24.bölüm

225 27 24
                                    

Sıkıcı geçen bir günün sonunda okul bitmişti.

Oflayarak sıramdan kalktım ve aşağıya yürümeye başladım...

Okulun çıkış kapısının önünde beklemeye başladığımda Yuma'yı gördüm.

Yuma hızlı bir şekilde yanıma gelmişti.

"Merhaba Yuma!"

Yuma birazcık gergin bir şekilde elini salladı.

"Selam derin... Bugün Izana ile randevuya çıkacaksın... Nasıl hissediyorsun?"

Sırtımı yanımdaki duvara yaslayarak sertçe ofladım.

"Birazcık gerginim... Umarım kötü şeyler olmaz."

Yuma elini saçlarının arasından geçirdi ve hafifçe kıkırdadı.

"Kız! Umarım mikey Izana ile buluştup randevuya çıktığını öğrenmez... Derin! Çok dikkatli ol gezerken falan... Mikey dışarıda ise... boku yersin!"

Yuma haklıydı! Eğer mikey beni Izana ile görürse boku yerdim!

Derin bir nefes alarak etrafa göz gezdirdim.

Okuldan çıkmış sırıtarak bana doğru gelen Ran'ı gördüm.

Sertçe göz devirerek yuma'ya el salladım ve Ran'ın yanına doğru yürüdüm.

Yuma da bana doğru el sallayarak evine doğru yol aldı.

Ran yanıma geldiğinde çarpık gülüşü ile soru sordu.

"Derin, heyecanlı mısın?"

Ran'a gülümseyerek baktığımda "Aynen! Aynen!" Dedim.

Ben gülüşerek Ran ile konuşurken birinin bizi izlediği hissine kapılmıştım...

Gözlerimi okulun bahçesinde gezdirdiğimde uzaktan bize öfkeyle bakan Esma'yı görmüştüm.

Bir saniye... O ağlıyor muydu!?

Ben şok içinde Esma'ya bakarken Ran da merakla benim baktığım yere bakmış ve Esma'yı görmüştü.

"Derin! Hâlâ o kızı umursuyor musun!?"

Buruk bir gülümseme ile Ran'a baktım.

"Hayır... Artık değil..."

Ran bakışlarını benden çekip arkama baktığında heyecanla konuştu.

"Derin! Izana aşkın geldi!"

Hızla arkama döndüğümde Izana'yı görmüştüm...

Oha lan!

Taş gibi olmuştu.

Ben şok içinde Izana'ya bakarken o gülümseyerek yanıma gelmiş bana elini uzatmıştı.

"Selam!"

Utandığı her halinden belli oluyordu.

Çekinerek hafifçe elini sıktım.

Ran hızla aramıza atlayarak "Size iyi eğlenceler." Demişti ve yanımızdan ayrılmıştı.

Izana ile baş başa kaldığımda ikimizde bir süre konuşmadık.

Boş bakışlarım ile Izana'ya baktığımda konuşmaya karar vermiştim.

"Izana, nereye gidelim?"

Izana benim neşeli çıkan sesime karşılık gülümsedi.

"Buralarda bildiğim güzel bir mekân var... İstiyorsan gidelim"

Kafamı salladım.

"Olur ama öncesinde evime gidip üstümü değiştirmem gerek."

Tokyo revengers ile hayal etHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin