«សួស្ដី អ្នកនាងប្រធាន » ម៉ារ៉ា
« អឹម..បន្តិចទៀតយករបាយការណ៍ទំនិញចេញចូលអោយខ្ញុំ »ថេហ្យុង ដើរចូលអូស្វីសផ្ទាស់ខ្លួន ដែលនាងមានក្រុមហ៊ុនផ្សេងពីជុងហ្គុក អាចនិយាយបានថាជំនួញផ្ទាល់ខ្លួន ។ក្រុមហ៊ុននាងគឺជាក្រុមហ៊ុនសម្លៀកបំពាក់ម៉ាកប្រេនដែលល្បីជាងគេក្នុងប្រទេសកូនរ៉េ។
« ចាស អ្នលៀកនាង នេះរបាយការណ៍»
« ទៅវិញចុះ »ម៉ារាក៏ចេញទៅវិញព្រោះអស់កិច្ចការនាងហើយ។
« park jihoon »
« អីយ៉ា ភ្ញៀវម្នាក់នេះសង្ហារដែលតើ ហឹមគេជាដារ៉ាសម្ដែងហ្ហេ???»ថេហ្យុងមើលទៅការកក់ទុកសម្រាប់អ្នកដែលកម្មង់សម្លៀកបំពាក់ ក៏ប្រទះនឹងប្រុសម្នាក់ ។
« ហឹម..បើយើងយកគេមកធ្វើជាBAយើងប្រហែលក្រុមហ៊ុនយើងកាន់តែល្បី នឹងលក់ដាក់ជាងមុនជាមិនខានទេ »ថេហ្យុងអង្គុយញញឹមមើលឯកសារបន្ត។នាងជាមនុស្សស្រីដែលមាន Businessពេញខ្លួនតែម្ដង។
« ម៉ារ៉ា !!!»
« ចាស់អ្នកនាង »
« ទាក់ទងទៅកាន់park jihoonទៅ យើងចង់អោយគេរួមការងារជាមួយយើង»
« ចាស់ចាំខ្ញុំ ចាត់ការជូនអ្នកនាង »
« ឈុន!! ជូនយើងទៅក្រុមជុងហ្គុកបន្តិច »នាងអោនមើលស្គ្រីនទូរស័ព្ទហើយក៏ហៅឈុនអោយជូននាងទៅក្រុមហ៊ុនជុងហ្គុកមិនដឹងថាទៅធ្វើអីទេ??។
« បាទអ្នកនាង »
« ងឺត!!!»
«សួស្ដីអ្នកនាងថេហ្យុង »
« ជុងហ្គុកនៅទេ »
« ចាស៎ ..អឺគឺគាត់អត់នៅទេអ្នកនាង »បុគ្គលិកស្រីម្នាក់នេះនិយាយទាំងរដាក់រដុបហាក់មានអ្វីលាក់បាំង។
« កុំកុហក បើគេមិននៅហេតុអីឡានគេនៅទីនេះ»
« អឺ គឺៗលោកអគ្គនាយកហាមមិនអោយអ្នកណាទៅជួបទេអ្នកនាង»
« សូម្បីយើងជាប្រពន្ធ!!!*»
« ជៀសចេញ »នាងរុញបុគ្គលិកនឡចេញម្ខាងមុននឹងដើរតម្រង់ទៅកានើអូហ្វីសជុងហ្គុក»
« ក្រាក!! »
« អឺ..ថេយ៍អូនមានអ្វីហ្អេ??»ជុងហ្គុកនិយាយទាំងរដាក់រដុប សឹងមិនចេញនេះសំណាងហើយដែលដេលអោយដំណឹងមុនថារាងតូចមកទីនេះខំអីចប់។
