My Girl | JenLisa

nineteen

ASIRLAR SONRA MERHABA FICI BAŞTAN OKUMANIX GEREKICEK RICA EDERIM

-

Lisa

Uyandığımda Jennie'nin endişeli bakışlarıyla karşılaştım. Yoğun ışıktan dolayı yüzümü buruşturarak gözlerimi kırpıştırdım.

"Lisa-yah ne oldu? Jisoo unnie apar topar beni aldı getirdi hiçbir şey anlamadım.."

Ellerimi tutuyordu.

"Birden fenalaştım, niye bilmiyorum."

"Nasıl yani birden? İnsan hiçbir şey yokken fenalaşır mı?" Omuz silktim ve başımı omzuna yasladım. "Şimdi daha iyi misin?"

"Seni gördüğüm için.." dedim ve yanağına kısa bir öpücük bıraktım. "Daha iyiyim evet."

Gülümsedi. "Bir şeyin yok değil mi şimdi?"

Kollarımı beline sarıp, "Yok bebeğim, iyiyim."

"Hastaneye gitsek mi? Fenalaştın ama neden olduğunu bilmiyoruz."

Başımı iki yana salladım. "Açık konuşmak gerekirse az önce biri geldi ona sinir oldum. Yani biraz fazla sinirlenmiş olabilirim, o yüzden fenalaştım."

Şaşkınlıkla bana baktı, "Sinir krizi mi geçirdin? Neden en başta söylemedin?"

"Bilmiyorum benden korkacağını falan düşündüm."

"O kadar mı kötü oldun?" Gözüm çalışma masama doğru kaydı. "Yani şu masada gördüğün her şey az önce yerdeydi. Gerisini anlatmayayım."

"Neden o kadar sinirlendin?"

"Sonra anlatırım." dediğimde daha fazla sorgulamadı. Benden korkması istediğim en son şey bile değil.

"Şimdi çıkacağım. Biraz hâlsizim, birlikte çıkarız bekle beni olur mu?" Başını salladığında yanından kalktım ve birkaç dosyayı çantama attım. Ceketimi koluma asıp ofisin çıkışına ilerlediğinde Jennie de peşimden geliyordu. Jisoo'ya haber verdikten sonra şirket binasından ayrıldık.

"Araba kullanabilecek misin bu hâlde?"

"Sen sürmek ister misin?"

"Ben bilmiyorum ki.." dediğinde dayanamayıp yanağına uzun bir öpücük bıraktım.

Rujumun izini yanağında çok net bir şekilde gördüğümde pis pis gülerek hiçbir şey söylemeden arabayı açıp sürücü koltuğuna geçtim. Jennie yanıma bindiğinde aynadan kendine bakmaya başladı.

"Bu ne?" dedi yanağını işaret ederek. "Seni imzaladım." diye söylendim keyifle.

"O imzaları evde yapsan daha iyi olur." dedi bilmiş bilmiş. "Evde ruj sürmem Jennie. Bu yüzden dışarıda da hakkımı kullanacağım kusura bakma. Sonra elin pisliği sana bakar kâtil olurum.. Gerek yok."

"Kıskandın mı?"

Kaşlarımı çattığımı fark ettiğinde yüzümü eski hâline geri getirdim. "Evet kıskandım. Ne olmuş yani? Sevgilim değil misin?"

"Ha kâbul ediyorsun yani.."

Başımı salladım. "Ediyorum. Reddedecek halim yok. Seven sevdiğini kıskanır. Sıkıntı kıskanmayanda. Biri sana yan gözle baksın bak o zaman ne oluyor.." Elimi bacağına koyup hafifçe okşadım. "Kimse benim kızıma yan gözle bakamaz."

"Ne oluyor? Anlat bakalım merak ettim." dedi hevesle.

Geçmiş

Arabadan indikten sonra sigaramdan derin bir nefes çektim ve fakültenin bahçesine ilerlemeye başladım. Güvenlik beni görünce sorgularcasına suratıma baktı. "Öğrenci ya da öğretmen değilseniz girişiniz yasak efendim."