« អោយខ្ញុំចាត់កាទេអ្នកនាង »ឈុន
« កុំអីបងជិតរៀបការហើយទុកអោយខ្ញុំជាអ្នកធ្វើវិញ »
« តែខ្ញុំ »
« ខ្ញុំនិយាយក្នុងនាមជាចាហ្វាយបង បងត្រូវតែស្ដាប់»
« បាទ..»
« អុីបូ ត្រៀមទៅសល់ប៉ុន្មានទុកអោយខ្ញុំចាត់ចែងខ្លួន ឯង »
« អឺដឹងហើយតែចាត់ការពេលណា?»
« ពេលបងឈុនរៀបការហើយ »
« ថេយ៍ នេះគិតចង់ចងគំនុំដល់ណាទៅ នាងមិនគិតថាវាមានផលមិនល្អទេហ្អេ?» ហាន់ណា
« ខ្ញុំព្យាយាមស្ងប់មកជាយូរហើយ តែពួកគេមិនឈប់ »
« តែក៏មិនចាំបាច់ដល់ថ្នាក់កាប់សម្លាប់គ្នាដែល ខ្ញុំដឹងថាឯង ជាកូនម៉ាហ្វៀ តែក៏គួរមានចិត្តមេត្តាខ្លះទៅណា »
« បើមនុស្សម្នាក់ប្រុងសម្លាប់កូននាងនិងនាង តើនាងនៅស្ងៀមទេ??»
« ក្ដុក!! » មួយម៉ាត់នេះធ្វើអោយហាន់ណាហាមាត់លែងរួចស្ងៀមត្រឹង។
« ហាន់ណា នាងក៏ដឹងថាខ្ញុំស្រលាញ់គេប៉ុណ្ណា តែគេតបស្នងខ្ញុំវិញដោយអំពើផិតក្បត់ សាហាវយ៉ាងនៀកខ្ញុំទទួលយកបានទេ?? »
« អ្នកនាងចិត្តត្រជាក់សិនទៅ »ឈុន
« បានហើយ បងឈុននាំហាន់ណាទៅបន្ទប់ចុះ»ថេយ៍
« អុីបូស៊ាវចាន់ផ្ញើមើលស្នូលវីសផងខ្ញុំនាំមីនជុនទៅជួបលោកប៉ាបន្តិច »ថេហ្យុង លើកបីអាល្អិតដែលគេលក់ដើរចេញទៅទាំងធុញថប់ ហេតុអីគ្រាន់តែសងសឹកមនុស្សធ្លាប់ធ្វើបាបខ្លួនឯង មិនបាន?
« មីនជុន ម៉ាក់ដឹងថាម៉ាក់ខុសដែលមិននិយាយប្រាប់កូនការពិត តែកូននឹងយល់ច្បាស់ពេលកូនធំជាងនេះ សឺត ម៉ាក់ស្រលាញ់កូន » នាងដាក់អាល្អិតចូលក្នុងឡាន មុននឹងថើបគេ ហើយក៏បើកឡានចេញទៅ ទាំងកង្វល់ នាងមានរឿងជាច្រើនដែលផ្ទុកទុក ក្នុងទ្រូងដ៏តូចចង្អៀតមួយនេះ។
« មីនជុនងើបកូន ដល់កន្លែងលោកតាហើយ »
« អឹម. ម៉ាក់ពអូនមក »
« យើស ខូចណាស់ណ៎ អឹប » នាងលើកពអាល្អិតដើរចូល សណ្ធាគាដែលប៉ានាងកំពុងសម្រាក ព្រោះគាត់គ្មានផ្ទះនៅកូរ៉េទេ ។
