16.bölüm

289 29 45
                                    

Esma'nın ortaya attığı fikir çok cazip geldiğinde gülümseyerek "tamam." Demiştim.

Esma ile salona doğru ilerlediğimizde benim telefonumu çıkarmıştık.

"Umarım başımıza bir bok gelmez."

Esma bana gülerek baktığında "hiç bir şey olmaz." Demişti.

Umarım olmazdı!

Koltuğa oturarak telefonumdan rasgele tuşlara bastık.

İlk numarayı aradığımızda telefondan
'Aradığınız numara kullanılmaktadır.' Diye ses duyduk.

Esma'ya "tekrar deneyelim." Dedim.

Esma kafasını salladığında telefonumdan başka bir numara salladık.

Bu salladığımız numaranın kullanılmadığını anladığımızda başka numaraya geçtik.

"Umarım bu tutar."

Rasgele tuşlara bastığımda telefonun çalmış olması beni heyecanlandırmıştı.

Esma'ya gülerek "tuttu numara." Demiştim.

Biz heyecan içinde telefona bakarken telefon uzun bir süre boyunca çalmıştı. Fakat açan olmamıştı.

Tam telefon kapanmak üzereyken karşıdaki kişi açmıştı.

"Kimsin?"

Esma nefesini tutmuş bir şekilde telefona bakarken ben söze girmiştim.

"Gelecekteki karın."

Bunu söylemenin ardından Esma anırmamak için zor durmuş bir vaziyette bana baktı.

"Acaba karımın ismini öğrenebilir miyim?"

Bakışlarım telefondayken söze girdim.

"Adımı ne yapacaksın ayol? Fakat çok merak ediyorsan söyleyeyim. İsmim... Asuka."

Esma 'asuka' ismini duyduğunda bana ters ters bakmıştı.

Gülmemek için zor durduğumda bakışlarım hâlâ telefondaydı.

Birazdan kanımın donmasına sebep olan bir şey gerçekleşecekti.

"İsminin 'asuka' olduğuna emin misin? Bence asuka değil."

Gülen suratım gitmişti. Öfkelendiğimde hızla söze girdim.

"Sana yalan borcum mu var kocacım?"

Telefonun karşısından kıkırdama sesi duyduğumda iyice gerilmiştim.

"Bana yalan söylemeye devam ediyorsun."

Kaşlarımı iyice çattığımda ekrana bakıyordum.

"Sana yalan söylemedim."

Bakışlarım esma'ya döndüğünde onunda gerildiğini görmüştüm.

"Bana ismin konusunda yalan söyledin derin."

O anda kanım dondu.

Bir süre kendime gelemedim.

Lan bu kaşar benim adımı nereden biliyor!

"İsmimi nereden biliyorsun?!"

Güçlü durmaya çalışmıştım fakat sesim ağlayan köpek gibi çıkmıştı.

Karşıdan gülme sesleri geldiğinde boğazım düğümlendi.

"Gelecekteki karımın ismini bilmek hakkım. Sencede öyle değilmi?"

Gözlerim dolduğunda boku yediğimizi anlamıştık.

Esma benim korktuğumu anladığında hızla telefonu elimden aldı.

Tokyo revengers ile hayal etHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin