Omen Jastrzębiej Furii

Rozdział 22

- Czyli... Masz być przywódcą?- Zapytał Nocne Skrzydło.
- Tak mi powiedziała Zimowa Gwiazda.- Wyszeptał Deszczowy Poranek.
- Mogę udać się z tobą do Księżycowego Głazu.- Powiedział.
- Dobrze. Ruszamy od razu.- Powiedział i wyszedł z obozu z Nocnym Skrzydłem.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dwa kocury weszli do ciasnej jaskini. Deszczowy Upadek położył się i dotknął czołem głazu. Obudził się na gwieździstej polanie a wokół zebrało się 9 kotów.
- Witaj, Deszczowy Poranku!- Miałknęły churem. Podszedł do niego szary kot.
- Z tym życiem daje ci moc wybaczania.- Wyszeptał szary kot, który okazał się być Złamanymi Łapami.- Mam nadzieję że dobrze z niego będziesz korzystać.- Powiedział i odszedł w szereg a za nim wyszła biała kotka.
- Zimowa Gwiazdo... Tak mi przykro...- Wyszeptał.
- Z tym życiem daję ci odwagę.- Wymruczała Zimowa Gwiazda.- Godnie z niego korzystaj, i nigdy się nie bój.- Wymruczała i odeszła. Po chwili podskoczył do niego maleńki kociak.
- Bądź nie pokonany.- Wyszeptał i wtulił się w jego łapę i odszedł w podskokach.
- Och... Mój kochany...- Rozległ się głos i wyłoniła się srebrna kotka.
- Wierzbowe Futro...- Powiedział a jego oczy się zaszkliły.
- Z tym życiem daję ci miłość.- powiedziała ze smutkiem.- Tak bardzo tęsknie.- Powiedziała i zaczęła odchodzić.
- Ja też...- Wyszeptał tylko bo podchodził inny kot.
- Z tym życiem daję ci szybkość.- Powiedział kocur.- Nigdy nikt cię nie złapię.
- Dziękuję...- Wymruczał.
- Mój krewny...- Usłyszał głos.- Z tym życiem daję ci zrozumienie.- Powiedziała kotka.
- Liściasta Burza!- Wykrzyknął i wtulił się w nią.
Za Liściastą Burzą wszedł inny kot.
- Z 7 życiem daję tobie mój synku, piękno.- Wymruczał Zimowy Lot. I odszedł a za nim wszedła srebrna kotka.
- Bądź wyrozumiały.- Wysyczała i odeszła. Deszczowy Poranek źle to odebrał i spuścił głowę.
- Z tym życiem daję ci nadzieję.- Wyszeptał kociak.
- Modrzewiku...- Wyszeptał i jego oczy znów się zaszkliły.
- Żegnaj, Deszczowa Gwiazdo!- Wykrzyknęli a kocur się obudził.