Tokyo revengers ile hayal et

14.bölüm

Uyandığımda saat kaçtı bilmiyorum fakat başım çok ağrıyordu.

Ayağa kalkmaya çalıştığımda aniden karnıma ağrı girmişti ve yere düşmüştüm.

Sağ gözümü açamıyordum. Çok açıyordu!

Etraf çok karanlıktı. Neler olmuştu? Neden buradaydım? Hiç bir şey hatırlamıyordum.

Buradan bir şekilde çıkmalıydım!

Tekrardan yavaşça ayağa kalkmaya çalıştığımda duvardan destek almıştım.

Sendeleyerek kapıya doğru ilerlediğimde kapıyı sertçe ittirmiştim.

Siktir! Kilitliydi.

Oflayarak etrafıma baktığımda neden burada olduğumu hatırlamaya başlamıştım.

Esma!

Hızla yerde duran tahtayı alarak kapıya vurudum fakat bir fayda etmemişti.

Tahtayı yere bırakarak kapıya doğru ilerleyerek sertçe tekme attım.

Ayağım acımıştı fakat kapı açılmamıştı.

Pes etmeyecektim!

O kapıyı açacaktım!

Kapıya tekrardan tekme attığımda ayağım daha fazla ağrımıştı fakat umrumda değildi.

Kapıya 5-10 defa daha tekme attıktan sonra kapı kırılmıştı.

Benim ayağımda öyle!

Sendeleyerek bodrumdan çıktığımda odama doğru ilerlemiştim.

Umarım Esma iyidir.

Hava çok karanlıktı. Önümü bile göremiyorken hızla odamın kapısını açarak içeriye girdim.

Etrafa hızla baktığımda esma'nın olmadığını gördüm.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Kimi arayacaktım? Babamı arasam buraya gelmeleri uzun sürerdi.

Peki ya Mikey? En iyi seçenek mikey'i aramaktı.

Hızla odamda etrafıma bakarak telefonumu aramıştım. Fakat bulamamıştım.

Pekâla! mikey'i kendim bulurum.

Hızla dışarıya çıkmak üzereyken gözüm aynadaki kendime çarptı.

Berbat görünüyordum. Sağ gözüm şişmişti. Dudağım ve Kaşım patlamış burnum ise kanıyordu.

Bunları umursayacak zamanım olmadığı için hızla dışarıya çıktım. Ayakkabılarımı zar zor eğilerek ayağıma geçirdiğimde sendeleyerekte olsa mikey'i bulma umudu ile onların sık olarak dolaştığı sokaklara gitmeye karar verdim.

Hızla en son kavga olan alana doğru ilerlemiştim.

Yaklaşık 5 dakika boyunca yürüdüğümde en son kavga olan alana gelmiştim. Hızla ilerlediğimde mikey ve diğerlerinin olmadığını gördüm.

Moralimi hiç bozmadan karanlık sokaklarda hızla ilerlemeye başladım.

Mikey'i bulma umudu ile yaklaşık 10 dakika boyunca ilerlemiştim.

En sonunda garip bir sokağa geldiğimde ayağım çok sızlıyordu. Umursamayarak ilerlemeye devam ettiğimde mikey'in sesini duymuştum.

O kadar çok mutlu olmuştum ki sevinçten ayağımın ağrısını bile unutmuştum.

Hızla mikey'e doğru ilerlediğimde draken ve baji'yi de görmüştüm.

Ken-chin ve mitsuya da arkada göründüğünde beni fark etmişlerdi.