Arsonist

{2}

"Israr ettim yarın git diye ya o seni kurtarmasaydı aptal!"

"Jisung of haberlerde senin röportajını görünce nasıl korktum sen burda hiçbir şey olmamış gibisin"

Jisung,Felix ve Yuna beraber Jisung'un evinde oturuyorlardı. Jisung'un aklı gördüğü kahverengi gözlerdeydi.

Uykusu geldiğini fark ettiğinde diğerleride gitmek üzere ayağa kalkmıştı. Vedalaşıp onları uğurladıktan sonra odasına gitti.

Bildirim paneline düşen bildirim artık eskisi kadar sevmediği sevgilisindendi.

"Yine mi sen?" Bildirime mesajlara girmeden baktı.

Sooheon:
Sevgilimm
Bana gelmek ister misin?

İstemediği için cevapta vermedi çünkü her böyle eve çağırışında sevişmek istiyordu.

"Aish! Bir daha göremeyeceğim birisi işte ne diye bu kadar kafama taktım ki"

Sinirle gözlerini kapattı ancak uyuyamadı.

Hızla yataktan kalkıp üstünü değiştirdi. "Saat onda yürüyüşe çıkmanın zararı olmaz bence"

Zihninde soyguncu adamın sesi dönüp duruyordu. Markete gidip en sevdiği krakerden aldı ve kulaklığını takıp ıssız yollarda yürümeye başladı.

Artık rahatsız oluyordu sırtındaki yüklerden en azından birinden kurtulmalıydı. Sevgilisi.

Farkına varmıştı artık onu sevmiyordu kimsenin duygularıylada oynamak istemiyordu.

Telefonunu çıkarıp Sooheon'a evine gelip birşey konuşacağını söyledi.

Yaklaşık 15 dakika sonra evinin önüne vardığında iç çekip kapıyı çaldı kısa süre sonra açılan kapıyla sevgilisi tedirgin bir şekilde sarıldı.

"Hoşgeldin"

"Hoşbuldum ama geçmeyeyim. Sooheon seni kırmak istemem ama ben artık sana eskisi gibi değilim" Sooheon bunu bir gün duyacağını biliyordu yaklaşık bir aydır sevgilisi ona karşı soğuktu.

"Farkındayım Jisung ama ben seni çok seviyorum"

"Sooheon işimi zorlaştırma işte ayrılalım duygularınla oynamak istemiyorum"

"Peki Jisung sen duygusuz piçin tekisin!"

Jisung umursamadan arkasına dönüp yoluna devam etti boynundaki kulaklığını takıp şarkı mırıldanarak hep gittiği yürüyüş parkına gitti.

"Hani bir daha göremeyecektim seni" Minho karşısından gelen çocukla yutkundu, beklemiyordu.

Onu daha önce hiç görmemiş gibi yaparak yanına gitti. "Selam eşlik etmemi ister misin?"

"Gerek yok" Jisung tekdüze bir ses tonuyla yanındaki adama bakmadan konuştu.

"Neden ki?"

"Neden olmak zorunda mı?" Jisung adımlarını hızlandırdığında Minho kolundan tuttu.

"Seninle yürümek istiyorum hem seni bir daha görmeyeceğim"

"Herkes bunu diyor zaten bir daha göremeyecekmiş. Umarım beni bir daha kimse görmez" Minhonun konuşmasına izin vermeden devam etti

"Ve bu hayatta her zaman her istediğimiz olmaz"

Minho bunun farkındaydı ama umursamadı önünden ilerleyen adamın peşinden ilerlemeye başladı.

"Evime de gelmek ister misin?" Sesi gittikçe bozuluyordu Jisung'un bu sefer titrek bir şekilde çıkmıştı.

"İsterim aslında"

Jisung önüne dönüp gördüğü banka doğru ilerledi. Oturduğunda Minho'da yanına oturdu. "Neden gitmiyorsun?'

"Canım gitmek istemiyor"

"Herkes gidiyor sende gitsene uzak tut kendini benden ben duygusuz piçin tekiyim" Sesi iyice alçaldı titrek çıkıyordu.

"Seni duygusuz olmaktan çıkarabilirim" Minho o an ne dediğinin farkında bile değildi.

"Az önce sevgilimden ayrıldım ve bana hep sen duygusuz değilsin demesine rağmen az önce kendisi duygusuz piç dedi"

"O, onun sorunu aranızda ne geçti bilmiyorum ama eminim duygusuz değilsin"

Jisung banktan kalkıp oturan adama iyice baktı. Gözleri gerçekten güzeldi. "Bir dahakine tanımadığın insanların yanına gelip takılmak için ısrar etme soyguncu ya da kundakçı çıkabilirler" Minho sırıtıp ayağa kalktı. Jisung bilmiyordu tabi karşısındaki adamın soyguncu dediği adam olduğunu.

"Numaranızı bana bahşeder misiniz beyfendi?"

"Düşüneyim..Hayır"

"Lütfen" Minho dudaklarını büzüp karşısındaki kahverengi saçlı adama baktı. "Aish, yapma şöyle ver telefonunu"

Minho kazanmanın mutluluğu ile rehbere girip telefonunu Jisung'a uzattı. Jisung numarasını verip geri uzattığında tekrar konuşmaya başladı.

"Bu arada adım Han Jisung"

"Lee Minho tanıştığıma memnun oldum"

"Bende görüşürüz" Minho el sallayıp sevinerek eve doğru yol aldı.

"O değilde sesi soyguncunun sesine aşırı benziyor" Jisung düşündüğünün saçma olduğunu kendi kendine söyleyip yürümek istemediğinden dolmuş durağına yöneldi.

_____

Yazar yavaş amk 2. Bölüm daha

Fic kısa olucsk gibi (bi 2 hafta sonra 30. Bölümü yazıyo olmazsam iyi)

Bi sonraki bölümde görüsükk