3

97 14 18
                                    

2 Şubat 2023
02.48

"Jimin, bebeğim hadi uyan güzelim" gözlerimi açtığımda Yoongi kollarımı tutmuş beni sarsıyordu.

"Uzak dur benden! Vurma bana! Yaklaşma!" bacaklarımı kendime çekip ileri geri sallanmaya başladığımda bana sarıldı. "Şhh geçti Jimin. Sakin ol. Benim Yoongi. Bitti hepsi rüyaydı."

Kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarıldım ona. "Yoongi ben.. Ben hani iyileşecektim" Yoongi saçımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalıştı.

"Hoseok'u aramamı ister misin?" deyip ayrıldı benden. Başım ile reddettim onu. "Peki ne gördüğünü anlatmak ister misin?" onu başımla onayladım. "Yoongi dizinde yatsam olur mu?" hemen yatağın kenarına oturdu. Dizine yatınca saçlarımı okşamaya başladı. "Babam beni senle evlendiriyordu" saçımı okşaması durmuştu. Ona döndüm. "Bu senin için korkunç bir şey mi?" sorusu ile koluna vurdum. "Önce dinle" beni başı ile onaylayıp saçlarımı okşamaya devam etti. "Ben seni tanımıyordum Yoongi. Ve her şey birden oluyordu. Eşyalarımı toplamaya çıktığımda annemin kutusunu bulamadım Yoon"

Bir süre durdum. Ardından hemen kalkıp aklıma gelen şeyle kutunun olduğu yere yöneldim. Kutuyu elime alıp içine baktım. Anahtarlığı elime aldım. Yoongi gelip elimden aldı. "Hoseok bunlara bakmamanı hatta atmanı söylemişti Jimin" ona korkulu gözlerle baktım. "Hayır Yoongi. Bunları atamam. Atmam da!" kutuya koyup eski yerine kaldırdı. "O zaman bakma" deyip bana sarıldı. "Hadi rüyana devam et." diye beni geri yatağa yatırıp başımı dizine koydu. "Sen beni duvara ittin. Bana elini kaldırdın. Tam vuracakken uyandırdın"

Yoongi'nin sinirli halinden çok korkuyordum. Bana ne kadar sinirlense de o yönünü hiç göstermemişti. "Sen yeni mi geldin?" dedim dizinden kalkarak. "Evet bebeğim. Çıkacakken acil baya karıştı nöbete kalmak zorunda kaldım. Amaliyat uzadı biraz." onu başımla onayladım. "yorgun olmalısın hadi üstünü değiş de uyuyalım." dudağıma kısa bir öpücük kondurdu. "Sen de değiştir. Okuldan geldiğin üstünlesin"

Omuz silkip kalktım bende. "Dersler çok yordu hemen uyumak istedim." deyip pijamamı elime aldım. "Hayatım tıp okumak kolay mı?" onu başımla reddettim. "aslında tek dersler de değil beni zorlayan. Babam hapise gireli biliyorsun 5 yıl olucak ve sonra çıkacak." elini belime koydu. "Korkma bebeğim sana bir şey yapamaz. Yaklaşamaz bile. Tanıdığımız polisler, savcılar, avukatlar var. Gerekirse tekrar hapise tıkarız." ona gülümsedim. "Taehyung ve Jungkook polis. Senin en yakın arkadaşların. Namjoon avukat, Seokjin hyung savcı. Bak çevremize seni koruyacak çok kişi var."

Ona sıkıca sarıldım. "Jimin iyileşiyorsun. İnan bana geçiyor." geri çekilip gözlerine baktım. "İyileşiyor muyum gerçekten? Yoongi gördüğüm rüyalar korkunç olmasa bile korkuyorum ben, nerde iyileşme?" elini yanağıma koydu. "Önceden bu kadar çabuk uyanamazdın ya da bu kadar çabuk sakinleşemezdin. Seni uyandırmam yarım saatimi alır sakinleştirmem en az 15 dakika sürerdi." onu başımla onayladım. "Şimdi 10 dakika uyandırmam sürdü, 5 dakika sakinleştirmem"

Diğer elini de yanağıma koydu. "Yoongi ben önceden rüyamda sesini duymazdım ama bu kez bana seslenişini duydum. Bu da iyileştiğimi gösterir mi?" dolu gözlerim ile ondan bir cevap bekliyordum. "Evet bebeğim iyileştiğini gösterir."

Mutlulukla üstümüzü değiştirmiş yatmıştık. "Seni çok seviyorum Yoongi" dedim göğsüne daha çok sinerken. "Seni her şeyden çok seviyorum Jimin" dedi saçlarıma öpücük kondururken.

"Acaba ben mezun olunca nasıl olucaz" deyip aşağıdan ona baktım. "Umarım izinlerimiz ve nöbetlerimiz aynı gün olur bebeğim." gözlerimizi kapadık. "Aynı hastane olduktan sonra orası çok da önemli değil sanki hm? Hergün aynı hastanede olucaz. Bende senin stajyer doktorun olurum" kıkırdadık. Onunla o kadar çok şey konuşmak istiyordum ki ama biliyorum beni dinlemek için direnirdi. Ve gözlerinden yorgunluk akıyor.

Onun huzur veren kokusu ile gözlerimi kapadım. Nefesleri düzenli bir hal aldığında boynuna bir öpücük kondurdum.

"İyi geceler sevgilim"

Nasıl gidiyor??
Beğeniyor musunuz?

I'm Always With YouHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin