TAMAM MI? DEVAM MI?

4.BÖLÜM

#Multimedya teomanın partideki hali#

Teoman'dan

Üç yıldır Türkiye'ye gelmiyordum çünkü burada tıp fakültesini bitirip orada beyin cerrahi alanında uzmanlık yapmaya başlamıştım ama babamın işleri dolayısıyla dönmek zorunda kalmıştık. Tabi ki Manolya Teyzenin de (manolya teyze benim idolümdü çünkü bende onun kadar başarılı bir beyin cerrahı olmak istiyorum.)bunda katkısı büyüktü. Annemle arkadaş olmalarına rağmen onunla Türkiye'de hiç karşılaşmamıştık İngiltere de tanımıştım onu ve bir kızı olduğunu duymuştum. her ne kadar istemesem de annemin ısrarlarına rağmen Melisa denen kızın doğum gününe gidecektik. Ne işim vardı yani tanımadığım bir kızın doğum gününde anlamıyorum. hem benim daha önemli işlerim var ama bunu anneme anlatmak ne mümkün. neyse sonuçta annemi kırmamak için o doğum gününe gitmek zorundaydım.

Giyinme odama çıkıp beyaz tişörtümü ve siyah pantolonumu giydim. Nasıl olsa tanımadığım birinin doğum günüydü ve ben her halimle yakışıklı olduğumu biliyordum çokta özenmeye gerek yoktu. Ayağımada siyah spor ayakkabılarımı giydim. deri ceketimi alıp, parfümümü de sıktıktan sonra çıktım. Hava oldukça güzeldi. Bu nedenle motorsikletle gitmeye karar verdim. O sıkışık trafikte diğer arabaları sollayıp geçmek çok zevk vericiydi. Evi annemin verdiği adres sayesinde buldum. Gerçi tarife gerek yoktu ev neredeyse bir şato büyüklüğündeydi.  Kapıya doğru ilerledim güvenliğe kimliğimi gösterdikten sonra davetli listesinden adımı bulup başıyla geçebilirsin işareti yapınca bahçeye adımımı attım. Devasa bir bahçe vardı karşımda açıkcası etkilenmiştim ama karizmamı korumak için etkilenmemiş gibi yapıp eve doğru yürümeye başladım.eve girdiğimde parti çoktan başlamıştı. Tamda benlik bir hareket diye düşündüm. Hastane dışında her yere geç kalırdım çünkü.

neyse ki çok ta sıkıcı gibi durmuyordu parti, en azından ben ultra yakışıklılığım ile dikkatleri üzerime çekip kızlarla biraz eğlenebilirdim. bunu çok sık yapmasam da bazen eğlenmek benimde hakkım deyip çığırından çıkabiliyordum. melisa denen kızın doğum gününü bile kutlamamıştım. hatta bu kızlardan hangisi olduğunu bile bilmiyordum.biraz geç gelince sürprizi kaçırmıştım çünkü.

tam gözüme koyu kahve saçlı ela gözlü çıtırı kestirip yanına gidecekken bir el silah sesi duydum. nereden geldiğine baktığım anda bir an gözlerime inanamadım. bu gerçekten o muydu? ama o olamazdı. bu kadar tesadüf anca filmlerde olurdu değil mi ama?

"saadet çabuk benim hastaneyi ara ambulans helikopter göndersinler." manolya teyzenin bunu demesi üzerine Melly'nin yanına uçarcasına koştum bir kez daha aynı hataya düşemezdim. sanki bu kaderin bir oyunuydu, yıllar önce yaptığım hatanın telafisi gibiydi her şey. bir an gözümün önüne geçmişte ki anılarım geldi ama şuan bu duruma odaklanmalıydım o yüzden aklımdan anıları kovaladım.

Melly'nin yere düştüğünü gördüm tutmak için yetişememiştim çok uzaktaydım. yanına gelince hemen yere diz çöktüm.

"iyi misin?" gözleri açık olmasına rağmen cevap vermemesi beni daha da korkutmaya başlamıştı. manolya teyzede o arada çıldırmış gibi telefonda birilerine emirler yağdırıyordu.

"beni duyuyor musun?" hala cevap yoktu ve gözlerinde bir gariplik vardı sanırım kendini kaybediyordu.

o esnada birilerinin melisa diyerek Melly'nin yanında bağırdıklarını duydum. olamaz Melly manolya teyzenin kızı mıydı tabi yaa Melisa=Melly ben bunu daha önce nasıl fark edememiştim. ayrıca etraftakiler melly vurulduğundan beri melisa diyorlardı ama ben olayın şokuyla fark edememiştim. bunları daha sonra düşünürüz artık diyerek melisaya baktım.

"melisa bana cevap ver?" hala ses yoktu ve Melly'nin gözleri kapanmaya başladı.

"sanırım bilinci kapanmaya başlıyor." bunu dememle yanımda olduğunu fark etmediğim manolya teyze hızla bana dönerek "Teoman hemen sen omzuna basınç yap bende başka bir yerinde bir şey var mı diye kontrol edeceğim." dedi.