KISAS ZAMANI

KAT 4-404

Babası başka bir kadın için evi terk ettiğinde Efnan henüz 16 yaşında ergenlik döneminde olan bir genç kızdı babasını en son o zaman görmüştü ve gitmeden önce söylediklerini hala hatırlıyordu 'merak etme seni ve kardeşini sık sık görmeye geleceğim' Efnan bu söze çok inanmıştı ve her gün bekledi okuldan eve heyecanla gelişleri kapı çaldığında heyecanla koşmaları hepsi boş çıkmıştı ve zamanla beklediğini sanırken alıştığını fark etti. Tüm hayatı o gün değişmişti 18 yaşına geldiğine okulu çoktan bırakmış ve geçimi sağlamakta annesine yardım etmek için bir konfeksiyonda işe başlamıştı aile düzenlerinin bozulması onu kardeşi Leman'a daha çok bağlamıştı ona gözü gibi bakıyor ve her şeyden önce onun rahatlığını düşünüyordu zaman geçtikçe annesi de onları ihmal etmeye başlamış ve hayatına yeni giren insanlara kendini kaptırıp çocuklarını unutmuştu bazı zamanlar eve gelmiyordu hal böyle olunca Efnan artık evin tüm sorumluluğunu almış ve Leman'ın ikinci annesi olmuştu.

Bir gün annesi eve başka bir adamla geldi Efnan annesine kim bu adam diye sorma gereği duymadı zira hallerinden kim olduğu belliydi. Düşündüğü tek şey kardeşiydi aradan yıllar geçmişti her geçen gün evde huzursuzluğun dozu artıyordu ne kadar kendisini ve kardeşini üvey babasından uzak tutmaya çalışsa da yeterli olmuyordu evin tüm geçemi nerdeyse Efnana kalmıştı üvey babası parası olsa dahi ortaya koymadığı gibi Efnan'ın kazandığına göz dikmeye başlamıştı adam evin kontrolünü eline almıştı annesinin pasif kalması ise onu daha da çileden çıkarıyordu ama yine de sabretmeye çalışıyordu ki son olayda her şey patlamıştı.

Üvey babası arsız cesareti ile sarhoşken onu mutfakta sıkıştırmış ve onunla olmasını teklif etmişti Efnan buna sertçe tepki göstermiş o an için bu durumu atlatmıştı ama ya o işteyken aynı şeyi Leman'da yaparsa diye düşünüyordu aklına bunu önleyecek bir şey de gelmiyordu o adamın bu çirkin yüzünü görmüştü bir kere , ya o gitmeliydi ya da biz diye düşündü ve gece bir gece yarısı kararını verip harekete geçti dışarıda yağmur odanın camını dövse de Efnan buna aldırmadı ve yatağından kalkıp ihtiyacı olabilecek tüm eşyalarını bir çantaya doldurmaya başladı tüm yaşadıklarını aklından geçiyor ve hayatına daha da öfkeleniyordu kendi odasında işi bitince kardeşin odasına geçti ve aynı şekilde onun da eşyalarını bir diğer çantaya doldurup kardeşini uyandırdı Leman ilk başta ne olduğunu anlamadı 'abla ne yapıyorsun' 'hemen toparlan gidiyoruz' 'gidiyor muyuz, nereye?' 'soru sorma dediğimi yap hemen giyin!' zavallı kız şaşkın bir halde kendisine denileni yaptı nihayet toparlanıp odadan çıktılar şimdi tek eksik bir şey kalmıştı Efnan kardeşinin kulağına eğilip' aşağı in ve beni kapının orda bekle ses çıkarma' dedi Leman bu sefer hiç soru sormadan aşağı indi.

Efnan bu kez annesi ve üvey babasının odasına girdi hızlı ve sessiz bir şekilde para aramaya başladı bu pisliğin bir yerlerde parası olduğuna emindi aramaya çekmecelerden başladı ama bir şey bulamadı gardırobu açıp ceketlerin ceplerine baktığında ise elinin içine dolduracak şekilde para geçmişti ne kadar olduğuna bakmadan hemen cebine soktu elinden geldiğine hızlı davranmaya çalışıyordu odayı sadece arda çarpan şimşekler aydınlatıyordu ama bu bulduğu yeterli değildi mutlaka başka yerlerde para ve ya para edecek bir şey olmalıydı annesinin komodinini açıp karıştırmaya başladı onun da bir şeyler sakladığını biliyordu bazı zamanlar zor günler için sakladığı paradan bahsederdi. İşte o zor gün gelmişti. Yine Ses çıkarmamaya dikkat ederek odadan çıktı. 

Efnan kardeşinin elinden tutup evlerinin kapısından son kez çıktı yolda birbirlerine tutuna tutuna yürümeye başladırlar şimdi ise ne yapacakları hakkında hiçbir fikri yoktu Efnan kapıdan çıktıktan sonrasını hiç düşünmemişti evlerinden epey uzaklaştıktan sonra bu geceyi atlatacak bir yer aramaya karar verdi caddenin ortasında durup taksi beklemeye başladılar civarda kimse görünmüyordu cadde bom boştu yere düşen yağmur damlalarını sokak lambaları aydınlatıyordu beklerken bir arabanın farı parlamaya başladı araba yaklaştığında onun sarı rengini görüp taksi olduğunu anladı ve hemen işaret verdi taksi onlara yanaşıp durunca bindiler dışarıda üşüdükleri için arabadaki sıcakları onların titremesine sebep oldu Efnan telaşlı bir sesle 'en yakın otel ya da pansiyon' taksici talimatı alır almaz sürmeye başladı ve en sonunda kendilerini bir pansiyona attılar.

Efnan içeri girer girmez elini bankoya vurup o telaşlı sesiyle 'iki kişilik oda lütfen' dedi resepsiyon görevlisi telefona o kadar çok dalmıştı ki bu ses onu yerinde sıçratmıştı ama bozuntuya vermeden ayağa kalkıp iki genç kadını tepeden tırnağa süzdükten sonra 'kimlikler lütfen dedi Efnan bir an bu kadar karmaşa içinde kimlikleri almayı akıl ettiği için kendi ile gurur duydu kimlikleri verip beklemeye başladı Lemana dönüp 'çok yoruldun mu bak orada bir koltuk var otur ben seslenirim sana'

 Leman başını sallayıp ablasının dediğini yaptı arada bir bunu bir rüya olup olmadığını düşünmeden duramıyordu gecenin bir yarası ablası onu sıcak yatağından kaldırmış apar topar eşyalarını toplayıp evdeki tüm parayı aldıktan sonra onu buraya getirmişti, işlemin bu kadar uzun sürmesi Efnanı rahatsız etmeye başlamıştı zaten bir anlık öfke ile yaptığı bu şeyin yükü binmişti omuzlarına kendini telkinlemeye çalıştı 'kardeşim ve benim için doğru olan buydu bir kere çıktık artık daha geri dönemeyiz' bunu düşünürken tırnaklarını sırasıyla bankoya vurup duruyordu görevli tekrar göz ucuyla ona baktı buraya gelmesinin plansız olmasını anlamıştı aklına ilk gelen şey onların birer hayat kadını olup belalılarının peşine düştüğü idi Efnan dayanamayıp 'neden bu kadar uzun sürdü?'

'af edersiniz sistemde bir ağırlık var bitmek üzere' diyip başını tekrar ekrana çevirdi çok geçmeden eline bir anahtar alıp uzattı ve '404 numara 4. Kat ' dedi Efnan anahtarı görevlini elinden çekip aldı ödemeyi de yaptıktan sonra kardeşine seslendi ve ikisi de merdivenlerden çıkmaya başladılar Efnan elindeki anahtarın numarasına tekrar baktı '404' çift sayılardan nefret ederdi merdivenler dar olduğu için tek sıra halinde çıkıyorlardı arada başını hafifçe arkaya çevirerek kardeşini kontrol ediyordu sensörlü ışıkları her kat çıkışında 'tık' diye ses çıkarıyordu.

 404 numaralı odasının önüne geldiler anahtarı soktu ancak kapı açarken epey zorlandı açınca Lemana eliyle gir işareti yaptı kilide baktığında kilidin aşınmış olduğunu gördü kendisi de odaya girip kapıyı kilitledi bir müddet elleri belinde ayakta dikildi odaya bir göz gezdirdi ortada iki kişilik yatak sağ tarafında koltuk ve ortada üstünde sigara yanıkları olan küçük bir sehpa vardı Leman koltukta elleri dizinde öylece oturuyordu ablası ile göz göze gelince artık konuşmaya karar verdi 'abla neler oluyor neden buradayız?' Efnan kollarını belinden çekip omuzlarını düşürdü şimdi bunu açıklayamayacak kadar bitkindi Lemanın yanına gidip önünde diz çöktü 'bunu sonra anlatacağım sadece şunu bilmeni istiyorum ki ikimiz için de doğru olanı yaptım o evde artık kalamazdık' Leman hiçbir şey söylemeden dudaklarını büzdü haliyle kafası allak bullaktı ablası devam etti 'hadi artık uyuyalım' abla kardeş tıpkı eski günlerde olduğu gibi yatağa girip uyudular.