Tokyo revengers ile hayal et

15.bölüm

Mikey çıplak bir şekilde bana sarılarak uyuyordu!?

Şaşkınlık içerisinde ne yapmam gerektiğini düşündüm.

Hareket edersem mikey uyanabilirdi. Onun uyanmasını istemiyordum. Dinlenmeliydi.

Yavaşca mikey'in kollarını üzerimden atmaya çalıştım. Başarılı olmuştum. Mikey uyandırmadan yavaşça ayağa kalkarak telefonumu komidinin üzerinden aldım.

Parmak uçlarımda kapıya doğru ilerlediğimde aniden durmuştum.

Mikey'in bir fotoğrafını çeksem en fazla ne olabilirdi ki?

Hızla telefonumun kamerasını açtığımda Mikey'in mükemmel vücudunun fotoğrafını çekmiştim.

Gülümseyerek odadan çıktığımda dış kapı olduğunu düşündüğüm bir kapıya ilerledim.

Kapıyı açarak bahçeye çıktığımda telefonumu cebimden çıkardım.

İnternetimi açtığımda WhatsApp'tan 'yarrak kafalılar' adlı gruptan mesaj geldiğini görmüştüm.

Hızla gruba girdiğimde gözüme çarpan mesaj baji'nin yazdığı mesaj oldu.

Bir fotoğraf göndermişti. Hemen altında ise bir yazı yazıyordu.

Baji: fotoğraf.

Fotoğrafı açtığımda ağzı burnu dağılmış bir adam olduğunu görmüştüm.

İğrenerek fotoğraftan çıktığımda baji'nin yazdığı mesajı okudum.

Baji: derin, esma'yı bulduk. Biraz hırpalanmış ama iyi. Sana ve esma'ya vuran kişi bu gördüğün göt herifti. Geberttik onu puhahahaha.

Gülümseyerek ekrana baktığımda baji'ye içten içe çok teşekkür etmiştim. Tabiki yüzüne karşı teşekkür etmeyeceğim için hızlıca mesaj yazdım.

Derin: tşkkr edrm baji.

Yolda hızla ilerlediğimde eve doğru yürüyordum. O sırada elimdeki telefonum titremişti.

Baji: düzgünce 'teşekkür ederim' yaz.

Kahkaha attığımda yazmaya başladım.

Derin: teşekkr ederm.

Baji: derin!

Derin: teşekkür ederim. Sen en iyisisin. En mükemmel sensin. Aman şimdi bunları yazdım diye chifuyu kıskanmasın.

WhatsApp'tan çıkarak telefon rehberine girdim ve esma'yı aradım.

Telefon 2.çalışta açıldığında istemsizce gülümsedim.

"DERİN! NASILSIN, İYİMİSİN? NEREDESİN? GELEYİM HEMEN!"

Esma nefes almadan sürekli aynı kelimeleri sıralarken bağırdım.

"Esma sakin ol! İyiyim eve gidiyorum. Sen neredesin?"

Esma'nın rahatlamış bir şekilde nefes verdiğini duydum.

"Evdeyim hemen gel lütfen."

Gülümseyerek "tamam 20 dakikaya evdeyim." Demiştim.

Yavaş adımlarla eve doğru yürüdüğümde kulaklığımı takmıştım.

Müzik listemden rasgele bir şarkı açtığımda adımlarımı hızlandırdım.

Yaklaşık 5 dakika boyunca yürüdüğümde bir çığlık duymuştum.

Ne oluyor lan!

Kulaklığımı tekini çıkararak etrafıma baktığımda hiç kimseyi görmemiştim.