Sıradan 3. sınıf üniversite öğrencisi olan Omega Jeon Jungkook'un başı , görünmeyen alfa profesörü ile beladadır...
Not: H.G.Well - Görünmeyen Adam kitabından esinlenmiştir...
Taekook / Omegaverse
#7- Bilim kurgu 290323
#1- Omegaverse 260623
#35- t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Yorum sınır: 350}
*
"Hakkınızda dedikodu dönüyor" diye dudaklarımın arasında seken cümleyi, sesli hale getirdiğimde minik kalbim, güçlü bir tekme attı. Karnım kasılmıştı.
"Benim hakkımda sürekli dedikodu dönüyor!" diyip masanın üzerini düzeltmeye başladı. Uçuşan, bir kaç lab malzemesinden bunu anlayabiliyordum.
"Omeganız varmış"
Benim
Kurdum sessizliğini bozarak pençesini gövdeme geçirdiğinde, yutkundum. Bay Kim'in ise hareket ettirdiği vücudunu anlık olarak durdurdu.
"Kendisi olduğunu mu iddia ediyordu?" diye konuştuğunda kaşlarımı çattım. Ne yani? Cidden böyle omegalar var mıydı?
Hayal dünyasında yaşıyorlardı resmen!
Ne demek kendi omegası olduğunu iddia etmek?
Benim
Tekrar kurdumdan aynı cümleyi duyduğumda, utançtan yanaklarım yanmaya başladı. Diğer omegalara kızıyordum fakat benim omegamın da onlardan bir farkı yoktu. Çok benimsemişti Alfayı.
"Hayır, sadece omeganızın hamile olduğunu söylüyorlardı" diye telaşla konuştuğumda, el harekerlerim seriydi. Bakışlarım ise sürekli etrafı geziyordu.
Nedensizce çok gerilmiştim.
"Hamile misin?"
"Ne?"
Evet, evet duyduğum cümle ile ani çıkan tepkim buydu. Çünkü kalbim resmen kriz geçiriyordu. Kafesinde çırpınan kuş gibi çırpınıyor, sert darbelerini göğsüme geçiriyordu. Kahverengi harelerim irileşmiş, kirpiklerim titremişti resmen.
Düşüp bayılacaktım!
"Hamile olman için, bir şeyler yaşamamız gerekiyor" diye tekrar konuştuğunda, oracıkta düşüp bayılmamak için kendimi zor tuttum. Çünkü kalbim öyle sert geçiriyordu ki darbelerini, öleceğimi sandım. Bütün kanım kaynadı. Dizlerim titredi.
Bebek istiyorum
Kurdum da beni daha kötü bir hale sokmak ister gibi, tekrar konuştuğunda elimi masaya yerleştirdim. Eğer bir yere tutunup destek almasaydım gerçekten de düşecektim. Bacaklarım titriyordu.
"Ne?" dedim tekrardan şaşırdığımı belli ederek. Harelerim bile tir tir titriyordu. Bandajinda gezdiriyor, düğümlenen boğazımla sakinleşmeye çalışıyordum.
