Bir Not Meselesi | Texting

37- Yarım kalanlar

Luna ve Tuğkan sabahın köründe onları uyandıran kapının sesinden dolayı hızla kapıya ilerlediler. Luna kapıyı açtığında karşısında duran adamı tanımıyordu.

"Tuğkan burada mı kızım?"

"Baba, burada ne işin var?" Tuğkan'ı görmesiyle sinirlenen adam kırık bacağına rağmen çocuğun kolunu tutup çekti.

"Senin parayı yediğin yetmedi bir de kıza mı yediriyorsun lan? Beni katil edeceksin sen!"

Luna Tuğkan'ın yumruğunu sıktığını görünce elini tuttu, bu Tuğkan'ın bir an sakinleşmesine sebep oldu.

"Baba, kız arkadaşımın yanında yapmasan olur mu?"

"Kız arkadaşın mı? Bize sordun mu kız arkadaş yaparken de şimdi mi izin istiyorsun? O parayı geri ver gideceğim! Sen beni öldüreceksin bir gün!"

"Sen de beni öldüreceksin ama para yüzünden değil, ya baba bize bir gün babalık mı yaptın? Bir gün sevdin mi bizi? Saçımızı okşadın mı hiç mesela? Bir gün gelip sordun mu oğlum nasılsın? Benim hiç elma sevmediğimi bilir misin mesela? Bilmezsin! Sen hiçbir şey bilmeden beni yargılayan, üstelik bunu beni rezil ede ede yapan birisin. Sen çocukluğumun üzerine bok sürdün, evet bunu yaptın. Bile bile bunu yaptın! Her şey bitti artık, her şey."

"O elini kolunu indir! Bundan sonra seni evladımdan saymıyorum, gerekli her şeyi yapıp seni evlatlıktan atacağım. Senin hakkettiğin değer bu çünkü!"

"Bundan sonra ben seni istemiyorum, ben kendim gidip bizzat dava açacağım! Artık yüzünü bile görmek istemiyorum senin!"

Tuğkan kapıyı hızla kapatıp yere oturdu ve ağlamaya başladı, küçük bir çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağladı.

"Özür dilerim seni buna zorunda bıraktığım için, tüm bunları gördüğün için."

"Aşkım, yapma böyle." Luna Tuğkan'a sarıldı ve onu teselli etmek için yollar aradı ancak nafileydi.

Hayatlarımız bazen tatlı bir anıya ev sahipliği yaparken bazen de acı olduğunu bile bile tuzaklar kurardı bize.

"Şu an kimsesiz gibi hissediyorum, kimsesiz kaldım zaten."

"Olsun, ben seni asla bırakmayacağım. Ben seninle aile kuracağım, ailen olacağım. Tamam mı?" Luna ile o kapının önünde birbirlerine sarıldılar, belki de birbirlerine en çıplak hislerini açtılar o gün.