Satır aralarına yorum yapıp oy vermeyi unutmayın
Lütfen....
~Sinan Akçıl & İlyas Yalçıntaş
- Hiç Unutma -
3. Bölüm
~ 1 AY SONRA
Üzerimde olan beyaz elbise bu konakta yaşadığım karanlık hayatı unutturmak istiyormuş gibi tüm saflığı ile üzerimde duruyordu.
Murad Ağabey o gece olan konuşmamızın üzerinden beklediğimin aksine hep eskisi gibi yaklaşmıştı bana.
Oysa ben onu dinlemediğim için beni yok sayacağını düşünmüştüm.
Belki de son günlerimiz olduğunu biliyordu
Kapımı çalmadan içeri giren kişi Runahi yengem idi.
Ona doğru döndüğümde gözlerini kaplayan nefret yüzünün her zerresine yansımış bir şekildeyken üzerimde gezindi bakışları.
"Geldiler, fazla oyalanmadan aşağı in." söyleyecekleri bu kadarmış ki hemen çıktı odadan.
Karşısında durduğum aynanın önünden çekilip gözlerimi bunca yıl bu konakta her günüme şahitlik eden odada gezdirdim.
1 Ay daha geçirmiştim bu konakta Aşiret toplantısından sonra.
Daha fazla oyalanmadan odadan çıkıp avluya indim.
Murad Ağabey hızla bana doğru gelip sıkıca sarıldı. Anında karşılık verirken gözlerimin dolduğunu hissediyordum ama ağlamayacaktım.
Geri çekildiğinde yüzünde olan ifade en son görmek istediğim halde idi.
"Yapamadım Nalin. Seni kurtaramadım Törelerden" son sözleri bunlar olmuştu.
Daha fazla durmadı, duramadı. Bu konakta tek Âilem o idi artık o da yoktu.
Tek Âilem'i bugün kaybediyordum.
Maraz Ağabey konağın bir köşesinden izliyordu herşeyi. Runahi yenge ve Şehram Ağa ise sedirlerde oturmuş ifadesiz yüzleri ile bakıyorlardı olanlara.
İşte buydu yıllardır yaşadığım konakta, bana verilen değer!
Şehram Ağa ayağa kalkıp yavaş adımlarla yanıma yaklaştı. Önümde durduğunda ifadesizliğini koruyordu hâlâ.
"Bu gidişin, dönüşü yok Nalin Hanım. Kan davasının son bulması için gideceğin evde de düşman'dan güven bekleme" söyledikleri benim için hiç birşey ifade etmiyordu.
Eski Nalin bu konakta kalacaktı!
Koluma uzanması ile itiraz etmeden koluma girmesine izin verdim. Kapıya doğru ilerlediğimizde Maraz Ağabey bize doğru hızla yaklaştı. Beklemediğim bir ân da bana sarılması ile ne yapacağımı şaşırmıştım.
Ne yapmalıydım?
Karşılık vermedim öylece sadece benden ayrılmasını bekledim. Benden karşılık alamadığında geri çekilip gözlerime baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nalin (ARA VERİLDİ)
Teen Fiction"Nalin," birkaç basamağı çıkıp, kapıya ilerleyecek ve çıkacaktım bu evden. İşittiğim ses olmasaydı eğer, dönmedim ona sadece durdum. Bedeni arkamda kalmıştı ve ne halde olduğunu bilmiyordum. "Bir vedayı çok mu gördün bana?" tekrar yüreğim sızlamıştı...
