Mystery of us • Jikook

On üç; You are the strawberry

"Burası", dedi Seori parmağı ile bacağındaki çürüğü işaret ederken. Sırf denemek için elini üstüne bastırdı ve acıyla yüzünü buruşturdu.

Jungkook kızın elini çekti ve çürüğe baktı. İltihap toplamaya başlayan kısmı saymazsak karışık renklerden oluşan bir boya paleti gibi görünüyordu. Mor ve kırmızı ağırlıklı bir boya paketi.

Jungkook yüzünü buruşturdu. Bu tamamen psikolojik kaynaklı birşeydi.

İlk yardım çantasından daha önce Jimin için kullandığı şeyleri çıkardı.

"Bu evin doktoru gibisin", diye yorum yaptı Seori. Bir yandan sıkılmamak için bacağını sallıyordu.

"Gerçekten öyleyim", dedi Jungkook bir parça pamuk alırken.

Seori normalde olduğundan çekingen görünüyordu. Jungkook işi ile ilgilenirken o konuşmak istiyordu.

"Ne düşünüyorsun?", Diye Jungkook'un fikrini sordu. Jungkook ilk başta ne demek istediğini anlamamıştı. Fakat mantıken bacağını kast ettiğini anladı.

Jungkook onu gülümsetebilmek için ciddi bir tavırla, "çok kan kaybettiniz ama endişelenmeyin, yaşayacaksınız", dedi. Onun o ciddi tavrından sonra Seori gerçekten gülmüştü.

"Hayır cidden", dedi Seori. Gülüşü anında kaybolmuştu.

"Ne diyeceğimi bilemiyorum", dedi Jungkook. Derin bir nefes verdi. Ne söylemesi gerektiğini gerçekten bilmiyordu, kelimeler o anda ağzından döküldü.

"Bu nasıl oldu?", Dedi. Sorulması gereken ilk soru buydu. Nasıl olduğu. Bu yara düşüp de edinilebilirdi. Biri sizi iterse de edinilebilirdi. Ne olduğuna göre değişirdi.

"Abim yaptı", dedi Seori sıkılgan bir şekilde. Sonra kendine kızdı, "ona abi dememeliyim... Ama işte", dedi hüzünlü bir sesle.

"Onun yaptığını biliyorum, nasıl oldu?", Dedi Jungkook ilgili bir şekilde yarayla uğraşırken. Seori'nin anlatması için uygun zaman olup olmadığını bilmiyordu. Bildiği şey, Seori'nin güçlü birisi olduğuydu. Konuşmaktan hiçbir zaman çekinmeyen tiplerden.

"Abimle olan ilişkimi uzun zaman önce kesmiştim", Seori hüzünlü bir ses tonu ile hikayesini anlatmaya başladı.

"Ailemle sorunları olan tek kişi ben değildim. Abimin de sorunları vardı. Benimkinden daha farklı olarak, o sorumlu olduğu için ailemle arası açılmıştı. Ben ayrılmayı kendim seçmiştim. Her neyse, hikaye buradan sonra başlıyor. Abim uzun zamandır kasabada değildi. Başka bir yerde yaşıyordu. Nasıl yaşadığı hakkında pek bilgim yoktu ama iyi olmadığı kesindi. Bazı tanıdıklardan birşeyler duymaya başlamıştım. Kumar oynadığına dair", biraz soluklanmak için durdu. Jungkook da işini bitirmek üzereydi. Bandaj sarıyordu.

"Onun için üzüldüm ama yapabileceğim birşey yoktu. Bir süre hayatımdan çıkmıştı ve onu görmüyordum. Herşey bir keresinde evime geldiğinde başladı. Bundan birkaç yıl önce. Normal bir şekilde geldi ve para istedi. Normal görünüyordu. Bende yardım etmek istedim, ilk başta istemesem de. Bir miktar param vardı,verdim ve bir daha görmeyeceğimi düşünüyordum", Jungkook işini bitirip Seori'nin yanına oturdu ve onu dinlemeye devam etti. Seori boşluğu izleyerek hikayesini anlatıyordu.

"Daha sonra tekrar geldi ve artık ona verecek param yoktu. Her geldiğinde başımdan kovmak zorlaşıyordu. Telefonum susmamaya başladı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Israrla para istiyordu. Onu görmezden geliyor,evden gizlice çıkıyordum. Bu anlattığım birkaç yıl önce. Ve birgün yağmurlu havada işten dönüyordum. Sokaklar boştu", Sanki tüm olanlar tekrar yaşanıyormuş gibi gözleri doldu.