Satır aralarına yorum yapıp
Oy vermeyi unutmayın
Lütfen...
~Berfin Aktay
-Canda-
7. Bölüm
"Eflin! Namusumuza laf da mı getirecektin sen!" bağıran Adam hızla Eflin'e doğru yürümeye başladığında Botan Eflin'i kolundan tutup arkasına aldı. İşaret parmağını Adam'a doğru sallarken, "sakın, sakın yaklaşayım deme!" dedi sinirle.
"Kızıma ne yapacağımı sana sormam ben."
"Nedenmiş o?" Botan'ın alaylı sesi ve rahat tavrı tuhafıma gitmeye başlamıştı.
"Eflin benim kızım, O'na ne yapacağıma sen karışamazsın Botan Ağa!" Adam bir adım daha atıp Botan ile arasında olan mesafeyi azalttığında Eflin korkuyla geri adım atmıştı.
Botan gerileyen Eflin'e doğru dönüp daha sonra ise Eflin'in babasına döndükten sonra yüzünde olan gülümseme ile,
" Karıma ne diyeceğinize karışırım Kemal Ağa." dedi.
Ben de dahil herkes Botan'ın bu söylemlerine şaşırmıştı. Beni asıl şaşırtan Eflin'de şaşırmış görünüyordu. Arkasında durduğu Botan'ın beline hafifçe vurdu fakat Botan'ın bakışları karşısında yüzü şekilden şekile giren Kemal denen adamda idi.
" Ne karısı, ne evlenmesi?" ortamda oluşan sessizliği Davud Ağa böldü. Haklıydı, Oğlu gece yarısı evden çıkıp sabahında ise yanında bir kız ile gelip ona 'karım' diyordu.
"Doğru duydunuz Eflin benim Karım olacak. Kemal Ağa şimdi al oğullarını terk et Konağımı!" Botan'ın adeta ateş fışkıran sözlerine, gözleri de ortaklık ediyordu.
"Kızımı almadan şuradan şuraya gitmem ben." Kemal Ağa diretiyor, inatla gitmeyeceğini dile getiriyordu fakat gözlerinde olan bariz korkuyu aramızda olan mesafeden bile görebiliyordum.
"Hangi kızını lan, hangi kızını! Gecenin bir yarısı kaçmasaydı kendin gibi bir ite satacağın kızın mı?" Botan'ın söylemiş oldukları ile herkesi tekrar bir şok dalgası esir alırken, Eflin ise göz yaşlarını tutmamış sol gözünden bir yaş'ın firar etmesine müsade etmişti.
" Benim kızım değil mi? İster sever, ister sa-" Kemal Ağa' nın lafını bölen Cemal Ağa'nın sert sesiydi.
"Kemal! Şimdi konağıma geldiğin oğulların ile nasıl geldiyseniz o şekil gidin. Kızın da artık bu Aile'nin gelinidir." Kemal Ağa yüzünde olan nefret duygusunu hiç kaybetmeden Eflin'e doğru bakıyordu. Yanında duran iki genç adamın da ondan farkı yoktu.
"Ana'n şimdi mezarında rahat değildir Eflin. Keşke senin gibi bir kızı olmasaydı." Kemal Ağa söylediklerinden sonra Konak kapısına ilerlemişti, ardından giden oğulları ile birlikte.
"Asıl senin gibi bir babam olmasaydı Kemal Ağa. Ana'mın bendeki tüm güzelliklerin katilisin." tüm gücünü zorlayarak söylemiş olduklarının ardından bilinci kapanmıştı. Botan, Eflin'i hızla kucaklayıp merdivenlere yönelirken Kemal Ağa ve oğulları ise duyduklarının ardından hiçbirşey olmamış gibi ayrılmışlardı Konaktan.
🕊️
Misafir Odasında baygın yatan Eflin'in olduğu odada Nergis ile birlikte oturuyorduk. Oda sessizdi fakat Beynim susmak bilmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nalin (ARA VERİLDİ)
Teen Fiction"Nalin," birkaç basamağı çıkıp, kapıya ilerleyecek ve çıkacaktım bu evden. İşittiğim ses olmasaydı eğer, dönmedim ona sadece durdum. Bedeni arkamda kalmıştı ve ne halde olduğunu bilmiyordum. "Bir vedayı çok mu gördün bana?" tekrar yüreğim sızlamıştı...
