen kimsenin gelmemiş olması bana bir şaka olmalıydı. Hepsini aradığımda birbirine suç atmışlardı.
Sınıfa kaç kişi geldi diye sorarsak tek kişilik dev kadroydum. Hocalar gelip yoklamayı alıyorlar bense uyuyordum.
Güzel bir pazartesi günüydü kısacası.
Okuldan çıkma zilini duyunca tüm gün açmadığım çantamı yan sıradan alıp otoparka doğru ilerledim. Telefonumun titremisiyle cebimdeki telefonu çıkarıp Ardanın mesajını okudum.
Geç kalacağını onu beklememi en fazla on dakiakaya yanıma geleceğini yazmıştı. Derin bir nefes alıp çantamdan kulaklığı çıkarıp Benimle Yan şarkısını açtım bir yandanda eşlik ettim.
"Geri gelecek misin?
Günahın neyse onu bilelim.
Sevebilecek misin nefret gibi beni?
Yoksa orada kal bebeğim.
Belki de sana göre değilim."
Arkamdan gelen sesle olduğum yerde kaldım.
"Sen girdin hayatıma,
Çarparken oralarda buradaki kalbimdi kanayan.
Vazgeçtim aklımdan,eşimden,dostumdan.
Alay eder oldum sancımla."
Arkama dönmeye cesaretim yoktu gözlerimi kapayıp şarkıya devam ettim o yüzden
"Hüzünlerini de al yanına.
Ne olacak?
Yanacaksan,benimle yan.
Benimle yan."
"Çok mu şaşırırsın cehenneme kar yağdırsam?
Benimle yan,benimle yan."
"Usüllerini de al yanına.
Ne olur yanacaksan,benimle yan.
Benimle yan."
"Ölüm gibi acıtır seni,
Yeniden doğduğun an..."
Şarkı bittiğinde derin nefes alıp gözlerimi hafifçe açtım. Onu özlemiştim, onun sesini özlemiştim. Hatta şu anda onun yüz hatlarını görmek için neler vermezdim ancak yapamazdım. Yoksa teslim olurdum.
"Neden burdasın?"
"Senin için."
"Artık çok geç değil mi?"
"Yanlış kararlar verdim farkındayım. Çok yanlış şeyler yaptım. Ben aşkımı değil hayallerimi seçtim. Ama yapamadım, gördün işte geri döndüm, sensizliğe dayanamadım."
"Ama ben sensizliğe alıştım. Ondan git artık daha fazla sesini duymak istemiyorum."
"Bu kadar kolay değil sende benden vazgeçmedin biliyorum ve emin ol seni geri kazanmak için ne olursa yapacağım."
*
Bu olayı Arda'nın hazırladığını öğrendiğimden beri Ardaya bağırıyordum. En sonunda ses tellerimin kısıldığını fark edip odama çıkıp kendimi sıcak suyun altına bıraktım.
Bu gün o kadar yıpranmıştım ki.
Banyodan çıkınca siyah taytımı ve kısa kollu pembe tişörtümü geçirip saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım. odama ilerleyip kendimi yatağımın üstüne bıraktım. Ama bu mutlu anlarım tabikide kısa sürdü.
Kimden:Yiğit Özarslan
Camdan dışarıya bak.

Baksam mı bakmasam mı bilemesemde merakım her zaman ki gibi üstün gelip kendimi camdan aşağıya bakarken buldum.

Heryer karanlıktı sadece bir gitar sesi geliyordu. Çok geçmeden onunda sesi geldi.

"Bir neden söyle kalmam için gitmek sandığın kadar da kolay değil
Bir son ver artık yeniden başlamam için hatalar yapılır inan ki mühim değil"
Kendime hakım olamadan o sözler ağzımdan fırladı benimde.
"Benden öncesi de vardı sonrası da olur unut beni"
"Senden öncesi hardı sonrası yangın yakma beni"
Diye devam ettirdi oda.
"Tutuşur da kalbin uçuşur ya kuşlar gibi
Kalbini ver ruhunu ömrünü boşuna dökülen bu gözyaşın
Tutuşur da kalbin uçuşur ya kuşlar gibi
Sevdiği kadar sevilmez insan ağlama unut dibine kadar"
Bir anda hayır unutma diye bağırma istediğini geri plana atıp şarkıyı devam ettirdim.
"Bir neden söyle sevmek için sevsem de her şeyi bununla çözemedim
Birazcık anla daha da kırmamam için küskündüm kendime bile söyleyemedim.
Benden öncesi de vardı sonrası da olur unut beni"
"Senden öncesi hep vardı sonrası yangın yakma beni"
Şarkı bitmesine rağmen son nakaratı tekrar söledim.
"Benden öncesi de vardı sonrası da olur unut beni. Senden öncesi hep vardı sonra yangın bu yüzden unuttur kendini."
Ve ona bakmadan içeriye girip camı kapattım ve kaç dakikadır tuttuğum göz yaşlarını sonunda saldım.