Mystery of us • Jikook

On yedi; His destiny

Effy: Fici uzun zamandır boşluyorum ve sizden çok özür dilerim. Gerek hayatımda olan şeyler, gerek ilham yokluğu gibi sebeplerden dolayı... Dürüst olayım ficle ilgili çok büyük umutlarım vardı ama... Şimdi herkes ilgisini kaybetmiş gibi hissediyorum. Uzun bir ara verdiğim için ben bile bazı şeyleri unuttum. Bu yüzden, lütfen önceki bölümlere göz atın ve zihninizi tazeleyin 💗

Herkesin hayatında unutulmayan anlar vardır. Bunun neye işaret olduğunu anlamak zor değil. İnsan oğlu nankördür bu yüzden. Mutluluk verici şeyleri kolay unuturlar. Sevgi nefrete dönebilir her an. Ben kötü olan o anlardan bahsediyorum. O ufacık andan sonra herşeyin tersine döndüğünü hissedersiniz.

Belki o taksiye hiç binmeseydiniz, eve dönmek için o yolu tercih etmeseydiniz, bir anda telefonunuzu düşürmeseydiniz bunların hiç biri olmayabilirdi. Ama oldu. O ufacık şeylerle sizin hayatınızı belki de sonuna kadar etkileyecek o şey gerçekleşti.

Hayat belki de bu ufak hesapların sonucudur tamamen.

Jungkook Jiminden gizli iş çeviriyor olmanın gerginliği ile mutfakta yemek pişiriyordu. Tencelerin üstünden dumanlar tüterken o hiçbir şey düşüneck durumda değildi. Ellerini tezgaha yaslamış birşeyler gözlerini masanın örtüsüne dikmiş aklı çok başka yerlerdeydi.

İsteksizce masayı kurmaya başlarken konuşmayı düşündüğü konular kafasında dönüyordu.

Jimin'i düşünüyordu.

Onu düşündüğünde yüzüne bir gülümseme yerleşti. Şuan ne yapıyor olabileceğini düşündü. Muhtemelen Seori ile uğraşıyordu. Seori onu ikna etmek için bir bahane kullanıyor, Jimin de bunu anlayıp kaçmaya çalışıyordu.

Jungkook Seori'nin onu oylayabilmesini umdu.

Mikrodalganın o hoşuna giden kısa sesini duyunca ekmekleri çıkardı. Artık herşey bitmişti. Hanchul yakında kapıda olurdu.

Duyduğu araba sesi de bunu doğruladı. Kapıya doğru yavaşça giderken karanlık koridorda durdu ve yansımasına baktı. Gözlerindeki bakış çok şey anlatıyordu. Ve derin bir nefes aldı.

Jungkook hayatı boyunca birçok maske takmıştı. Rolden role girmiş, sinsi kelimelerle birçok durumu atlatmıştı. Dünya kötü bir yerdi ve her zaman dürüst ve iyi niyetli olmak sizi öne geçirmezdi. Diğer insanlar yamyamlar gibi düşüşünüzü umut ederken, siz de öylece durmazdınız. Şimdiden yine en büyük rollerden birini oynamalıydı.

Hanchul'un Jimin'e yaptığı onca şeyi öğrendikten sonra hep bu anı beklemişti.

Eli yavaşça kapının koluna giderken, uzun zamandır oynadığı o role girdi yavaşça. Sahte bir gülümseme dudaklarına yerleşirken, adamın tüm mimiklerini analiz edebilmek için gözlerini dört açtı.

Yavaşça işlenmiş ilmekler gibi oluşturduğu planını tek bir hata bile bozmamalıydı.

2019, Jimin

Situation

Jimin evin kapısını arkasından kapatıp yere çöktüğünde gözyaşlarına engel olamadı. Yıllardır ağlamamış birisi gibi, nefes bile alamayacak şekilde ağladı.

O kadar ağlıyordu ki önünü bile göremiyordu. Islanmış botu ve çorapları ayağını rahatsız etmeye başlamıştı.

Ama o bunu bile düşünecek durumda değildi. Ciğeri parçalanırcasına ağlıyordu.

Beyni karmakarışıktı. Binlerce şey düşünüyor ve tek bir şeyde bile duramıyordu.

Herşey annesinin kapıyı açmaması ile başlamıştı. Tae ile buluşup eğlenceli birşeyler yaptıktan sonra neşe ile eve dönüyordu. Güzel bir gündü ve Jimin kocaman bir felaket çanının onun için çaldığının farkında değildi.