Omega olduğundan haberi olmayan Kim Taehyung.
Onun ruh eşi olan ve ona yol gösterici olan hayali Delta Jeon Jungkook.
- 𖥸 -
＃ Omegaverse.
＃ SemeKook‚ UkeTae.
＃ Küfür‚ Argo İçerir!
- 𖥸 -
"Burada ne işin var lanet olası?" Şaşkın ve bir o kadarda sinirli ifademle Woojin'in suratına baktım.
Hastanenin bahçesinde Woojin ile karşılaşmam bekliyeceğim son şey bile değil iken huzursuzluk tüm vücudumu kaplıyordu.
"Burası babamın hastanesi bilmiyor muydun?" Diyerek pis pis sırıttı woojin. Parasına güveniyor oluşu buradan geldiği belli olmuştu. Koskoca Koreden, gele gele Woojinin babasının hastanesine düşmüştüm. Sonuçlarından korkmalımıydım?
"Ne yapmayı planlıyorsun? Ha dersen ki seni hastaneden attıracağım. O zaman hiç zahmet etme bugün taburcu oluyorum." Dediğimde sırıtışım belli bir hale gelmişti. Woojin sırıtışından ödün vermedi.
"Hah kesinlikle hayır. Bu kadar vicdansızmıyım sence?" Ağzını yaya yaya konuştuğunda sesinde alay olduğu kesindi.
"Fakat seni buraya tıkacağım."
Dediğinde gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.
"Umarım bu vicdansızlık değildir?" Dediğinde sinirden kudurmak üzere olduğumu hissettim.
"Onu nasıl yapacağız ablam be?" Sinire karışık şaşkın sesimle ona cevap verdiğimde dalgaya vurduğumu, ve umursamaz görünme imajı vermeye çalıştım.
"Görürsün." Tek bir cümleyle arkasını dönüp yol aldığında geride şaşkın bir ben bırakmıştı.
Cidden yapabilirmiydi emin değildim fakat gerildiğimi hissetmiştim. Sonuç olarak burası babasının hastanesiydi ve yalan rapor çıkarıp beni alaşağı edebilirlerdi.
Kalbim güm güm atarken arkamdan gelen sesle oraya döndüm.
"Nereye kayboldun be velet ara ara tükendim. Bir an kaçtığını sandım ki beklerim senden bu potansiyeli." Namjoon hyung söylene söylene yanıma ulaştığında koşmaktan olmalı hızlı hızlı soluklanıyordu.
"Bahçeye bakmak son seçeneğinmiydi hyung?" Çok bilmiş sesimle ona yanıt verdiğimde göz devirmişti.
"Ee iyi hissediyormusun bari rapor alayım mı doktordan çıkalım mı buradan? Dediğinde hafifçe başımı salladım. O anda aklımdan çıkmayan woojinin söyledikleri geldi.
'Fakat seni buraya tıkacağım."
Bunu yapabilecek olma ihtimali beni yiyip bitirirken Namjoon hyungla merdivenden çıkıyorduk.
Odamıza vardığımızda Jimin yeni uyanmış gözlerle odayı inceliyor, gözlerini ovuşturuyordu.
"Günaydın prenses kalk hadi cimcime seni." Namjoon hyungla uyumlu bir seramoni sergilediğimizde Jimin hafifçe gülümsedi.
"Prenses anandır be gavat kalk gidelim hadi. Sıkıldım şu sikik beyaz odadan." Diye söylendiğinde hyungla hafifçe kıkırdadık.
"Bazen Taehyung'dan daha küfürbaz oluyorsun Jimin ağzını topla azıcık." Namjoon hyung şakaya karışık hafif sinirli bir tonda onu uyardığında Jimin pek umruna almış görünmüyordu.
"Çıkalım haydi."
Dördümüz bir, odayı terk ettiğimizde doktorun odasına doğru yol aldık.
Koridoru yavaş yavaş adımlarken doktorun odasına varmıştık.
"Tıklat hadi Jimin" Kısık sesle konuştuğumda çok geçmeden Jimin kapıyı tıklattı.
"Girin."
Gelen sesle kapıyı açtığımızda doktorun odasına doğru adımladık.
"İyi günler doktor bey. Buraya Kim Taehyung taburcu olabilirmi diye sormaya geldik. Müsait midir?" Diyerek konuşmaya atıldı Namjoon hyung.
Doktor çekmeceden birkaç evrak karıştırırken adım yazılı olan evrağı çıkarıp göz ucuyla inceledi.
Bir süre inceledikten sonra bize döndüğünde bakışları pek iç açıcı durmuyordu.
"Maalesef sonuçları pek müsait görünmüyor. Beyninde bir tümor görünüyor ve büyümesi an meselesi. Tümörün büyüyüp büyümediğinden emin olana kadar hastanede göz altında kalmalı."
Duyduğum sözlerle beynimden vurulmuşa dönerken hızla çevreme bakındım. Namjoon hyung anlık refleksle "Ne?" diyebilmişti. Jimin'in ise gözleri ağlamaklı görünüyordu.
Şoka girmişken aklıma Woojin'in sözleri gelmişti. Belkide hepsi bir oyundur. Belkide amaçladığı şey budur. Sonuçların neye varacağı belirsizdi. Eğerki beynimde bir tümör varsa yaşadığım tüm şeyler tümörden kaynaklımıydı ki?
"Kontrol amaçlı bir daha röntgen çekmenizi talep ediyorum."
