Urodziła się by ratować życie. Już od początku była skazana na niesienie tego ciężaru. Jej wojownicza dusza zawsze ją prowadziła. Płonęła tak mocno. Skazana na samotność. Ciągła wojna w jej umyśle. Brak jakiegokolwiek bezpieczeństwa. Miała w sobie mrok, którego nie rozumiała. Był w niej od zawsze. Otulał jej aurę. Walczyła z nim każdego dnia, aż w końcu go pokochała. Bo tak naprawdę tylko on był przy niej. Każda inna istota ją opuszczała. Bez znaczenia jak mocno kochała i się poświęcała. I tak zawsze zostawała sama, a przecież nikt nie chce być sam.
CZYTASZ
Guna Ciemności
PoesíaZbiór wierszy opowiadający o trudnej drodze w dorosłość, pełnej buntu. Jest to historia starej duszy, która narodziła się na nowo i poszukuje prawdy i wolności.
