Rastlantı

☀️

Dudaklarına uzandım, eli yanağımdaki yerini aldı. Alt dudağımı dudakları arasına aldığında, daha yeni içtiği kahvenin tadına gülümsedim. Elim, kalbinin üzerine tutundu. Beni öperken, hızla çarpan kalbi ruhumu tatmin ediyordu.

"Çok güzel."

Dudakları bir kaç santim uzağımdaydı sadece. Gözleri kapalıydı. Yüzündeki gülümsemenin sıcaklığı, kalbimi ısıtıyordu.

"Senin kadar değil."

Gülümsedim. Güzelliğimi ondan duymak başka bir histi. Beni güzel bulması başka bir his.

"Artık kahve içmeyeceğim. "

Gözlerini açıp, hafif çatık kaşlarıyla bana baktı. Kıkırdayıp, rotamı kulağına doğru çevirdim. Küçük bir nefes verip, fısıldadım.

"Dudaklarından içerim."

Kan şu an tüm bedenimde kaynıyordu. Tenim alev alevdi. Yanağımdan bir öpücük alıp, geri çekildi. Yüzündeki gülümseme hiç silinmeden.

"Güneşin doğuşunu izledin mi hiç?"

Alakasız sorduğu soruya kaşlarımı çattım. Başımı iki yana salladım.

"Hayır."

"Bugün benimle izlemek ister misin?"

Ayağa kalkıp elini uzattı. Nereye diye sormadan elini tuttum. Farketmezdi. Onun yanında olmak istiyordum, bu yeterdi.

"Üzerine ceket al, sabah ayazı üşütmesin."

Askıdaki ceketimi uzandım. Anahtarı da alıp, kapıyı çekerek çıktık. Saat 2yi geçiyordu. Gecenin bi vakti nereye gidiyoruz diye sorgulamadan peşine takıldığım adama nasıl bu kadar güvenebildiğimi bilmiyordum. 

Arabaya binip klimayı çalıştırdı, radyoyu açtı.

"Sakin kalamazdım benim olacağını bilmesem."

Gülümsedi,  bana döndü.

"Sen de benim olacaksın, o yüzden böyle sakinim."

İçimi kıpır kıpır eden cümlesi baharı getirdi, taştan duvarlarıma.

Hafif ona dönüp, izlemeye başladım. Karanlıkta bile, öylesine iyiydi ki. Duruşu, uzun kirpikleri, yapılı çenesi, karizması. Mitolojide tapılasıydı.

"Gideceğimiz yer biraz uzak, uyu istersen."

"Seni izlemek, daha cazip bir fikir."

Gülümsediğinde gamzesine yaklaşıp öptüm.

"Ölmemi istemiyorsan, araba kullanırken kalp ritmimi tetikleyici şeyler yapmamalısın."

Kıkırdayarak önüme döndüm. Sanki yıllardır onunlaydım. Öyle tanıdık bir histi, şu an içimde yaşananlar.

Hayatımda görüp görebileceğim en güzel manzaraya tırmandığımızda, gözlerimin ışık ışıl olduğundan emindim. Tüm şehir ayaklarım altında seriliyken, Efeye döndüm.

"Burası mükemmel!"

"Sen bir de gün doğumunda gör."

"Daha önce geldin mi?"

"Hep. Ama ilk defa-"

Yanıma yaklaştı, saçlarımı parmağına dolayıp okşadı.

"İlk defa, güneş benim yanımda."