İlk bölüm....
Çokça heyecan....
•Alışılmışın dışında geçmişten gelen sırların ve ihanetlerin birleştirdiği iki gencin hikayesi...
•Bu uzun ve soluksuz yolda yanımda olacak biricik okurlarım şimdiden teşekkür ederim ❤️
Başlama tarihinizi alayım 🕊️
~Nalin Bisiper & Azad Şeyhanlı
🕊️
Satır aralarına yorum yapıp
Oy vermeyi unutmayın
Lütfen💙🕊️
1. Bölüm
"NALİN!"
Bu ismi bugün defalarca kez duymuştum ama ilk defa duymayı beklediğim ve güvendiğim tondaydı.
İçinde olduğum karanlık oda herne kadar nefes almamı engelleyip, düşünme yetkimi kaybetmeme sebep olsa dahi bu ses asla unutmayacağım türden güven işliyordu soğuktan tir tir titreyen bedenime.
"Nalin aç kapıyı" kapıyı açıp bu karanlık yerden bende kurtulmak istiyordum ama yapamıyordum. Olmuyordu.
"Nalin kapıyı kıracağım!" çok istiyordum, birinin bu kapıyı kırıp beni buradan kurtarmasını. Çünkü yine korkularımı yenmek için girdiğim bu karanlık oda yaralarımı kapatacağına yeni yeni ve kabuk tutması güç yaralar açıyordu ruhumda.
Duyduğum kapı sesi ile anlamıştım bir kez daha beni kurtaracağını. Şayet kulağıma dolan ve beni etkisi altına almış olan kadının sesini işitmemiş olsaydım şuan rahatlıkla kalkıp bu odadan elimi kolumu sallayarak çıkabilirdim.
Kendini kandırma o kadının sesinden korktuğunu sanıyorsun ama korktuğun tek şey karanlık!
Kapı zorlanıyordu ama kadının sesi, kapı sesini bile sıfırlayarak beynimi ele geçirmiş gibiydi. Ondan başka sesi işitemiyordum.
Yada işitmek istemiyordum...
'kızım' o kişi ben değildim.
'Benim nazlı kızım, annen seni daha ne kadar bekleyecek' Benim hiçbir zaman nazlanacağım bir annem olmamıştı.
'Hem bak seni sevgi ile bekleyen kocaman bir ailen var' Aile bildiğim insanların gözünde var olan tek duygu nefretti.
'Nalin' im güzel kızım' Son sözlerinde haklıydı kadın, evet adım Nalin'di.
Sadece Nalin...
Bisiper olmak benim seçimim değildi.
Katil bir adamın kızı olmak da benim seçimim değildi.
Kapı en sonunda Murad Ağabeyim tarafından kırıldığında ondan geriye kırılırmadan önce çıkardığı gür ses ve yıkık görüntüsüydü. Odayı dolduran ışık gözlerimi kamaştırırken gözlerimi yumup ışığa alışmalarını bekledim.
Titreyen bedenimi saran güçlü kollar artık kendime gelmemi ikâz ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nalin (ARA VERİLDİ)
Teen Fiction"Nalin," birkaç basamağı çıkıp, kapıya ilerleyecek ve çıkacaktım bu evden. İşittiğim ses olmasaydı eğer, dönmedim ona sadece durdum. Bedeni arkamda kalmıştı ve ne halde olduğunu bilmiyordum. "Bir vedayı çok mu gördün bana?" tekrar yüreğim sızlamıştı...
