What will you do if isang araw makita mo na lang ang sarili mo na nahuhulog na sa taong nakilala mo lang sa internet?
Will you risk your heart in destiny's game?
Or you'll leave and sacrifice your feelings para maging masaya ang iba?
Will you let th...
The moment that the bell rang, I hurriedly fixed my things and put it all inside of my bag. Hindi pa din nawawala ang sakit ng ulo ko kaya siguro magkakape na lang muna ako mamaya kahit na malapit ng magtanghalian.
"Seri tara na. Nasa cafeteria na daw silang lahat." Andreang said while eyeing her phone.
"Tell them that we're on our way." I replied back. Binitbit ko naman na ang gamit ko at isinukbit ang bag ko bago lumabas ng room. And after a minute we started heading on the school cafeteria.
When we're on our way, I saw some familiar faces na sa tingin ko ay nakita ko din sa club na yun kagabi. Fudge! How the f can they even manage their hangovers. Alam kong uminom din sila kagabi pero bakit parang ako lang ang magisang waisted dito ngayon argh!
"Chill Seri. Mawawala rin yang sakit ng ulo mo, so no need to give them death glares HAHAHA!" I heard Andreang said at the side. Napabalik naman ako sa wisyo at tinignan ito.
"Huh?" Naguguluhang sabi ko pa dahil sa hindi ko maintindihan ang sinabi nito kanina lang.
"Ang sabi ko next time, no alcoholic drinks for you. Mukha kasing makakapatay ka pa ata dahil sa sakit ng ulo eh." Nangingising sabi nito na wari mong sinasadya pang asarin ako. Napairap na lamang ako sa kawalan dahil dito.
Minutes have passed by before we finally reached the cafeteria's entrance. Sa labas pa nga lang ng transparent door nun ay natanaw ko na sila Myca at yung iba pa na nakaupo sa bandang gitna. Busy silang magdaldalan at kapwa mga hindi pa nakakapag order ng snacks nila.
Nang makarating nga sa mismong table namin ay agad kong isinalampak ang mga gamit ko sa bakanteng upuan saka agad na iniubob ang ulo sa mesa. Hindi pa din kasi nawawala ang sakit ng ulo ko hangang ngayon hay.
"You okay?" Janua asked after noticing me, so I simply nod my head as a response.
"Pabayaan niyo na muna siya guys. She's suffering from the wrath of alcohol that she consumed last night kaya ang ending ay ayan tsk." Narinig kong segunda naman ni Andreang.
"Uminom ka na ba ng gamot Seri? If hindi pa, let's order snacks first then take some meds after you eat." Said by Gwyne.
"Five more minutes." Tamad na sabi ko habang hindi pa rin inaangat ang ulo para tignan sila.
So far ito na ata ang pinaka matagal na araw na duman sakin. Alam kong dala lang to ng hangover but sa totoo lang ay tinatamad na din ako kahit na kasisimula pa lang ng pasok kanina.
"Excuse me you're Seri right? Narinig niyang usal ng kung sino.
Mabilis niyang iniangat ang tingin niya para makita ito dahil alam niyang hindi galing sa mga kaibigan niya ang boses na yun. Doon nga ay nakita niya sa gilid ng table nila at nakatayo ang hindi pamilyar na mukha ng babae. Pareho sila ng uniform pero sa tingin niya ay galing ito sa lower level dahil sa lace ng I.D nitong suot.
"Hoy! Ikaw ba daw si Seri? Sagutin mo na dahil mukhang natatakot na sayo yung bata." Narinig kong bulong ni Andreang. Tinignan ko naman ang gawi nito at nagulat pa ako sa mga itsura nila. Parepareho yung limang may kumikinang na mata at nangaasar na mga ngiti. Hindi ko alam kung dapat ba akong mahiya o mas tamang matakot na ako dahil sa mga itsura nila.
"Why are you looking for me? Do you need anything?" Seryosong tanong ko sa babaeng naghahanap sakin.
"A-Ah sayo daw po ito ate. " Ipinakita niya naman ang isang paper bag sakin, kaya mataman ko itong tinignan dahil wala naman akong matandaang biniling ganyan.
"Sorry, but I think that's not mine. Try checking it first kasi baka may name yan sa loob."
"Sayo po talaga 'to ate. May name, room number, at floor number pa pong nakalagay dito. Pinuntahan na kita kanina sa room niyo but one of your classmates said na nandito ka nga daw po. You can even check the note inside po para makasigurado ka." Mahabang paliwanag pa nito habang medyo nanginginig pa. Do I look like scary hmp?
"Open it then." Naghihinala pa rin na sabi ko dito.
"Pero..."
"I'm giving you permission to open it baby." I tried to make my voice sounds sweet so she could loosen up a 'bit. Halata ko kasing takot siya at medyo nahihiya pa ata eh.
Narinig ko ang paglunok nito saka napatingin pang muli sakin, bago dahan dahang binuksan ang paper bag na hawak niya. May kinuha ito sa loob nun at isa isa ngang nilabas mula dun ang dalawang cup ng coffee, dalawang large fries, a burger and a tablet of medicine na mukhang kinuha pa ata sa clinic ng school.
Nagtataka ko naman binalingan ng tingin yung babae dahil maging ako ay naguguluhan pa din kung para saan ba yung mga yun.
"Kanino daw galing yan?"
"Sorry but hindi po sinabi yung name eh. Basta sabi niya ay ibigay ko lang daw sayo. "
"Safe namang kainin yan diba?" Sinisipat ko pa ng tingin yung mga pagkain isa isa.
"Safe po yan ate."
"Okay then thank you for this. Pasabi na din sa nagpapabigay nito." Sabi ko bago siya binigyan ng matipid na ngiti.
"Gotta go po, and sorry for interrupting your snack break. See you around ate." Bahagya pa itong yumuko saka tuluyan ng tumalikod para umalis.
Sinundan ko naman ang papalayong pigura nito at sa di kalayuan napansin ko ang isang pares ng itim na mga mata ang nakatingin sa direksyon ko. Kapansin pansin din ang pagiging tahimik nito sa kabila ng ingay ng mga kasama niya, marahil ay tinutukso siya.
Fudge that Cullen guy. Dalang dala na ko sa nangyaring eksena kagabi so please wag niya na lang ipaalala sakin dahil sa malamang sa malamang ay aasarin ako ng mga kasama ko kapag nakaabot sa kanila yun.
Iniwas ko naman na ang paningin ko mula sa kanya at saka kinuha ang phone ko. Hinawakan ko na din yung cup of coffee na binigay sakin kanina nung babae saka matamang tinignan. Mula nga roon ay napansin ko ang maliit na note na nakadikit dito.
"Here's your coffee and fries pretty. Enjoy your snacks and please drink the meds on it. It'll lessen your headache. :')" bahagya akong napangiti dahil sa babasa ko. Shocks! Ang ganda ng sulat kamay ng kung sinong nilalang na 'to. I hope I can personally thank that person for this. Then an idea popped up on my mind so I hurriedly took a picture of it. I think this will do.
~*~
APP: Facebook
June 5, 20** | 10:00 AM
Serenity Acker posted to her story.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Caption: To whoever you are thank you. You made my day ♡.
