12.bölüm

301 32 6
                                    

Esneyerek uyandığımda elime telefonu almış ve saat'e bakmıştım.

04:28

Oflayak ayağa kalktığımda saatin çok erken olduğu için moralim bozulmuştu.

Dün çok erken uyumuştum!

Umursamayarak yağıma terliklerimi giydiğimde bugünün hafta sonu olmasına sevinmiştim.

'uyusam mı' diye düşündüğümde kendi kendime hayır demiştim.

Hızla elime kağıt ve kalem aldığımda yazmaya başladım.

'Esma, ben dışarı çıktım. Çok geç kalmam.'

Notu Esma'nın yanına sıkıştırarak üstümü giydim.

Güzel olmuştum yaw.

Dış kapıya doğru parmak uçlarımda yürüdüğümde yakalanmadan evden çıkmayı becermiştim.

Sırıtarak ayakkabımı giydiğimde hızla yola çıktım.

Kulaklığımı kulağıma geçirerek yavaş tempoda koşu yapmaya başlamıştım.

'enhypen' çalmaya başladığında  gülümsemiştim.

En sevdiğim şarkıydı!

----------------------------------------------------

Artarsa enhypen dinleyerek  1 saat boyunca koşmuştum.

Yorulduğumu fark ettiğimde güzel, yeni açılmış bir kafeye gitmiştim.

Orada 30 dakika boyunca durup çay içmiştim.

Ayağa kalkarak gerildiğimde telefonumdan saat'e bakmıştım.

06:49

Dışarıya çıkarak yürüyüş yapmaya başladığımda güzel bir parka gelmiştim.

Banka oturduğumda havanın serinliği suratıma çarpıyordu.

Gözlerim ağrımaya başladığında gözlerimi dinlendirmiştim.

---------------------------------------------------------

Telefonumun zil sesi uyanma sebep olurken hızla kulağıma götürdüm.

"Efendim?"

Karşıdan esma'nın sesi geldiğinde gülümsedim

"Derin, kanka sana mükemmel bir haberim var."

Kıkırdayarak "ne oldu lan?" Dediğimde Esma hızla söze girdi.

"Kanka az önce baban uyandırdı beni. Senin nerede olduğunu sordu. Bende bilmiyorum dedim. O sırada notunu gördük. Baban okudu ve 'tamam' falan dedi. Sonra bende 'Furkan amca önemli bir şeymi oldu' dedim. O da 'evet' dedi-"

Hızla Esma'nın sözünü keserek
"kısa kes be!" Demiştim.

Esma gülerek "baban şey dedi.. benim annemle senin baban... Şehir dışına iş için çıkıyorlar ve 1 hafta yoklar!"

"Çok şükür yarabbim!"

Esma ile telefonda yaklaşık 1 saat boyunca konuşmuştum. O kadar çok sevinmiştim ki gözlerimden ne kadar mutlu olduğum belli oluyordu.

Fakat bilmediğim bir şey vardı.

O da...

Babam ve Fatma teyzenin evden gitmesinin bize kabus yaşatacağıydı.

----------------------------------------------------------

Eve geldiğimde kendimi koltuklara atmıştım. Babam ve Fatma teyze hazırlanmış evden çıkıyorlardı.

Tokyo revengers ile hayal etHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin