I'm Always With You

End🐱🐥

Ben Min Jimin..

Hatırlar mısınız size dediğim o keşkeleri.. O zaman eksik şeyler söylemişim meğerse..

Her keşkelerin ardında bir iyikiler de varmış. Bazen iyi ki diyebilmemiz için o keşkeyi dememiz gerekiyormuş. Ve bazen de o iyikinin ardından milyonlarca kez özür dilememiz gerekiyormuş.

Hayatımızdaki dönüm noktalarımızdan bahsetmiştim ya işte benim bir dönüm noktam da o an oldu. Mahkeme günü.. Mutlu bir aile olarak ayrılmıştık o salondan. Tekrardan mutlu olduğum bir dönüm olmuştu.. Hatta mutlu olduğumuz..

Şimdi nasıl mıydık? Gerçekten çok güzel bir aile olmuştuk. Chaewon ile beraber çeşitli aktiviteler yaparak büyütmeye devam etmiştik ve şimdi kızımız liseye gidiyordu. Bir de 3 yaşında bir oğlumuz olmuştu. Donghyun gerçekten zor bir çocuktu..

Ve şimdi diyorum ki: Keşke. Keşke o günlerde düzeltmek için bir adım atsaydım. Keşke o günlerde alttan alsaydım. Keşke.. Keşke.. Ve yine keşke.. Benim hayatım hep keşkelerle mi dolu olacak?

Eğer sonunda iyiki diyeceksem keşkelere razıyım.. Bazı keşkelerin iyikisi olmasa bile..

Keşke annemin öldüğü gün gitmeseydim. Belki.. Belki bir şeyler farklı olabilirdi.. Bu durum iyikisi olmayan keşke..

İyi ki o dönemde o adamın suçunu ortaya çıkarmamışım. Yoksa Yoongi ile şuan belki de görüşmeyen iki arkadaştık.. Bu durum da keşke dediğim için özür dileyeceğim bir iyiki..

Kavgalarımız konusunda asla iyi ki demedim. Ama dediğim milyon tane iyiki vardı işte.

"Baba! Baba! Baba!"

"Efendim bebeğim"

"Akşam sevgilim beni yemeğe çıkartmak istiyor ama babam asla izin vermez"

Dudağını büzüp bana baktığında yanağını sıkıp gülümsedim.

"Sen kardeşinin mamasını yedir ben konuşurum Yoon ile bebeğim"

Ellerini çırpıp elimdeki mamayı alıp Donghyun'a yedirmeye başladı.

"Efendim bebeğim"

"Sevgilim napıyorsun?"

"Ameliyata girecektim onun öncesinde kahve molası verdim. Sen ne yapıyorsun?"

"Bende Donghyun ve Chaewon ile oturuyordum. Ameliyatın uzun mu sürecek?"

"Hayır kısa bir ameliyat 15 dakika sürer tahmini neden sordun?"

"Şimdi şey vardı.. Chaewon'u arkadaşları çağırmış akşam yemeği yiyelim diye. Bir yer ayarlamışlar kızlarla işte o da senin gelmeni bekleyip soracaktı aslında ama senin gelmene arkadaşları gider ne yapsak onlarla mı göndersek hm malum Donghyun var ben araba kullanamam da?"

"Tamam onlarla gönder o zaman dikkat etsinler"

"Tamam sevgilim~"

"Benim şimdi kapatmam lazım güzelim dikkat edin. Chaewon'da dikkat etsin"

"Tamam~ başarılar sevgilim"

Telefonu kapatıp elimi havaya kaldırdığımda anında beşlik çakmıştı.

"Senin gibi bir babam olduğu için çok şanslıyım~"

Mamayı elime tutuşturup yanağımdan öptü.

"Ben hazırlanayım Jinhyuk gelir birazdan"

Koşarak odasına gidince arkasından gülümseyerek baktım. Ardından Donghyun'un mamasını yedirmeye devam ettim.